suan askeriyede şırnakta görevliyim panpa , Burada şuan çok zor zamanımız geçiyor . Her saat karakoldan hakkari ve şırnaktaki karakoldaki karakollara açılan taruz ateşlerini dinliyoruz. Sıra bize ne zaman gelecek diye düşünüyoruz. Kafayı dağıtmak için askerlerlere iştima yapıp görev yüklüyoruz duvar sildiriyoruz , oyalıyoruz . Düşünmesinler diye ... Onlarda ya şehit olursak diye , bizede saldırırlar diye düşünmesinler diye . Düşünmelerine fırsat vermemek için . Yatağa yatıyoruz bir anda küçük bir sese uyanıyoruz , bir anda karakola gidiyoruz ve genelde askerler telsiz başında oluyor onları yatakhanelerine gitmeleri için emir veriyoruz. Şuan medyaya yansıtılmıyor ama doğu yanıyor. Hergün en az 1 yaralı var komutanlarla dinlerken konuşuyoruz ne yapacağımızı . Hergün taruz baskın hazırlığında hergün ölümü bekliyoruz. Bizim burda günlerimiz böyle geçiyor ..

allah yardımcın olsun

okurken genel olarak ölüm piskolojisi yüklüyorlar . Görevin vatan görevi oldugunu yüklüyorlar. 1. sınıfta universite gibi ders gördük ve silah eğitimi vs . Eğitimle bitince 2. sınıfta tatbikatlar ve ölüm piskolojisini yıktırmaya çalıştılar. Bizi araziye bıraktılar 1 hafta aç susuz kendi yemeğimizi bularak yaşadık mesela . Orda survival yaşadık şahsi degil takımca calısmamız emredildi . O arazide komutanlar tarafından planlı olarak 5 kere baskın yedik terör baskını gibi . Ölüm korkusunu yenmemizi sağladılar. Telaşı önlemek için özel dersler felan verdiler sonra şan almak için 2 yıl bitiyor 6 ay da bir karakola staj gibi atandık şan aldık rütbemizi ve silahımızı kazandık ve simdi ast askeriz .