Beyler asker de yazdım başlığa ama er filan değildim yani astsubayım hala neyse olayı anlatıyorum.
Doğu da bi ilçe de göreve başlamıştım bulunduğumuz bölgede vatan sever kürtler vardı yani her kürdü törörist sanmayın 10 bin kişilik bi köydü köyünde ki 6 bin kişi korucuydu şehitleri dahi vardı hatta şöyle diyim hdppkk lı sölo bini bile o bölgenin şehirine giderken o ilçe nin olduğu yoldan geçemez. işin kısası bölgemiz çok güvenliydi ben o ilçenin insanlarını çok severdim bu yüzden karakola günlük süt getirmek için askeri araçla ben gider gelirdim. Bi gün yine sütü almış dönerlen kum yolun ortasın da bi yılan gördüm ezmemek için durdum indim araçtan yılanı ayağımla ittim ama gitmiyodu süt verdim buna biraz içti ve çim alana doğru gitti bende bindim araca yola devam. Ertesi gün yine dönerken o yılanı gördüm yolun ortasınday dı sütünü verdim içip gittim ve bu olay bir hafta boyunca devam etti beyler artık o kadar alışmıştım ki yılanın sütünü önceden küçük kaba koyuyodum kanka gibiydik. Hiç unutmuyorum öğle sıcağın da karakola dönerken yılanın orda durdum yine sütünü verdim ama yılan bu kez çok garip bişey yaptı yüm bedenini benim ayağıma dolamıştı sarmıştı beni ne yaptıysam bırakmadı aradan 2 saat geçti öyle bıraktı hızlıca karakola gittim ve öğrendiklerim beni yıktı adeta. Karakol da bi insan boşluğu vardı kantinciye gittim çocuk hüngür hüngür ağlıyo du olum noldu dedim ve bana verdiği cevap aynen şuydu beyler. "Komutanım 1.5 saat önce bölgede bi grub terörist tespit edildi Hakan albay yanına timi alarak grubun peşine düştü bizim bölgenin dışına çıkmışlar o sırada araç mayına basmış hepsi şehit düştü eğer siz geç kalmasaydınız sizde ölecektiniz". Beyler yine gözüm doldu o an elimde ki sütü yere düşürdüm dizlerimin üzerine çöküp ağlıyodum bayılmışım sinirden revirde uyandım.O yılan beni bırakmamıştı Allahın hikmetimi bilmiyorum ama içim yıllar geçmesine rağmen rahat değil benim de arkadaşlarımın yanın da olmam gerekir di bunu bi yengenizle bide şimdi sizinle paylaştım çünki vicdan azabı çekiyorum beyler.