artık yeter yaşadığım cin hikayesini

yatsılar kılındı. artık vakit seansa başlama vaktiydi. eskisi kadar heyecan yoktu. zaten muskalarımın etkisi olacak ki cinler de yoktu.ben böyle kendimi motive ederken hoca beni çağırdı. wtf27 başlayacağız duaları okumaya başla dedi. bende ayetel kürsi, felak,nas okudum. üzerime üfledim. hocanın yanına geçtim. hocanın hiçbir malzemesi yok.

bu arada odadaki 4 kişiyide tanımış oluyordum. hepsi sıra sıra okuyordu. bunu da odaya giriş çıkışlarda anlıyordum.tek problemim bunlar yemek yemiyor yada ne biliyim sıçmıyorlar mıydı?

o arada hoca onlara işaret yaptı. hepsi bir odaya girdiler. hoca gözlerimin içine bakarak birşeyler okumaya başladı.ben tepki vermiyorum. hoca okuyuşunu bitirdi. arkasını döndü. sonra tekrar bana döndü.o anda hocanın suratı o pis pis gülen kişinin silületi şeklinde geldi ve geçti. hocaya korkulu bakınca hoca bunlara alış dedi. biz seni elimizden geldiğince inşAllah koruyacağız dedi. sonra hocaya dedim bizden kasıt kim? hoca bu arada diğerlerini içeriye tekrar çağırdı. onlar dedi.

dedim hocam onlar mı dedim? onlar hizmetkarlarım dedi kibirli bir şekilde. sonra da şunu ekledi: oğul, senin iş için biraz uğraşacağız. dedim hocam herşey tamam. büyü yüzünden cinlerle perdem kalktı derken hoca hepsiyle değil dedi. bu evdeki bu tütsüler onların burada kalmalarını sağlıyor. böylece yaşayabiliyorlar dedi. yani yiyecekleri kokularmış beyler. madde olmadıkları için bu şekilde yaşıyorlarmış. bunuda böylece öğrenmiş oluyordum.

sonra ben peki hocam ne yapacağız dedi? hoca yarın malzemeleri alacaksın. öyle başlayacağız cinlerden kurtulma yöntemine dedi ve ekledi: 4 ünden abine bahsedip onu korkutma.

devamı geldi...

abimle beraber yolda konuşuyoruz. neyse dedi abim annemleri bırakalım. boş yere yorulmasınlar. ben de işleri yok diye tamam dedim. neyse, onları bıraktık. yola tekrar çıktık. lakin bu sefer abim bana soğuk davranıyor. sanki sitemli böyle. dedim abi birşey mi var? cevap vermedi. dedim abi birşey olduysa söyle. dedi 2-3 gündür kabuslarla uyanıyorum. hepsinde seni parçalıyorlar sonra birisi senin şeklinde geliyor ama ellerinde 3 parmak oluyor dedi. onla bir yeri işaret ediyor ve sen orada bağırıyorsun dedi.

dedim abi birşey olmaz. beni çok düşündüğün için oluyordur falan dedim.yol bu olay yüzünden sessizce geçmişti. yeni hocanın yanına geldik. diğer hocalar büyüyü çözüyordu.bu hoca ise cinlerden kurtarıyordu inşAllah.

neyse dostlar, ben eve girdiğimde evdeki o ağır koku burnumun direklerini kırdı.o kadar ağır bir kokuydu ki nefesi kısıtlı almaya başladım. evde 2-3 farklı kişi vardı ve 4 tanede genç vardı.2-3 kişi tedavi için gelmişti ama 4 kişi belli yerlerde dualar okuyordu hep sırayla. sırayla okuduklarınıda zaman içerisinde farkedecektim.

biz 2-3 saat bekledikten sonra sıra bize geldi. hocanın yanına gittik. hocanın odası miskamber kokuyor. mübarek içeriyi sevmiyor mu artık diye düşündüm ama olay meğersem farklıymış. hocaya problemi ve yaşadıklarımı anlattım. hoca dedi, oğlum çok sıkıntıya gerek yok ama hiç sıkıntı da yapmazsan olmaz dedi. sana anlaşmalı bir kabile saldırıyor dedi. dedim nereden biliyorsunuz? seni bana gönderen hoca telefonla anlattı durumu. sana büyü yapanlar cinlerle irtibat halindelermiş. ellerine imkan geçincede kullanmışlar dedi.

