artık yeter bu hikayeyi anlatmak zorundayım

Sonunda ortaokul bitmiş ve liseye başlayacaktım . Hep bir an önce liseye geçmek isterdim küçükken , etrafımdaki liselilere imrenirdim . Arkadaşlar o zamanlar LGS vardı ( Liseye Giriş Sınavı ) artık adı ne tak oldu bilmiyorum sürekli degistiriyolar . LGS ye hazırlanırken fazla buyuk hedeflerim yoktu . Dershanede yaptıgım toplam net en fazla 45 ti . Artık ailemde olayın farkındaydı ve sınavda Allah ne verdiyse diyip yapıcaktım . Ama hep hayalimde bi okul vardı . Öyle puanıda cok yuksek degildi , sadece 60-65 net arası yeterdi . internetten sürekli resimlerine bakardım , sayfasına öğrencilerinin yazdıkları yazıları okurdum .

Artık babamın ve annemin yuzune bakmaya utanıyodum . Babam bankacı Boğaziçi üniversitesi mezunu , annem de sigortacı . Böyle iyi okumuşlar iyi işleri var ama oğulları bi taka sap olamayacak utancı vardı bende . Allaha sukur maddi durumumuzda Turkiyede ki cogu insana göre iyiydi , bi ihtiyacım oldugunda anında hallederlerdi sagolsunlar . Dershaneyse dershane , cep telefonuysa cep telefonu vs vs ..

Arkadaşlar LGS sabahı , kalktım üzerime rahat bişeyler giydim , telefonumu kapadım , kalemimi aldım ve annem ve babamla yola cıktık . Araba da tek çıt bile yok , konusmuyoruz , bu beni daha da korkutmuştu . Fırtına öncesi sessizligi iliklerime kadar hissediyodum . Sınav olacagım okula geldik , yavas yavas arabadan indik , okulun bahcesinde beklemeye basladık . Dısarıya yaslıca bi ogretmen cıktı , LGS icin vakit gelmistir lutfen herkes sınıflarına , dedi . Herkes annesine babasına dondu , insanlar cocuklarına sans diliyodu , bi nevi son taktikleri veriyodu . Arkamı dondum , anneme sarıldım , sonrada babama . Babam bana şöyle dedi , bak oglum sen sınavda ne yaparsan yap , ne sonuc alırsan al , sonuc ne olursa olsun sen bizim oglumuzsun , aldıgın ya da alacagın notlar bizim sana olan sevgimizi azaltmaz , onlar sadece anlık kızgınlıklardır , şimdi içeri gir sınavını yap sonra da başın dik bi şekilde dısarı cık dedi .O lafları günlerdir benle tek laf etmeyen babamdan duyduktan sonra gözlerimden hafifçe yaşlar süzüldü . Önce içimden güçlü bi şekilde yapıcam dedim , sonrada babama , merak etme yapıcam .

içeri girdim , sınıfa çıkarken etrafımdaki cocuklara baktım . Hepsinin boynu bukuktu , hepsi birer suclu gibiydi , kimse birbirinin yuzune bakmıyodu sanki idam edilecekler gibi . Ben hariç . Aldıgım guc ve guvenle o sıraya oturdum , onume gelen sınavı yaptım . Sınavın bitmesine 15 dakika kala ben sınavımı bitirmiştim . Son kontrolumu yaptım , kagıdı ters cevirip arkama yaslandım , oh cektim kendi kendime . Sınavı verdim . Sınıftan cıktım , bahceye dogru yurumeye basladım , uzerimde bi hafiflik vardı , uzerimdeki yorgunluk uctu gitti . Uzerimdeki 2 yıllık yorgunluk , kosusturma , dert tamamen ucup gitmisti . Bu kadar hafifledigimi hic bir zaman hatırlamıyorum . Boyle bi rahatlık , ozgurluk elde edememistim sanki hic . Basım dikti , kendime guvenmis ve yapmıstım .

