askerde karşılaştıgım vahim olay

--spoiler--

--spoiler--

geze geze sıçmış ahahahh haykırdım lan

--spoiler--

--spoiler--

-son part-

nihayetinde gorev yerini terketmeyen, sicarken dahi silahini birakmayan (komutan dedigin herseye dikkat ediyor kamerada) ve got korkusuna arkadaslarini satmayan nobetciler bu olaydan ceza falan almadilar. kimin sictigini da boluge aciklamadik. dayak falan zaten yok. ertesi gun ictimasinda komutan aynen soyle soyluyordu :

"dun biliyorsunuz bir ilginc olay yasandi, hepimiz insaniz arkadaslar olabiliyor. nobete gitmeden once tuvaletlere gidin. sonra benzinligime sicarsaniz ben de sizi bulur kafaniza sicarim. bakin fizana gitseniz bulurum... neyse bu arkadasi da bulduk ama kendisiyle konustuk bir daha sicmayacakmis. boyle olaylar yasanmasin. evet sira acil mars"

devammm

nitekim olay boyle gurur meselesi haline gelince komutan bilgisayar odasina gecer, o geceki kamera kayitlarini saniye saniye izler, bolugu taburu birakir hayatini benzinlige kim sicti bulmaya adar. hatta onu da bulamaz zira cocuk akillidir, kameranin kor noktalarini falan ayarlayip sicmistir. bir anda kameranin onunden kaybolmamak icin 3-4 dk araliklarla gidip gidip yapmistir kabahatini. kamerada ise volta mi atiyor siciyor mu anlasilamaz. komutan bunun uzerine daha da delirerek anahtari kuvvet komutanliginda olan ultra panoramik mobese kamera kayitlarini da inceler, 6 saat de ona harcar. ancak mobesede varilin tepesine oturup ikinan bir askeri farkedince rahatlar. saat ve dakika ile not alip kaydeder. piyango hesaplama sonucunda gecenin son nobetcisine vurur. kendisini cagirtiriz.

kom - utanmiyor musun lan, universite bitirmis adam benzinlige sicar mi
onbasi - ...
kom - boyle mi ogretiyorlar size okulda
onbasi - ...
kom- niye sictin?
onbasi- tutamadim komutanim.

şuku

anlat lan sen birazdan gelip okuyucam

komutan olayin gercekdisiligina inanmamakla, hiddetten infilak etmek, olayin bir ruya olup olmadigini sorgulamakla intihar etmek arasinda gidip gelir. bir astsb neyse ki akil eder yangin alarmina basar, koskoca kuvvet kom itfaiyesi olay yerine yetisip 10 ton suyla tak falan birakmaz herseyi temizler ustune sabunlu suyla orayi yikatirlar. 21 dakikada olayi kontrol altina alirlar.

sonra da is gelir bu isi yapani bulmaya. o gece benzinlik nobeti olan 4 askeri yanyana dizeriz.

komutan - kim yapti evladim?

askerler - *ses yok*

komutan - kizmayacagim, yapan bir erkek gibi ciksin ben yaptim desin

askerler - *sesi birak yutkunmuyorlar bile*

komutan - yikilin lan allah belanizi versin

o gune kadar askerlikte herseyi gordugune emin komutan iste buna inanamaz. elini masaya vurur vay beee bunu da mi yaptilar diye soka girer. saat sabahin 7sidir, az sonra ankaradaki asagi yukari her rutbeli o benzinligin yanindan gececek soyle guzel bir sabah havasi teneffus edecektir. boluk komutani, nobetci subayi amiri herkes olay yerine tak gormeye yardiririz. gidip bir bakariz ki aman aman aman... herif kol gibi birakmakla kalmamis, parti parti sicmis. uc tane oraya bes tane buraya yapmis... boyle nasil tarif edilir geze geze sicmis. benzinligin mermerleri, varilleri, utanmasa pompa kulesine cikip sicarmis yani.

hal boyle olunca kisa donem universiteli arkadas o heyecanla iki saat ne yapacagini bilemiyor. gece 4-6 nobetinde midesi cok kotu bozulmus ama nobet yerini de birakip gidemiyor. kimseye de soyleyemiyor. altina sicmak uzereyken zipliyor tepiniyor. olan da oluyor.

ertesi sabah gece sorumlusu cavus boluk komutanina tekmil vermeye geliyor ama durumu nasil izah edecegini bilemiyor. soylemek de zorunda olani ama nasil... nasil.

cavus - vukuatim yo... sey var gibi komutanim.. sey olmus..