ne yapacağız hocam dedim? yatsıdan sonra başlayacağız işlerimize dedi.

tekrar başa çıksın diye reserver

evet hikaye mantara bağlamaya başladı. bu mına kodumun hocaları da roket parçası gibi hep üst kademeye devrediyo amk. 2 tane büyüyü çözen o büyüyüde çözer benim ilmim bu kadar ne kadar yavşakça bir söz amk.

edit: imla.

çabuk gir yarın sabah kalkıcaz amk

hikaye tarzın değişti sanki. hoca falan yok ortalarda. eksi yememek için apar topar hikayeyi bitireceksin gibi geldi bana. ama bir kaç tane kafamda nokta var. mevcut anlattıklarına bakarak olmasını beklediğim şeyler. sallayıp hızlıca bitirirsen anlarız. buraya kadar gayet güzeldi. değme korku filmlerine taş çıkartır. ama burdan sonrası önemli panpa...

yan odaya girdiğimde içi pisti. bazı yerlerde örümcek ağları falan vardı. dedim burada nasıl oturdular. neyse, serdim bir yere seccadeyi kılmaya başladım. tabi ben bu aralarda besmeleyi çekemediğim için besmelesiz okuyordum herşeyi.

namaz bittikten sonra artık yatma vakti gelmişti. benim için oda hazırlamışlardı. ben tüm bu esnalarda yalnızca çok sessiz olmalarına şaşırmıştım. çocuklar bile mal mal duruyordu bir yerde. yatağa geçtiğimde inşAllah yarın biter herşey dedim. uykuya daldım. saat 3 gibi biranda tekrardan uyandım.

bende tamam dedim. sustum.aç olup olmadığımı sorduklarında çok açım dedim. sofra zaten hazırdı. biraz temizlikten sonra sofraya oturdum. yemeğimi yedim. ev evdi ama hiçbir teknolojik alet yoktu. dedim abi siz nasıl yaşıyorsunuz bu şekilde? bilgisayar, telefon,televizyon hiç yok.

bana buralara kafa dinlendirmeye geldiklerini söyledi. ihtiyaç duymuyoruz diyede ekledi. bende zaten muıhabbet olsun diye açtığım için konuyu kapattım. gece olunca, dedim abi yatsı vaktide girmiştir, gelin cemaat ile kılalım.ben böyle deyince suratı değişti. sen kıl biz müslüman değiliz dedi. bende hemen abi yemekte domuz eti falan yoktu dimi dedim. oda yok yok rahat ol buralarda domuz pek olmadığı için bizde koyun eti yiyoruz dedi.

panpa başka varsa anlat sen biz takipteyiz

up up up up up

dostlar rizeyi bilen bilir. çay falan vardır. neyse ben eskiden çok çalışkan biriydim. öyle çay may en çok ben toplar hep ben zütürürdüm alimevine. böylece en çok takdir edilip herkesin beni yarici yapmak istemesinden kurtulamazdım. mutluydum tabi.

lakin bir süre sonra canım çok sıkılmaya başladı. sanarsın çay toplamaya değilde savaşta ölen cesetleri toplamaya gidiyorum. neyse bir gün iki gün derken üçüncü gün ben gitmemeye başladım. ilk zamanlar hastayım falan sandılar beni. birşey demediler.

ama 2 haftadan sonra artık kızmaya başladılar. dedim canım istemiyor çok sıkılıyorum. yapmayınca çok rahatım. lakin birtek bu değil çalışmakla alakalı herşey çok kötü oluyordu. okul zamanına denk gelse sınıfta kalırdım açık söyliyim.

