artık yeterrrr

@59 eyvallah kanka sende..

@58 merakla bekliyorum. Hadi kal saglicaklan eyw

@57 sonuna kadar haklısın panpa.. Sen asıl bombayı yarın göreceksin.. devamında..

panpa ayni dertten vardi, kendimden utanir oldum lan aq bu kadar mi degerli hic mi onurun gururun yok diyodum.Bak Sems ne demis: "Sevmeye layık olmayanı hatırlayarak değerli etme. dönmek mi istiyor, bir şans daha verme. unutma; sevgi yürekli olana yakışır".

@55 yarın devam ediyorum kardeşim, acayip derecede uyku bastırdı..

rezerve amk

@52 eyvallah kanka ama olmuyor be..

dinleyen panpalarım yarın devam ederiz.. unutmayın la beni.

panpa anladigim kadariyla senin derdin o kiz degil sen sevilmek istiyosun.Hic bir kiz icin gururunu ayaklar altina alma gibtir et,takma kafana. Baskasini dusunen kizdan hayir gelmez

gececi tayfa nerdesiniz?

@49 yok be oğlum, başlamayayım yine mahvolmaya..

ccc yeni rakı giber ccc al sana tavsiye

tavsiyeleriniz varsa alayım kardeşlerim, bitmek üzere neredeyse..

biraz ara beyler, kendimi toparlamam gerek.. geliyorum yine..

hatırlamıyorum kim kimi aradı,ne oldu diye,ama sonra barışmıştık.. her şeye rağmen yine affetmiştim onu.. gururumu bir kez daha ayaklar altına almıştım.. yine kullandırmıştım kendimi bana göre.. yine onsuz yapamadım..

bir kaç gün görüşmedik.. ne mesajlaştık,ne konuştuk,ne de göz göze geldik.. Bizim için imkansız bir şeydi, çünkü neredeyse çocukluğumuzdan beri karşı karşıya oturuyorduk.. Onun için zor olmayacak elbet,ama benim için çok zordu.. Elim telefona gidiyor, geri dönüyordu, gidiyor,geri dönüyordu.. Sesini duymaya o kadar çok ihtiyacım vardı ki.. bana o kadar şey yapmasına rağmen ondan vazgeçememiştim.. hem hastalığım hem de ilacım gibiydi o..

Zaman verdim kıza kendimce, unutur elbet dedim. bir taraftan da gururum, onurum,şerefim yok olmuştu sanki.. Tüm bu olanlara rağmen onu bırakamamak çok koyuyordu bana.. sanki bile bile kendimi kullandırıyormuş gibiydim.. bir gün yine beraber dışarıdan dönerken döndüğümüz sokağın köşesinde market vardı,bu çocukta ara sıra orada takılıyor, neyse işte biz ordan geçerken, kızın gözleri yine o çocuğa takıldı.. gözlerinin içine bakıyorum, yapma bari benim yanımda yapma dercesine ama o bana değil o çocuğa bakıyordu.. o an gözleri sadece onu görüyordu sanki,ona kitlenmişti.. artık dayanamadım, isyan ettim, yapamadım,azıcık kalan gururuma yediremedim bunu, gözümün önünde resmen çocuğa bakıyordu.. hala mı o dedim? yine mi aynı şeyleri yaşayacağız? dedim.. bana bağırdı, bakmıyordum ben ona! dedi.. sustum o an sadece sustum..

eeeeeeee panpa anlat dinliyorum

@1 panpa kör olmuşun sen iyice . ee ?

beyler :(

o çocuğun evini bildiğimi bilmiyordu.. O soruyu sordu ya,kötü oldum be.. yine aynı şeyleri yapacak, yine aynı şeyleri yaşayacağım diye o kadar korktum ki.. Sormadım neden merak ettin diye, çünkü o her ne kadar yalanlasa da cevabını bildiğim bir şeyi sormaya gerek yoktu.. Neyse dedim, attım içime, unutur dedim elbet.. aradan günler geçti.. Dışarıya her çıktığımızda o çocuğun evinin önünden geçmek zorundaydık.. çocuğun evi de ön tarafa yani yola bakıyordu. Biz oradan her geçtiğimizde kızın gözleri hep oraya kayıyor,hep oraya bakıyordu,bir umut belki o çocuğu görür diye heralde.. ne kadar zavallıyım değil mi? tüm bunlara rağmen terk edemedim kızı, yapamadım,çünkü harbi harbi seviyordum, bakan bir çift gözden kıskanıyordum onu.. yapamıyordum, ayrılamıyordum..