1. 2101.
    0
    bu durum ise benim lanetim.
    doğduğu gün kendini gökyüzünden takip eden muhafazid'in bulutu varsa, varmışsa,
    benim de dünyaya getirildiğim günden beri yenemediğim, ve yenmediğim bi kaderim var.
    yemek isterdim oysa. ya da yenmek.
    kelimeler de kifayetsiz aslında. ya da kıyafetsiz.
    bildiğin, anadan üryan.
    ···
  2. 2102.
    0
    anlatmak peki? yazmak? okumak? izlemek?
    bi gece 40 milyon cahilin yetiştirildiği bi toplumda şekilenmişim ben.
    doğduğum toprakların iklimi sert.
    yazları hüzün, kışları gözyaşı.
    ilkbaharı ve sonbaharı ise başlı başına telaş.
    doğduğum topraklarda genç kızlar dünyaya geldikleri andan itibaren kadın.
    ···
  3. 2103.
    0
    işte bu yüzden düz yazıyla şiir yazabilecekken, yaşamayı yeğlemişim.
    eskizlerimi yakıp, karşıolarında şarap içmişim.
    o gün o kadının yanına gidip, o cd'yi almadığım gibi.
    ta ki yorgun ruhum beni bi iş çıkışı onun yolu üzerine pusu kurdurana kadar.
    ···
  4. 2104.
    0
    ölmedin mi lan sen daha?
    ···
  5. 2105.
    0
    herif 2 gün yazmayınca stili değişmiş gibtir git muallak adam gibi yaz eskisi gibi hikayene devam et giberim kelime oyunlarını 31ci
    ···
  6. 2106.
    0
    hacı aldırma yaz tam gaz
    ···
  7. 2107.
    0
    derken annem odanın kapısını aniden açarak içeri girdi. umarsızca çalan çalar saatin sesi kapının açılmasıyla bütün evde yankılanmaya başladı. tüm bu hengameyi annemin biraz asabiyet, biraz şevkat, biraz da nefret sözleri böldü; "uyan oğlum artık servise geç kalacaksın yine!!..

    bir erkeğin hayatta başına gelebilecek en zor şeylerden birini yaşıyordum o an. yataktan hemen çıkmam gerekiyordu ancak söylemesi ayıp kamyonu devirmişim rüyamda..

    falan filan.. hepsi bi rüyaymış lan muallakler
    ···
  8. 2108.
    0
    onun gidebileceğini varsaydığım sokağın başında bekliyorum.
    o ise yürüyerek geliyo.
    bu gece bi arabaya falan bindiği yok. o an kendime kızıyorum.
    kalbimin kötülüğü yüzünden diyorum her şey.
    her şey benim hissettiğim kadar.
    o ise kolundaki çantasına sıkıca sarılmış, geliyo.
    ···
  9. 2109.
    0
    bi anlık deli cesareti ile karşısına çıkıp, merhaba diyom.
    donup kalıyor.
    az bi şey kekeleyip, merhaba diyor.
    ne söyleyeceğimi bilemz halde, yürümene eşlik edebilir miyim diyorum.
    evet diyor.
    yanyana yürüyoruz. konuşmayı ilk kimin bozacağını merak ediyorum.
    ···
  10. 2110.
    0
    ve o bozuyor. yanından geçtiğimiz, dar sokaktaki beton yığınını gösterip,
    oturalım mı diyor.
    evet diyorum.
    canı sıkkın. bu iyi değil.
    söyleyeceğim her şey güme gidebilir.
    daha önce bu şehirde görmüş müyüdüm seni diyor.
    hayır diyorum.
    ···
  11. 2111.
    0
    bi sigara ona uzatıp, bi sigara da kendim yakıyorum.
    bi içer misin diye ekliyorum.
    gülümsüyor. dudakları ve gözleri bal gibi.
    hemen iki bira kapıp geliyorum deyip, fırlıyorum.
    geri geldiğimde hala sigarasını içiyo.
    biranın birini ına uzatıp, diğerini ben dikiyorum kafaya.
    hızlısın diyor gülümseyerek.
    ···
  12. 2112.
    0
    kimbilir, belki de dünyadan bile hızlıyım diyorum.
    susuyoruz. öyle bi suskunluk ki bu, cümleleri o suskunlukta.
    neler yaptığımı soruyor.
    ben de ona adını soruyorum.
    eve gitmek istemiyorum diyor.
    bakıyorum gözlerine. istersen gitme diyorum:
    istemekle oluyor mu bi şeyler diyor?
    ···
  13. 2113.
    0
    hayır diyorum. sonra içimden zam zıttı cümleler geçiyor;
    evet, istemekle olur her şey.
    hele ki iki kişi birbirini gerçekten sevsin,
    anasını biler giberler evrenin.
    değil ki akşam gidilecek eve gitmemek. dibine dinamit döşeyip,
    yerle bir ederler her şeyi.
    ···
  14. 2114.
    0
    duymuyor içimden geçenleri.
    düşünceler duyulmaz ki hem.
    sadece hissedilir. onu da hala hissedebilenler bilir.
    bi anda hikayesi varın bakışlarının diyor.
    öyle hoşuma gidiyor ki bu cümle.
    o yaşıma kadar bi kadfından duyduğum en güzel ve özel iltifat.
    evet diyorum. dur anlatsın sana.
    ···
  15. 2115.
    0
    duruyorum. dimdik. gözlerimi kırpmadan.
    sadece hafifçe dudaklarımı gerip, gülümseyerek.
    güldüğün şeyi anlatmıyor diyor.
    açmıyorum ağzımı.
    dur diyor, dudaklarının diplerinde bi şeyler birikmiş.
    dokunuyor parmak uçlarıyla.
    yum uyorum gözlerimi. o ise resmediyor, heykeltıraşlar gibi şekil veriyor bana.
    ···
  16. 2116.
    0
    önümüzden seyrek de olsa insanlar geçiyor.
    ruhlar, bedenler, zombiler.
    umrumda değil önümden geçenler, arkamdaki şehir de umrumda değil.
    kadınlar ddiyorum sessizliğimi bozarak.
    bendne bi insan yaratabilirlerdi.
    gülümsüyor. sesi çok az çıkıyor.
    olmadı mı diyor.
    hayır diyorum. olmadı.
    peki ya erkekler diyor, bi kadından tanrıça yapabilirler miydi?
    evet diyorum. o da olmadı.
    ···
  17. 2117.
    0
    öylece susuyoruz. yerimiziden kalkıp,
    devam ediyoruz ağır adımlarla.
    uzun sokağın sonuna varmamıza bi kaç adım kala,
    bi kaydırak görüyorum. bi de salıncak.
    gel seni sallayayım diyorum.
    olmaz diyor. çocuk muyum ben?
    ne zaman büyüdün diyorum?
    salıncağa geçiyo.
    ···
  18. 2118.
    0
    anlamadım şimdi bu kız o kasetçide çalışan mı
    ···
  19. 2119.
    0
    seri yaz biraz amk
    ···
  20. 2120.
    0
    bi ayraç daha
    ···