@198

panpa dün tek başımayım. odada uzandım. bizim yatak ranza. ben alttayım. ranzanın demirlikleri var. neyse, benim kafa bu demirliklerde. panpa biranda birisi arkamda yemek yiyormuş gibi ses çıktı, o esnada da sanki biri saçlarımla oynuyor gibi oldu.

dua okudum. ondan sonra kesildi.

Reserved

kabusta evde uyanıyorum. tekrardan çalışma aşkı geliyor bana. çok mutlu oluyorum. içeriye koşuyorum. kahvaltı sofrası hazırlanıyor. diyorum bugün geliyorum sizlerle. sonra içerden cam kırılma sesi geliyor. tabi normal birşey diyorum ve içeriye gidiyorum. orada babaanne ellerini kesmeye başlamış. ben diyorum babaanne ne yapıyorsun? yapmaa falan derken babaannem bir elini koparıyor ve kahkalar atmaya başlıyor. üstüne gidiyorum arkadan kuzenlermi tutuyor.

bağırıyorum lan mal mısınız kadın ölecek falan derken bir anda uyanıyorum.

korkuyu atlatıyorum. hemen içeriye koşuyorum herşey normal. annemler çay toplamaya gitmiş bile. saat 11 olmuş. bende hemen hazırlanıp çıkıyorum. çünkü onlarıda merak ediyorum.ve böylece biraz açılayım falan diyorum tabi. lakin çıkmadan önce babaaanem diyor ki saat 2 de burada ol. bende tamam diyorum o aceleyle çıkıyorum. çay toplayacağımız yere geliyorum. annemler çay topluyor falan. ben gelince seviniyorlar. neyse saat 2 ye kadar çalışıyorum. 2 de anneme ben gidip gelecem diyorum.

eve gidiyorum saat 2:15 olmuş falan. babaannem kapıda beni bekliyor. okuma yazması yok saati bile bilmez bana geç kaldın deyip evi işaret ediyor. neyse gidiyorum eve 2 tane kadın. benim çok sevdiğim çay toplarken bana hep aferin deyip beni yarici almak isteyen 2 kadın. beni görmüyorlar. işlerine devam ediyorlar lakin bizim evin kanepesinin altındaki bir deliğe birşeyler sıkıştırıyorlar. diyorum ne yapıyorsunuz? o ara birisi kafasını çeviriyor ama heryeri yamuk. sonra ben kaçmaya çalışırken uyanıyorum.

lan masalları dinliyorsunuz gerçek hikaye anlatıyoruz dinlemiyorsunuz

@193 büyü yapanlar belli oldu panpa. benim çektiklerimin daha fazlasını çektiler.

evet panpalar cevabınızı bekliyorum.

@19

dinle panpa. beni bilen biliyor. yalan konuşmam o yüzden böyle kaçışıyorlar.

neyse, ben uyandıktan sonra anne-babam yanı başımda duruyor. babaanne yanda uzanmış. panpa o korku üzerine bunlarda çıkınca karşıma babama yumruk attım. ama istemeden. neyse ben sakinleştirdiler kuzenler falan. babam tavır falan yaptı biraz ama olayı anlattıktan sonra pek umursamadı. neyse ben hemen hocaya gittim o gün. dedim böyle böyle.

hoca gel sizin eve gidiyoruz dedi. bizimkiler çaya gitmişler. hoca dedi nerede o uğraştıkları yer. bende işte burası hocam dedim. hoca besmelelerle ayetel kürsi okuyup açtı orayı. aynen orada bir delik var. benim kalbim nasıl sıkılıyor anlatamam size hoca orayla uğraşırken. neyse hoca aldı oradan birkaç parça.(capsleri gelecek panpalar)

neyse dedi oğlum sana büyü yapmışlar. dedim hocam ne yapacağız? dedi bu büyüyü açmamız lazım ama benim bu kadar ilmim yok seni başka hocaya zütürmemiz lazım dedi. ve işte dostlar ondan sonra asıl olaylar yaşanmaya başladı. sadece şunu söyliyim diğer part için, korkudan uçuğumun çıktığı ilk anım bu anıdır.

@189 panpa hikaye bitti nesi tutsun? hahaha

okumayın okutturmayın. gece uyuyabilmek istiyosanız tabi