askerlik anılarım öyle böyle değil capsliiiii

hala anlatıo mu lan bu. vayamanakayayım.

o ara annemi aradım hemen. anacım dedim. bana teklif edilen bu. kabul etme oğlum dedi. kabul eden kim dedi. ama ruhum acıyo dedim. insanların pisliğini ve bencilliği canımı yakıyo. anam da ağlayacak baktım. ben seni birazdan ararım deyip kapadım. o ara yolumun üstünde bi kahvehane. girdim içeri. elemana ihtiyaç var mı abi dedim. var dedi. ne zaman başlayayım dedim. istediğni zaman dedi. şimdi olur mu dedim. olur dedi. hemen başladım. çay dağıtıyom deli gibi. küllük boşaltıyom. aklıma gelen tüm kötü düşünceleri gibtir ediyom beynimden. millet mal mal bana bakıyo. saçlarım uzun, emekli amcalara çay veriyom

adaleti yanılttıysan zütünü gibeyim senin bak mubarek gecede küfür ettirdin

la ne mal resim o gibik
gorende vietnamda vitekonglarla savasmis sanacak

gündüzleri sözde okuldayım. akşam 6 dan gece 2 ye 3 e kadar çay dağıtıp, ortalığı temizliyom. mekan noırmalde 12 de kapanıyo. ama hayvan gibi bi yer. temizliğiydi, eve gitmesiydi derken saat oluyo 2.
bi gece bi masa kaldı. ben de kaldım. masadaki bi tipi hiç gözüm tutmuyo aMA. bu amın oğlu, deli gibi gibişle-sokuşla ilgili sorular soruyo bana. işte üniversitede veren erkekler var mı muhabbeti çekiyo. ulan işkillendim ben. ama bozuntuya vermiyom hiç. dedim ki bu binten bi iş çıkacak. du bakalım

bu bini yazar değilken yani dün okuyodum 14. sayfada kalmıştım askere gitmediyse hala gibicem toynaanı

daha askere gidecek...

bi gece kapadık mekanı. üzerimde delici ya da kesicii bi şey yok. bi kalme sadece. bu ipne benle çıktı mekandan. hep ilişmeye çalışıyo. tam bi karanlık araya girdik, baktım ki bu yavşak üsteleyecek. kotun arka cebindne bi çektim kalemi, bu binin direk dizine sapladım. ulan bu yavşak bi böğürüyo o saatte. anasını gibilse o kadar canı yanmaz. bu eğildi dizini tuttu, bi tane suratına tekmeyi koydum, koşuyom son sürat. ama ne koşmak. öyle bi korkuşum ki, dolmuşla 15 dakkada geleceğim yeri, kestirme yoldan, koşa koşa yarım saate kalamadan geldim. eve geldim, baktım ki elimde kan. kalem de bende. öyle bi titriyom ama. öyle bi titriyom ki. üşüyom. gözlerimden yaşlar boşalıyo. hemen banyoya koştum, suyu açtım. elbiselerimle girdsim suyun altına. buz gibi su akıyo tepemden, ben yanıuyom ama

özet geç dıbınakoduğum çocuğu

bi ayraç koyalımda kaybolmasın burası.

@120 küsürlerdeki amca angutyus lan
deli tespit yaptım aq

348 den devam edicem

ayraç ccc zikersavi reyizzz ccc

kimi arasan nafile. pollisi arasan adamı yaralamışsın. aileni arasan, durum daha da tak. geçtim yatağa. zangır zangır titriyom ama. öyle bi tripteyim. takip etti mi, evimi gördü mü.
hemen ertesi gün gidip saçlarımı kestirdim. bi hafta çıkmadım evden. sonra yavaş yavaş dışarı çıktım, bi ipneyi bi gün dolmuşta gördüm. kafamda şapka. bu bana bakıyo. ben buna. ben indim hemen, o ara üzerimde bıçak taşımaya başladım. dedim ki eğer yine bi huur çocukluğu yapmak isterse, köşeye çekip deşeyim bağırsaklarını. gelmedi. zütü yemeden muallak oğlu muallaknin. o ara ta aynı dersanedne aynı okulu kaznadığım çocuk vardı bi tane. o dedi ki gel aynı eve çıkalım. çocuk da reis takılıyo. hiç sevmem bu muhabbetleri. tama dedim yine de. baktım yalnız yaşamak tehlikeli. çocukla aynı eve çıktık, ben ne bileyim çocuğun 10 kardeşi var dıbına koyim. ev oldu kaygısızlar seti. ulan sabah bi kalkıyom, çorabımı bulmak için resmen mücadele veriyom evde

çocuk bi pizzacı da çalışıyo. bi sevgilisi var. ama sevgili kaşarın allahı. çocuk işe gidiyo. bu da bizde kalıyo. bu kaşar başlıyo yavşamaya. bir değil, iki değil. kız hep aynı mevzuda. yok sen şöylesin, yo ksen böylesin. çocuğun yanında da dedi bi kaç kez.
bi gün çocuğa dedim ki, bak kardeşim. bu hatun resmen yazıyo bana. bilesin. çaresi neyse hallet. çocuk kızdı. şaşırdı. aşık falan değil. ama zoruna gitti. işte. ulan dedim. bak bilmiyon mevzuyu öküz. derdim ona bi şey yapmak olsa, sana niye söliyim adam gibi. hak verdi bu da. ee napacaz dedi. bilmiyom dedi. varsa bi intikam planın, söyle, orta bi yol bulalım. yok dedi, direk gibtir edecem. sen bilirsin dedim

bu kızı sıkıştırıyo. kız ağlıyo. çocuğun kardeşleri şaşkın. sabi-sübyan hepsi. her biri bi yerde çalışıyo. dur dedim çocuğa. bırak gitsin. yalan bile diyemiyo bak. yol ver gitsin. ne hali varsa görsün. sonra epey bi süre bu çocukla kaldık. o ara okul kendi halinde tabi. hocalar arıyo beni, oğlum sınava gel diye. ama saygısızlığım yok hiçbirine. tam tersi en saygılı benim belki de. ne not dileniyom gidip, ne de yalakalık yapıyom. bu da hoşuna gidiyo hocaların. bi gün hocalardan biri dedi ki senin ders muhabbetinde bi sorun var. sanırım uzaklaştırma aldın. koştum gittim okula. öyle üzülüyom. geçmiş 4-5 yıl. bi dünya para ve zaman harcamışım. ulan bu n eiş diyom. bu ne muhabbet

gelince okurum

sabah 5 te kalkıcam dıbına koyiim sonra okurum lan ayraç olsun bu

dekan yardımcısı belgelere falan bakıyo, muhabbeti derinleştiriyo, bi şekilde ekgib bi şeyler. aynı dersten iki kez devamsızlıktan kalmış görünüyom. hocam diyom. ne olacak şimdi. bilmiyom diyo. bi yıl bekleyeceksin. af çıkarsa, geri gelirsin. ulan nası döneyim ben eve. 5 yıl sonra anama-babama ne diyeyim. ne desem boş. kesseler kanım akmaz. cepte para yok. cepken delik. kafam önde, bekliyom. hocam bi bakın dedim. vardır bi şeyler elbet. bu bi baktı, meğerse sçe. meli ders muhabbetiymiş bu. seçmeli dersten de iki dönem devamsızlıktan kalmak sorun değilmiş. bu tarz bi şey işte. rahatladım ben. çıktım dışarı, dünya mis gibi geliyo

devam et hayatımızı giben sahsiyet amk diziye cevirdin olayıı