Devam et panpa güzel gidiyor. Tabii yalan değilse.

devam panpa okuyoz

panpam sardı baya devam

Zor bela kalktım sabah olmuştu, üstümü giyip kahvaltıya çıktım o ara Hasan başçavuşa’a Yüceli sordum , Yücel halen daha şok’un etkisinde gözlerini açmadan birşeyler sayıklıyormuş, Taburu aramışlar helikopterin gelmesiyle hastaneye sevk edeceklerini söylediler. içim burkuldu Yücel gariban çocuktu, ortaokul terk, Çankırılı bir ailenin 4 çocuğundan en büyüğü idi, ailesi geçimini çiftçilik yaparak kazanıyordu. Gün görmemişliğin ezilmişliği vardı üstünde Çankırı’dan bile ilk çıkışı askere gelmediydi. O gün öğlen Helikopter geldi, Yüceli zütürdüler. Zaten topu topuna 22 kişilik bir karakol’da bir arkadaşımızın bu sebepten aramızdan gitmesi hepimize çok koymuştu, ruh gibi dolaşıyordur. Akif Komutan hepimizi Nöbet mevzisinin oraya çağırdı kısa ve öz bir konuşma yaptı “ Olağanüstü bir durum olmadığını, Yücel’in pgibolojik sorunları olabilirliğini hatta epilepsi hastası olup hastalık nöbeti geçirebileceği” nutkunu verip bizi rahatlatmaya çalışıyordu.

Yücel kendinden geçmiş , benimle bağırmamla koğuş bizim başımıza toplandı. Yücel yerde öyle debeleniyordu ki Zaferle ben zor bela tuttuk, revirci sakinleştirici yaptı, Yüceli revire taşıdık. Akif Komutan beni odasına çağırdı olayı anlatmam için, baştan sonra anlattım Akif Komutan” Sizin sinirleniriniz yıpranmış, hayal görmüşsünüz oğlum, olayı dillendirme Yücel uyanınca konuşurum onunla, sende git yat nöbet sıranızı değiştirin” dedi. Koğuşa gittim herkesin moral sıfır başımda “Ne oldu, ne gördünüz” diye sorup duruyorlar O ara Zafer girdi araya “beyler nöbeti olan gitsin, yatacak olanda yatsın, adamı da boğmayın sabah konuşuruz “ dedi. Herkes tedirgin yattı. Ben yatağa uzandım bir sigara yaktım Ayetel Kursi duasını okuyarak uyudum. Bir ara bir ses duydum yataktan sıçradım Zafer tuvaletin eşiğine oturmuş başı elleri arasında ağlıyor gibiydi. “Zafer niye ağlıyorsun lan “ dedim. Cevap vermeden ağlamaya devam ediyordu, terliği bile giymeden yanına gittim “oğlum noldu lan “dedim. Ağlamalı hırıltılı ses çıkarıyordu elimle yüzünü bana çevirdim. Allahım Zafer’in suratı zift gibi kararmış gözleri masmavi bileğimden sıkıp bana “ Tahriri Nafsek” diye bağırmaya başladı. Öyle kuvvetli sıkıyordu ki sanki kemiklerim birbirine geçiyordu, ben korkudan ağlamaya başladım. O sıra da bir sarsıldım Zafer başımda “Kalksana oğlum, rüya görüyorsun seni uyandırmaya çalışıyorum” dedi

Korkudan koruk sıçmışsınız mübarek.

seri rez alalım şuraya

O gece Yücelle benim 2-4 nöbetim vardı. Saat 11 civarı zaferle koğuşa gidip yattık. 1:40 civarı nöbetçi bizi kaldırdı. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra Yüceli de alıp koğuştan çıktım. Yücelle sigara yakıp nöbet mevzisine giderken bağcığımı bağlamak için ben durdum o ara yücelle aramızda 5 adımlık mesafe ya vardı ya yoktu bir anda derinden bir bebek ağlaması sesi geldi. Yücel bir anda durup bana döndü “Sende duydun mu” derken ben bir şey demedim ağzımda ki sigarayı yutucaktım nerdeyse .O an hayatımda Allah hiçbir insana dünya gözüyle göstermesin dediğim şey oldu tam Yücelin 10 mt ilerisinde emekleyen bir bebek gördük. Kafasını çevirdiğin de Yücelle göz göze geldik. Yücel bir anda bağırarak yere yığıldı ben korkudan “Bismillahirahmanirahim”i bile dilimle toplayıp diyemeden Yücel’in başına koştum, yücel yere yığılmış gözü kapalı yerde debeleniyordu

up up up up

up up up up

up up up up

Ertesi gün binbaşı beni çağirmişti. Önce çok şaşırmıştım hemen hazırlanıp binbaşının yanına doğru koşmaya başladım ama yolda ne göreyim cinni bir varlık ağaçtan beni izliyordu korkudan altıma sıçacaktım koşmaya başladım yarım saat falan koştuktan sonra nizamiyeden baya ayrıldığımı fark ettim. Etrafa bakınırken bir baktim albayın karısını gibiyorlar otlarin içinde hemen koştum gittim tam kurtaracekken kadın ne dese beğenirsiniz ? O ali biçim var ya o ali biçim savaşçı dıbına goyiiimmm

iyi gidiyor. inanmasam bile gözlerim sulanmaya başladı.