Bahceye indigimde annemle babamı hemen buldum . Annem bana sarıldı , babamda elini omzuma koydu , hadi eve gidelim oglum , dedi .

Eve gittigimde butun test kitaplarımı yaktım . O kitaplar atesin icinde kül olurken aklımdan bir suru sey gecti . O koca 2 yıla ait hersey gozumun onunden gecti . Ama simdi onumde yepyeni bi hayat , yepyeni bi cevre olucaktı . Bunun adı liseydi ve basıma hersey orada geldi .

Her yaz çeşmeye gideriz . Babaannemle dedemin eski bi yazlıgı vardır orda . Kucuklukten beri oraya gideriz . Baya da bi arkadasım vardır cesmede , hic bi zaman vazgecememisimdir . Aslen izmir karsiyakalıyım ama babamın işi geregi ben 7-8 yasındayken istanbula tasınmısız . Hayal meyal hatırlarım izmirdeki ilk okulumu .

Sonuclar temmuzun son gunlerinde gelicek dediler , bekliyoduk , ama buyuk bi heyecanla , ben haric . Benim uzerimdeki hafiflik hala ilk dakika gibi taze . Sabah annemin cıglıgıyla uyandım . Kalk olum kalk sonuclar geldi . Yataktan fırladım hemen butun ev salona toplandı , kagıdı okuyorum . Nerde bu sonuc diyorum , nerde nerde . Sonucu buldum . Babamın meraklı yuzune baktım , dogru olamaz , dedim . Ne oldu oglum , dedi babam . Kendimi tutamadım hafifce aglamaya basladım , netim 67 dedim . Babamın gozleri gulmeye basladı . Anneme dondum , babama sarılıyodu , sevincten cıglıklar atıyodu . Oğlum yaptı , oğlum basardı . Gözlerime inanamıyodum . Kağıtta eşek kadar 67 net yazıyodu . istedigim okul olmuştu , hayalim gercek olmustu . Kalktım babama sarıldım . Babam bagırmaya basladı , iste benim oğlum işte benim oğluuuuuuuum .

O yaz kayıtlar icin istanbula erken donduk . Okula gittik , pasa pasa kaydımızı yaptırdık . Okulun acılmasına 2-3 hafta var . Formadır kitaplardır hallettik . Artık hazırım . Hayallerimi yasamaya hazırım .

O okuldaki ilk gunumu 10 saniye oncesi gibi hatırlarım , her ayrıntısını , o kadar net hatırlarım . O kapıdan o okulun formasıyla girdigim o anı hatırlarım . Meraklı gozlerle insanları gizlice süzmemi , herkesiz bana çömezmiş gibi bakmasını ve o heyacanı suan gibi hatırlarım . Torenin yapılacagı bahceye saflıkla indigimi ve bu koca lise yıllarında basıma neler geleceginden habersiz bir sekilde hatırlarım .

Sınıflar okundu , sınıfıma gittim , cam kenarı arkalara yakın bir yere oturdum . Heyecandan ve korkudan adeta titriyodum . Şimdi su kapıdan bi cocuk gelse , kalk lan oraya ben oturucam , dese ben paşa paşa kalkardım oyle bi korku . Ama herkes o durumdaydı , herkes yeniydi bu okulda , onu seneler sonra anladım .

Ve onu ilk görüşüm , beline kadar up uzun siyah saclı , iri simsiyah gözlü , küçük burunlu , yapılı kaşları , muntazam agzı ve kafasındaki küçük tokasıyla onumdeki sırada oturuyodu . Okulda ilk tanıstıgım insanlardan biri . Adı Minaydı , güldügünde yuzunde gulucukler acan , hayatımda gordugum en iyi niyetli kızdı o . Gülerken yuzune bakmaya doyamazdım , onu olabildigince guldurmeye calısırdım . Gulsunki o yuzundeki eşsiz ifadeyi bi daha gorebiliyim diye , bi daha , bi daha .

