beyler ben askerliği KTBK (kıbrıs) yaptım.
Acemiliğimi ankarada tamamladım 1 hafta izinden sonra ankaradan kıbrısa uçucaktım.
Neyse lan uçağa bindim cam kenarına süzüldüm şöyle derin düşünceler içindeyim. Yanıma da genç bi göbel oturdu böyle takım elbiseli falan.

Uçak havalanınca muhabbete başladı bu benim saçlar tabi 3 numara amk. her halimden belli asker olduğum.

dönen muhabbet şu;

askersin galiba kardeş?
-evet dostum kıbrıs da askerim.
hmm.. bende kıbrısa ilk defa gidiyorum.
-hayırdır toplantı falan mı?
evet ben kalp cerrahıyım, bir toplantım var kıbrıs da. inanır mısın 1 hafta önce bende bedelli parası yatırdım. (anasını gibiyim beynimden vuruldum daha usta asker olmadan şehit oldum resmen önümde koskoca 335 günüm var.)
devamında kaç günün kaldı kardeş? diye sordu.
inanın 335 diyemedim amk. 110 günüm falan kaldı dostum dedim.
bana kıbrısı anlatsana nasıl iyi mi? diye sordu. ben bi sallıyorum aq sanarsınız kıbrıs gazisiyim.

ulan varya öyle bir koymuştu ki amk. tamam adamın yapması taraftarı değilim zaten adam koskoca kalp cerrahı. yapmasın zaten aq. ama çok koymuştu lan.

özet: bedellilerin anasını gibeyim.

http://imgim.com/88PoDa.jpg

fakirler + beynini kullanamayanlar ölür
beynini kullananlar üstlerine hizmet eder bu bir döngü

panpa en azından kalp cerrahı senin gibi vasıfsız biriyle sohbet etmiş buda bişeydir * bu arada @2 haklı dünya adaletsiz panpa malesef