ask hikayemi anlatiyorum beyler

burdayız panpa

dinlemedeyim pampa

okadar uğraşıp anlatmışın panpa şukunu verdim

anlatıyım panpa dinliyorsan, abim benden 5 yaş büyüktü, çocukken kafam ne zaman sıkışsa hep yetişirdi, beni döven mahalle zibidilerini tartaklardı :-) vurdular abimi beyler, kız uğruna, sevdiği kız nişanlıydı, kızın nişanlısı da ensesi kalın tiplerdendi, abim aşkının peşini bırakmadı beyler, adamlar tuzak kurdu abime, kızın ağzından mesaj yazdılar işte şu şu saatte şurda buluşalım diye, saf abim gitti tabi ayakları zütüne vura vura.. kaçırdılar abimi, 3 hafta haber alamadık, polisler cesedini buldu abimin, kafasına tek kurşun..

panpa anlat ben dinliyorum seni

anlatamadım onu sevdiğimi, onu görmek istiyorum iyi mi dedim, herkes ağlamayı bıraktı derin bi sessizlik oldu beyler, oktay; kaybettik onu kardesim dedi, gibtir git salak salak konuşma diye bağırdım. olamaz dedim, annem yine ağlamaya başladı, olamaz , olamaz diye çılgınlar gibi ağlıyordum, hastaneden 2 gün sonra cıkabildim beyler, sakinleştiriciler falan sayesinde ayakta duruyordum adam akıllı, herkes dostumu kaybettiğimi sanıyordu ama ben kalbimi kaybettim beyler,ona aşık olduğumu bi rahmetli meleğim bi babası biliyor beyler, ben hastaneden cıktıgımda cenazesi coktan defnedilmisti. ben deriiin bi bunalıma girdim , sigara alkol hatsafdahaydı, kazanın üstünden 6 ay geçmisti, evlerine gittim, annesi açtı kapıyı, buyur etti beni. babası da evdeydi zaten olaydan sonra tüm ailesi bi garip olmustu , hiç unutmuyorum babasıyla 7 saat sohbet ettik beyler, birtek adama anlattım herşeyi, saf sevgimi anlattım, suçumun olmadıgını anlattım, adam bana sarıldı beyler ağladık kocaman adamla beraber, ama beyler o beni hiç sevmemiş biliyor musunuz? dost görmş hep, olsun, ben sevdim ya o bana yeter, yetiyor da.. sanırım ömrümün sonuna kadar bu böyle devam edecek, abimi de anlatacaktım ama hikayeye ilgi yok caps te paylaşmayacagım, iyi aksamlar herkese..

yandan gelen beyaz minibüs minigimin taksisiyle çarpışmıştı beyler, ben hayatımda bu kadar dehşete düştüğümü hatırlamıyorum, suan yazarken bile elim ayağım titriyor, gözümün önünde takla atan o sarı taksi, dıbına kodugumun taksisi miniğimi benden aldı, taksiciyle ben donduk kaldık, ben arabadan fırladıgım gibi miniğime koştum beyler, yarısı içine girmiş olan taksiye koştum, miniğim baygındı beyler, aslında ben öyle sanıyordum, heryeri kan icindeydi, ambulans arandı, trafik durdu insanlar doluştu etrafa, ben kaldırıma oturmuş uzaklara dalıyordum beyler, ağlayamıyordum ya anlatamam o duyguyu. insanların boğuk sesleri geliyordu kulagıma, ambulans geldi miniğimi cıkarttılar arabadan sedyeyle arabaya yüklediler. ben de ondan sonrasını hatırlamıyorum hastanede uyandım başımda annem babam oktay var. oktay ağlamaklı annem babam gözlerini kaçırıyor, uyanır uyanmaz anne dedim olayı anlatmaya basladım, biliyoruz herseyi olm dedi, oktay anlattı dedi, ama neden ayrı taksiler dedi , ben olayı anlatırken ağlamaya basladım oktay da ağlamaya basladı annem de öyle beyler..