3-4 ay sonra Minayla cok samimi olduk . Surekli muhabbet eder , beraber gulerdik . Herseyimi onunla konusurdum , benim hakkımda herseyi bilirdi . Ben de onun hakkında herseyi bilirdim . Bi nevi lisedeki kanka olayı . Bu kelimeyi pek sevmem ve kullanmam ama bu kızın yeri her zaman ben de ayrıdır .

Genelde insanlarla çabuk kaynasırım . Birisiyle cok hızlı arkadas olabilir , muhabbet etmeyi cok severim , insanların konusmalarından nasıl bir kisilige sahip olduklarını anlayabilirim . Lisedeyken çevrem cok hızlı bi sekilde genisledi . Okuldaki herkese selam ceker olmustum . Şöyle de bi şansım vardı , tanıstıgım ve iyi arkadas oldugum cocuklar hep tanınan adamlardı . Gerek baba meslegi olsun , gerek guzelligi ya da yakısıklılıgı olsun gerek baska bisey . Bunları ovunmek ya da hava atmak icin soylemiyorum , aksine bunlar bana yararla birlikte buyuk zarar getirdi . Sigaraya lisede basladım , ayriyettende hafta bir kere nargile icme gibi bi alıskanlıgım oldu . Haftada rahat 2 kere bi yerlere icmeye gidiyoduk . Takıldıgım adamlar sevilen adamlar olabilir ama bana kattıkları 0 bile olmadı maalesef – oldu . Bunu cok yıllar sonra gormenin huznuyle suan bu satırları yazıyorum .

Acısıyla tatlısıyla ilk senemiz bitmisti . Sınavlar , yogunluk , kosusturmaca vs vs. Ama yeni arkadaslar edinmistim , yeni bi cevre . ikinci senemde de Minayla aynı sınıftaydık . Eskisinden daha samimiydik , okulda anında , dogal olarak birbirlerini seviyolar , aslında birbirleriyle cıkıyolar da daha soylemediler lafları kulagıma geliyodu . Bunlara sürekli güldüm , mina benim en degerli arkadasımdır , dedim surekli . Aynı seyleri oda dedi .

işte hayatımın değiştigi o gun geldi . ilklerden birini yasadıgım gun geldi . Aşık oldugum gun geldi . Sınav haftası boyunca degigib duygular icine girerdim . Bazen kendimi odama kapatır , saatlerce dusunurdum , odamın camında uzaklara bakardım . Nefes almadan calısmam gereken dakikaları tavana bakarak bosa harcardım . Sınav haftasından onceki hafta Mina hic okula gelmemisti , aradım , hastaymıs atesi varmıs . Cok gecmis olsun diledim . O hafta Minayı hic gormedim . içimde garip bi duygu vardı , tarif edilmesi neredeyse imkansız olan bi duygu , kelimelerle anlatılamayacak bi duygu , Sınavların heyecanıdır herhalde dedim , geçiştirdim . O sabah geldi , sınav haftasının ilk gunu , sınıfa girdim yerime oturdum hocanın gelmesini bekliyodum . Zil caldı hoca geldi , mina hala yoktu . Hoca tam kagıtları dagıtmaya basladıgında kapı calındı , kapıdaki oydu , apar topar sınıfa girdi kapıya kapattı yerine gitti . işte o an , benim hayatımın degistigi an . Kalbimin normalinde daha hızlı atmaya basladıgı an , butun vucudumun bir anda karıncalanmaya basladıgı an , aşık oldugum an . Hemen onumde oturuyodu , arkasını dondu iyi sanslar dedi yuzume gulumsedi . Ben neye ugradıgımı sasırdım , nasıl bir darbe geldigini anlamadım . Ben aşık olmuştum , bunun baksa bi acıklaması yoktu .
Parantez içinde soylemek isterim o gunku sınav fizik sınavıydı ve en cok calıstıgım sınavdı , notum da 100 uzerinden 18 di . O şokla sınavda ismimi bile yanlıs yazmıştım .

