Askerde Uğur diye bi arkadaşım vardı 1.98 boy 130 kilo surat bıçak gibi. Adamın tebessüm ettiğini bile görmedim bi benimle samimiydi. Cep telefonu yasak tabi ankesörlüye de 10dan sonra izin vermiolar. Çarşı izninden dönerken portakalın içine şırınga ile votka enjekte edip içeri sokmuştum onu yiyom bende. Gelip dürttü, gözcülük yapsana telefonla konuşcam dedi çıktık dışarı yarım metre arkasındayım taktı kartı aradı. Alo alo dio bi kadın ses gelio bana kadar ama bu cevap vermio. Karşıda ki kadın Uğur evladım der demez lavuk kendini sırt üstü yere bi bıraktı toz toprak kalktı. Meğer annesiymiş konuşmuyolarmış yıllardır sonradan öğrendim tabi. Baktım şuuru kapalı hemen montunun cebinde ki sigara ve tükenmez kalemi çalıp kaçtım içeri.