oturduk siparisleri verdik, çok geçmeden geldi falan işte yedik güzelce, fazla ayrıntıya girmiyorum, işte masa toplandı, baş başa kaldık, sessizlik çöktü ve bi 10-15 saniye bakıştık beyler, hafiften öksürdüm,
sana birşey söyleyeceğim miniğim dedim,
söyle canım dedi,
benimle geçirdiğin zamanlardan menmun musun dedim
memnunum tabi deli o nasıl soru dedi,
miniğim dedim
gözlerime baktı
seni çok seviyorum dedim, ilk gördüğüm andan beri dedim,
o anki yüzünün rengi bi değişti ki sormayın gitsin,
kalktı masadan gitti beyler, arkadasından gitmeye calısıyordum kolumu ittiriyordu ve millet bize bakıyordu, ben geri dönüp hesabı ödedikten sonra kapıya cıktım ve taksiye binmek üzere oldugunu gördüm beyler, taksi hareket etmeye basladı zaten 2-3 taksi duruyordu restorantın yanında, arkadaki taksiye ben atladım ve öndeki arabayı takip etmesini söyledim, neden kacıyordu beyler? sevmiyorsa sevmiyorum deseydi de neden kacıyordu? taksi hızlandıkca hızlanıyordu ben se seçemiyordum nereye gittiğimizi iyice hızlanmıstık, hayır anlam veremiyordum sadece seni seviyorum demistim, neden gitti, neden hızlı gitmek istedi, taksi niye o kadar hızlı gidiyordu? beyler ışığa gelmemize 30-40 metre varken yeşil olan ışık sarıya döndü ve ardından kırmızıya..

kafama koymustum en sonunda, onu kaç senedir sevdigimi, çok sevdigimi söylecektim, bi yemek planı ayarlamıstım, yemege cıkacaktık sözde, daha önce hiç bi kızla basbasa yemege cıkmamıstım, oktayı aradım; oktaydan biraz bahsediyim, lisedeki en yakın arkadaslarımdan biriydi, çok binti okulun bütün kızlarıyla bi geçmişi vardır:-) , dedim kardesim durum böyle böyle, yemege cıkacagız ne yapıyım ne yiyelim, kanka ciddiysen ... balıkçısına yemeğe zütür onu dedi, ... balıkçısına zütürmeye kadar verdik beyler, mekan ismi vermek istemiyorum, ben bu fikri miniğime söylediğimde, o anki gözlerindeki mutlulugu anlatamam size, persembe günüydü, çıkış saati serviste, yanağımdan öptü beyler kabul etti yemek teklifini hiç unutamam. dosttuk ya onun gözünde, öpsün tabi ak :-) okuldan sonra bulusmayacaktık cünkü babası mı ne evdeymis bugun, cok ta iyi biridir babası hala gorusurum kendisiyle, olaylardan sonra beni evladı gibi sever.. pazar akşamı yemeğe çıktık beyler, düzgün birşeyler giyindim, böyle ağır abi gibi ama değil , onu evinden alacaktım, taksiye atladım gittim evinin önüne, mesaj attım geldim ben diye, apartman kapısından çıkıp otomatik sokak lambası yandıgında o gördüğüm şey, dünyada gordugum en güzel seydi beyler, çok güzel bi kızdı zaten, ama bu gece cok cok cok güzeldi, hani dosttuk neden bu kadar önem gostermıstı ki? neyse gittik yemek yiyeceğimiz yere. taksiyi ödedim indim kapısını açtım buyrun güzel bayan dedim, gözlernin içi gülüyordu...

bunu dinleyin beyler yavaştan http://www.youtube.com/watch?v=QsoswigB6VA
artık ilişklerinin tamamen bittigine ben de inanmaya baslamıstım beyler, fırsat buldugumuz hergün beraberdik artık, ben sigara içiyorum, o içmezdi bana kızardı hep, burnuna sokcam birgün şu sigaraları derdi, git gide samimi olmaya baslamıstık, ama bi ekgib vardı, ben aşıktım, o bana dost gibi yaklasıyordu, ya da ben öyle anlıyordum.. hertürlü mallıgı yapıyorduk beraberken, pamuk şeker yiyorduk, sapıyla beni dövüyordu :-) seyyarlardan közde kızarmış kestane alıyorduk, çöplerini kapşonuma dolduruyordu.. yağmur yağdığında üstümde ne varsa cıkarttırıyor kendi kafasına geçiriyordu, onun için hasta olmaya değerdi..