Lisenin bitmesine az bi süre kalmıştı , öss gibi bi stresim yoktu . Yurtdısında okumaya gidicektim . Benim icin daha iyi olacagından emindim . Herseyi unutup , geride bırakıp yeni bi hayatın pesinde koşmak . Yeni umutlar , yeni hayaller . Ama ben aslında en büyük hayalimi burada , Türkiye de bırakacaktım .

Her şey yatışmış ve dinmişti . Lisenin bitmesine son bi kac hafta kala şansımı bir daha denemek istedim . Bu sefer ayık kafayla , düzgünce , adam gibi . Bahçedeydik , yanımda oturuyodu , bi tek ikimiz vardık . iki cümle söyledim , hemen anladı . Benimle gel dedi . Beni okulun kapısına zütürdü . Güvenlik kulübesine bak dedi . Baktım , ee dedim . içindeki güvenligi goruyomusun dedi . Evet dedim . O benim özel korumam dedi . Sonra sınıfın oldugu koridora goturdu . Yerleri silen , orta yaslı bi adam vardı . Onu gosterdi , o kim biliyo musun dedi ? O da benim korumam dedi . Çok şaşırmıştım . Bunları ilk defa duyuyodum . Babamın işleri yuzunden çok güvende degiliz dedi . Liseden sonra da universite icin yurtdısına gidicem dedi . Geri dönmemde pek olası görünmüyo dedi . Yani anlican ben artık kaçıcam ve yanımdaki kimseyide riske atamam dedi . O zamanlar tam ne oldugunu çözememiştim ama şuanda anlıyorum . Eger boyle bi durum soz konusu olmasaydı belki bana suanda evet dicekti . Kim bilir ? Tek bir kelime daha etmeden yanından ayrıldım . Üzgün , ve ikinci kere kaybetmiş gibi . Ama aslında kaybetmemiştim , kazanmıştım . Bunu seneler sonra anladım .

Lise bitti , koskoca liseyide devirmiştim . Birbirimizle vedalaştık , birbirimize hayatta şans diledik , telefon numaralarımızı aldık .O okulun kapısından çıkarken durdum . Arkamı dondum , okul binasını seyrettim . Bahceye baktım . ilk günüm aklıma geldi . Hemen kafamda ufak bi karsılastırma yaptım . ilk bu kapıdan girerken neydim , simdi ne oldum ?
O ilk saf halim aklıma geldi . Ufak bi sırıttım , içimden küçük bi şekilde güldüm . O meraklı gozlerle cevreye bakmam aklıma geldi . Simdiyse okulun en ustundeydim . Sanki yaşını doldurmuş emekli gibiydim . Pılımı pırtımı toplayıp gidiyodum , yerimi gençlere , çömezlere bırakıyodum . Cok degigib duygulardı .

Ben yazın sonunda yurtdısına gidicektim ama minanın hemen gitmesi gerekiyodu . Gidicegi gunun onceki gecesi evine gittim . Mesaj attım , kapının onundeyim . 2 dakika sonra kapı aralandı . Dışarı cıktı . iyi yolculuklar demek icin gelmistim dedim . Sagol dedi . Sustuk . Hic birsey konusmuyorduk . Susuyorduk . Gözlerimizin icine bakıyoduk . Belki onu bi daha hic goremicektim . Bana dogru bi adım attı . Bende yaklastım ve onu öptüm . işte o an . Tarifi olmayan o an . Butun vucudumun ufak bi titremesi , kulagımda patlayan havai fişeklerinin sesi . Ben mutluydum . Sonra gozlerinden yas gelmeye basladı . Bana sıkıca sarıldı . Aglamasına cok sasırdım . Ben hic bisey bilmemenin saflıgıyla gozlerinin icine bakıyodum , oysa basına geleceklerin farkındalıgıyla . Onu bi daha hiç görmedim