O gün teknik ekibi gönderdikten sonra karakola geri döndük. Yücel yapıştı devamlı bana soru soruyordu “badi şaka mı yaptın”- “Badi harbiden kimse yokmuydu”-“Badi seni okumuşsun diye çavuş bizi mi seçti gönderdi” – “Badi yemin et görmediğine “ – “Badi ben korkarım böyle şeylerden” diye kafa gibti devamlı. Bende çavuşun işiydi diye başımdan savdım. Akşam yemek haneye geçerken çavuş yanıma geldi “ bugünkü olanları askerlere anlatma giberim beynini, millet kafayı yer burda nöbet tutacak asker bulamayız” diye beni azarladı. Bende mecbur tamam dedim. Yemek den sonra badim Zafer’le sigara içip terhis olduktan sonra yapacaklarımızı konuşuyorduk. Sonra mevzuyu bugün kü olaya getirdi bende en iyi arkadaşım diye ondan saklamamak için mevzuyu anlatırım ama “En sevdiklerinin üzerine” yemin ettirdim. Mevzuyu doğru anlatınca zafer sigarayı atıp felak-nas okumaya başladı. Çavuş sana anlattığımı duyarsa “Belamı giber” diye hemde Panige girmesin diye zor bela yatıştırdım, kantine sokup o zaman çarkıfelek vardı Televizyonda onu izlettirdim.

Çavuş işi yokuşa sürüyor. Hadi hayırlısı.

Teknik ekip trafoyu tamir ederken ben de bir tane sigara içip dağları köyü izliyordum aklıma buralarda ne yaşamlar varmış hepsi göçüp gitmiş diye beynimden geçiriyordum. O ara bakarken birden köyün girişinde birini gördüm , siyah bir sülüet sanki bir çember çizer gibi yürüyordu o ara bizim Hasan başçavuşa koştum köyde biri dolaşıyor diye söyledim. O da “ gibtir lan dedi köy terk edilmiş, birileri gelse bize bildirirlerdi “dedi . Gösterdiğim yere baktılar kimse yoktu hayal görmüşsün ayağına yatıyorlardı. Gördüğüme o kadar emindim ki trafoya çıktım aynı silüeti yine gördüm “Orda işte” diye bağırınca Hasan çavuşta peşime çıktı bu sefer o silüeti o da gördü. Çavuş Zafer- Harun ve Yüceli köyün girişine yolladı ,bizimkiler köyün girişine gittiler telsizle burda kimse yok komutanım diye anons çekiyorlar ama biz burdan görüyorduk orda olduğunu .Hasan çavuş telsizle anons çekti “ Lan arkanız da biri var ben burdan görüyorum, siz nası görmüyorsunuz diye” bizimkiler etraflarına bakıyor kimse yok komutanım diye telsizle geri bildiriyorlar. Hasan Başçavuş geri trafo bölgesine çağırdı bizimkileri. Çavuşun surat kireç gibi olmuştu, bizimkiler gelince “Görmediniz mi lan kimseyi” dedi. Zafer “ Komutanım valla kimse yoktu” diye allah din kitap üzerine yemin ediyordu. Hasan başçavuş’da “ Görmezsiniz tabi angutlar, zaten kimse yoktu, boş durmayın diye git-gel yaptırdım size “ dedi .Ben Zafer’de yeminler edince dondum kaldım nası görmediler diye o ara Hasan çavuş göz kırptı bana mevzuyu uzatma der gibi bende üstlemedim daha.

rezzzerssss

Aksiyon geliyor

Dış karakol olduğu için asker sayısı hayli azdı bu yüzden de devamlı nöbet tutma işi vardı. Bütün işimiz gücümüz yat kalk nöbet tut. ilk esrarengiz olay Karakola geldikten üç hafta sonra oldu. Karakol ile Köy arasında elektrik trafosu vardı tamir ve bakımı içinde ilçeden 2 tane tekniker gelecek diye bize bildirdiler. Akif komutan’da teknikerle birlikte gitmemiz için Hasan başçavuş, ben, zafer, harun ve yücel’i görevlendirdi. Teknik ekip geldikten sonra birlikte trafonun olduğu bölgeye gittik

Harbiden seri yaz abi.