intihardan filan bahsetmiyorum da yaşamdan zevk almıyorum.
ailem hariç beni seven veya benim sevdiğim birisi yok ki gerçi onlarda çok kalbimi kırmaya başladı yok yere.
çok şükür geçim sıkıntımız da yok iyi durumda da değiliz ama idare ediyoruz işte.
konuşacak dertleşecek kimsem yok ailemle zaten öyle muhabbetim yok sadece akşam yemeklerinde 10-15 dakika aynı masada otururuz o kadar.
ne sevdiğim var ne sevenim hayatta yapmaktan zevk aldığım bir şeyde yok işte okula git gel evde yat kalk bu kadar hayatım.
ne yalan söyleyeyim zaten insanlardan da pek haz etmiyorum.
öyle bir yeteneğimde yok oturayım resim yapayım müzik yapayım boş geldim boş gidiyorum yani.
yani şimdi mezun olucam her gün erken kalk işe git akşam gel 40 yıl boyunca robot gibi ee sonra ne oldu emekli oldum kıt kanaat geçinicem ne gibe yaradı o kadar okumak, çalışmak.
daha diyecek çok şeyim varda çok uzun olunca okunmuyor malum burada keseyim.