• komutan kafayi kaldirip bakar*

c - sey yapmislar komtanim.
k - ney?
c- afedersiniz sicmislar komtanim.
k- nereye sicmislar
c- benzinlige komtanim
k- ??
c- *aglamakli* heryerine komtanim heryerine.

vay minisi kim

bu adama haliyle nobet yaziyorlar ve ilk nobetlerinde kendisinin turk ordusunun kalbini korudugunu falan soyluyorlar. yani asiri dikkatli olmaya sartliyorlar. turk ordusunda herseyin efektif olmasi degil efektif gorunmesi onemli oldugundan bu adamin nobet tuttugu yerin allahin benzinligi olmasi farketmiyor, bir yere dayanmasi oturmasi gereginden fazla duraklamasina sinirlamalar geliyor. neden? zira her an bir pasa kendiliginden falan oradan gecebilir. nihayetinde kuvvet komutanligi. benzinlige yapilacak bir olasi saldiriya karsi angajman kurali yok ama yeter ki pasa gecerse durum normalmis gibi gorunsun. sicillere halel gelmesin

neyse iste hal boyle olunca orada askerlik yapan kimsenin hali kolay olmuyor. evet yemegi guzel cikiyor, askerligini anitkabirin golgesinde guvenle yapiyor ancak kolay yapmiyor. yilda iki denetleme atlatip kendi halinde, kendi yagiyla kavrulan anadolunun diger yerlerindeki akranlarina oranla her an omuzlarinda samanyolu kuyrukluyildiz tarafindan gorulup husumete gark olma riski cok daha yuksek bir asker cunku kendisi. askerlik yaptigi yer piril piril ve bu kendisine her sabah hatirlatiliyor. dis birliklerden gelen devrelerini arkadaslarini gorup anlattiklarini dinliyor. kuvvet komutanligindan kacmak istemiyor.

part part anlatıcam.

benzinlige sicilmasi.

istanbulda universite okumus, kisa donem, iki de dil bilen bi insan bunu nasil yapar. anlatayim.

oncelikle olay yeri ankara kara kuvvetleri, yani cok merkezi bir komutanlik. yuz kusur generalin binlerce subayin ve bunlarin maiyetlerinin sivil calisanlarin girip ciktigi yer. haliyle burasi da hiyerargib olarak bir piramit ve sistemin en altta kalan dilimi de conscript olarak askerlik yapanlar. ve bu adamlar korkunc baski altindalar. herkesin malumu oldugu gibi turkiye'de hicbir askerlik birbirini tutmaz, zira herkes yaptigi yere gore, emrinde oldugu kimseye gore iyi kotu ancak farkli seyler gormustur askerliginde. kimisinin komutaniyla iliskisi daha az askeri ve daha cok insanidir. bazisi arkadas gibidir, bazisi dusman. ancak iddia ediyorum ki kuvvet komutanliklarinda oldugu kadar er ve subay ayriminin belirgin oldugu cok az yer vardir. bahcivanlar, nobet tutan muhafizlar, lahmacun pisiren firincilar, kantinlerde yazar kasa arkasindakiler, garsonlar, saglik ekibi, itfaiyeciler... bunlar hep erler arasindan cikip subay astsb surekasi arasinda ayrikotu olarak yasamini surduren kimselerdir. ortamda iki orgeneralin oldugu bir binada kim er erbas dedigin niye yasadigi bir muamma olan kimseyi gibler ki. pasa olmus adama sorsan canimiz evladimiz oglumuz diye aglayacak olur, karsisinda gorse niye erlerle ayni havayi soluyorum diye sinirlenir, oyle ilginc bir piramittir bizdeki. her basamagi bir alttakinden nefret eden, bir usttekini yalayan yuruyen devasa bir merdiven gibidir bu silahli kuvvetler. nereye ciktigini bilen bence artik yoktur.