1. 17.
    0
    facebooktan da uzak durmak gerekiyo sanırım beyler
    ···
  2. 16.
    0
    lan oğlum; özgür isen zaten sosyalsindir.
    asosyal demek; askerde, hapishanede vs. yerlerde özgürlüğü başkaları tarafından çalınmış insanlardır.
    hayatımın 15 ayını asosyal olarak geçirdim ben. gece'nin bir yarısı tatlı uykundan kaldırırlar. nöbete dikerler. bulaşık yıkatırlar. çöp toplatırlar. hergün bir sürü laf yersin. boyun eğmeye mahkumsun. asosyollik böyle bir şeydir işte.
    ···
  3. 15.
    0
    rezerved
    ···
  4. 14.
    0
    @13 yeni sosyalleştik panpa. muck
    ···
  5. 13.
    0
    ulan sosyal olmuşun 21 ekimden beri 535 entry girmişin züt
    ···
  6. 12.
    +1
    ben de aynı problemleri yaşardım panpa. tıbbı bitirdim 2 sene önce ben de. ben bi gibim denememiştim o zamanlar ama şu da oluyo; yaş ilerledikçe kendinle barışmaya başlıyosun, ezikliklerini kabullenip saklamıyosun, sosyal olunca da insanlara bakıp diyosun ki asosyal takıldığım yılların amk. öyle işte at kafası
    ···
  7. 11.
    0
    @10 teşekkürler panpacım. incisözlüğün her işte faydası oldu bana. ben de panpalarım da faydalansın bi denesinler en azından diyorum
    ···
  8. 10.
    0
    gerçekten başardıysan bunu tebrik ediyorum seni panpacım
    ···
  9. 9.
    0
    @8 sukuna suku panpam * eyvalla
    ···
  10. 8.
    +1
    @7 sosyal olmamın şerefine bu entryne şuku
    ···
  11. 7.
    0
    o bisey mi ben sosyalistim amk tamam vurmayin
    ···
  12. 6.
    0
    up up up.
    ···
  13. 5.
    0
    camdan atlamaya gidiyordum son anda vazgectim.
    ···
  14. 4.
    0
    gibeni okusunlar
    ···
  15. 3.
    +1
    @2 özeti var panpa lütfen yani
    ···
  16. 2.
    0
    okuyanı gibsinler
    ···
  17. 1.
    +3
    asosyal panpalarım siz de izleyin bu yolu.

    Uzun zaman önce bi karar almıştım sosyal olucam mutlu olmayı öğrenecem(gerçekten bilmiyodum panpalar yaşadıklarımı bilseniz anlarsınız) diye. Üniversite başlayınca yeni bi başlangıç yaparım diyodum ama olmamıştı. insanlarla ilişki kuramıyodum. işkence gibiydi. Bu sabah pgibolojiye çalışırken(tıp okuyorum ilk yıldan at gibi çalışıyoruz ) nevroz diye bi hastalıkla karşılaştım. ne olduğunu bilmiyodum notlarda da yazmıyodu. ama acaip merak etmiştim garip bi şekilde. sonra hemen nete girip araştırdım bikaç da kitap karıştırdım kendimde bu hastalığın mevcut olduğunu farkettim. sorunu anladım, kendi kendime yalan söylememdi problem. gereksiz yere üstünlük taslıyodum ya da aşağılık pgibolojisine giriyodum. gerçek bi dünyada yaşamaya karar verdim. kitabın birinde de kendi kendinize iyi davranın, ruhunuza kötü davranırsanız aynı şekilde tepki alırsınız fln diyodu. 'pozitif bakmak' gerekiyomuş. ve en önemlisi 'korkmamak'.. denedim amk pdö dersinde. 10 kişilik grupta 4 kız vardı üzerine oynadığım iki kızdan da olumlu olduğunu düşündüğüm tepkiler aldım. mecburiyetten takıldığım bi adamın muhabbetinden zevk almaya başladım. hayatımda konuşamadığım kadar akıcı türkçe konuştum ve esprilerle bayağı güldürdüm ortamdakileri. öyle bi seviyeye gelmişti ki dersin sonuna doğru hık desem gülüyolardı. dersten sonra dolmuşta dönerken kötü hissetmedim ilk kez. uzun zaman sonra mutluyum lan.

    özet isteyen panpalarım için : kendinizi pgibolojik yönden ve ruhen analiz edin. araştırın. gerekirse profesyonel destek alın. bu problemlerin bilimsel çözümleri var. muhtemelen çoğumuzda bu nevroz var araştırmaya oradan başlarsanız iyi olur.

    kendinize asla yalan söylemeyin, yalnızken egonuzu tatmin eder ama toplum içinde hiç bi işe yaramaz. kendinizi tanıyın
    edit: taşak geçilen adam olmuşsun demiş bi panpamız.ona hitaben: ağırlığımı korudum panpa. geçmişte taşak geçilen adam da olduğum için aradaki farkı anlayabiliyorum ama uyardığın için saol
    ···