amk feci oldum ilk defa sarkıyla millete sovuom

o cocukla yaklasık 1 sene cıktı beyler, ve benim aklımda sadece o vardı, bi başkasını düşünemiyordum. ille de o fikri sardı 4 bi yanımı, ve ben 1 sene boyunca 1 kere bile ona sevdigimi söyleyemedim, deli gibi aşıktım ama bi kere bile belli edecek birşey yapmadım, hiç bi arkadasımla paylasmadım, gecen yaz kaybettigim abimle paylasmadım, paylasamadım, canım abim benim, derdime derman olurdun biliyorum, anlatamadım işte anla beni.. bu kız ayrıldıktan sonra omzumda agladı beyler, o kadar zor durumdaydım ki deli gibi sevdigin kız başkası için senin omzunda aglıyordu, yine birşey belli etmedim , ya da onun o anki boşluğundan yararlanıp ona yaklaşmaya calısmadım, kendi gelsin istiyordum, çok mu şey istiyordum? evet..

neyse ben yine de yazıyım biraz kafa dagıtırım hem

beyler okumuyorsanız yazmayacagım vakit ayırıyorum burda sizinle birşey paylaşmak icin

artık kabullenmeye baslamıstım ümitsiz bi vaka oldugumu, umursamamaya calısıyordum, her hüzünlü şarkı çaldığında, her yastığa başımı koydugumda, aklıma o geliyordu beyler, kendimi kandırmaya calısıyordum, sevmiyorum diyordum aynaya bakıp, sevmiyorum!, telefonla mesajlasmaya baslamıstık o cocukla barısmalarından 1 kac hafta once falan, barıstıktan sonra mesaj atmayı kesti beyler, ya da sevgilisi yuzunden atamıyordu bilmiyorum, kıskanç bi tipti zaten, ben de mesaj atmıyordum, gururluyuz ya aq sevgilisi olan kıza mesaj mı atarız, sevdigimizi kalbimize gömmek en dogrusu falan, kalbe gömülmüyor beyler, ruhunuz kabre gömülüyor..

ayrılmışlardı, ama o teneffüslerdeki beraber yürümeleri, faceten birbirinin duvarlarına yazmaları, beraber fotografları, beni genç yasımda batağa sürüklemişti beyler, ayrıldıklarında yine bi ümit dogdu icimde, bi ışık, ama fazla yanmayacaktı o kodugumun ışığı, bi süre yine aramız iyileşmişti ki, ayrıldıktan 1 ay sonra falan barısmıslardı, dünyam basıma yıkıldı, 2. bi çöküş yaşıyordum

sevgili yapmıstı beyler, o iliski durumunu gordukten sonra bogazımın dugumlenmesini hiç unutamam, uzak durmaya calısıyordum, daha fazla baglanmaktan korkuyordum, kendime bile yeni yeni itiraf etmeye baslamısken onu sevdigimi, neydi bu beyler? aramız ister istemez acılmıstı, artık sadece o yazıyordu , ben se herzamanki gibi cevaplar vermeye calısıyordum, anlamaması lazımdı, hayırlı olsun diyebildim sadece, kapattım konuyu beyler, 3bucuk 4 ay kadar cıktılar

ekledim faceten, kabul etmesi gecikmedi, zaten sosyal ağlarla çok haşır neşir biriydi.. hiç unutmuyorum beyler o bildirimlerde ... arkadaslık isteginizi kabul etti dediginde içimin pırpır etmesi kadar güzel birşey yoktu.. faceten ufak tefek naber nasılsın gibisinden konusmaya basladık, iyiydi hersey, şimdilik.. 1-2 ay face üzerinden , ufak tefek okulda muhabbet ettik... 2 ay sonunda

güldüm geçtim arkaya, yanina oturuyum ya da yanıma gelmesi gibi bi durum olamaz zaten utanıyoruz birbirimizden, eve gittim, haftasonu ne yapacaktım? onu görmeden, nasıl ikna olacaktım 2 gün dayanmaya, facebook aklıma geldi..

dinleyenler uplasın beyler ben de yalnız hissetmiyim