anlat sen. ben dinlerim

Bekliyoruz kardeşim gönder gelsin

Bundan 4-5sene önce idi. Lise3. Sınıf olduk. Okullar açıldı. ilk günkü gibi yine yalakaca ve anlamsizca arkadaş sarilmalari devam ediyordu. Ben kentinden almış cayimi oturmuş bu iğrenç görüntüyu izliyordum. istiklal marşı sıra düzeni konusma falan derken sınıfa girdik. O gün derslerle anlamsizca geçiyor tabi. Ben telefonda oyun oynuyorum müzik dinliyorum falan. Son 1 dersimiz boştu. Çıktım kantibe doğru gidiyordum. Çay alacaktım. Girdim çay aldım oturdum. içeri biri girdi. Yüzünü görmedim. Siyah pantalon siyah spor ayakkabı ve siyah mont giymişti. Yan masaya gidip arkadaşlarına merhaba dedi. Daha önce bu kızın sesini hiç duymadigima emindim. Merhaba dedikten sonra birşeyler oldu bana. Sanırım hayatımda ilk defa aşık oluyordum. Bu benim için güzel birşey miydi? Hayatım artık çok mu güzel olacaktı? Yoksa tak gibi yaşantımin içine daha mi çok sıçılacaktı?

Duyduğum kadarı ile o gün onun da dersi erken bitiyormus ve okula yeni gelmiş. Bu sene yazılmış. Arkadaşlarına bundan bahsetti. Birden durakaldım, daha yüzünü bile görmemiştim, bu nasıl olurdu? ilk defa bu kadar anlamsız duygular içinde kalmıştım. Cidden anlam veremiyordum. Kantinden çıkarken bana doğru baktı. O 2 saniye süren duygu, benim hayatım mı olacaktı, yoksa hayatıma mı mâl olacaktı. Aldım sırt çantamı, hemen servislerin arkasına çıktım bir sigara yaktım. Basıma ilk defa böyle birşey geliyordu. Hemen eve gitmek istiyordum. Uyuyup bu hislerin geçmesini beklemek. Servis zamanı geldi. Akşam saat 7gibiydi. Rahat olamıyordum, aklıma o geliyordu. Dışarı çıktım aldım biraz bira fıstık sigara oturdum porsuk kenarına. Bi yandan onu düşünüyorum, bir yandan bunun nasıl birşey olduğunu düşünüyorum. Bi bakışı bir merhabası ile beni benden alan kız o, artık onun hayatıma girmesine az kalmıştı. Ama bundan benim bile haberim yoktu.

+9 metal dinleyen kız itemi

arkadaşlar dinleyen varsa yorum yapabilir, şuku falan zerre umrumda değil, uzun süre içimi yiyen bi konuydu, tek anlatacağım kişi sizlersiniz. Bi ses soluk verin, dinliyorsanız devam edeyim

Dinliyorum up

eve geçtim, biraz oyun oynayıp kafa dağıttım, sonra uyudum. Sabah oldu. Bu sabah bi farklı oldu. Bi değişiklik vardı bende, anlayamadığım bir mutluluk, belki onu bi an daha görebilmek için hemen hazırlandım ve her sabah çıkıp sigara içtiğim yere gidip servis beklemeye başladım. Sigaram bitti servise bindim. Kulaklığım son ses açık, leş olan insan muhabbetlerinde uzak, sakin müzikler ile biraz içim geçmiş. Okula gelmiştik. Servisten indiğim ile onu gormem bir oldu. Bu bana bi yapılmış bir oyun muydu? Uyanıp gördüğüm ilk insan o olmak zorunda mıydı. Büyük bi sınav ile karşı karşıya miydim yoksa? Yoksa bu kaderin bana bi oyunu muydu?

iyi gidiyorsun ortak devam et

Yaz yaz takipteyiz dostum

sanırım bu duyguları ifade etmeden yaşayamayacaktım. Bölüm dersimiz vardı tüm gün, onların da bölüm dersi varmış. Bizim sınıftaki kızlardan birine dedim gidin şunla konusun diye. Kızlar konuşup geldiler, ben de heyecan son seviyede. cevap ise "okuldan sevgili istemiyormuş, bir iliskisinde sorun çıktığı için okul değiştirmiş. O yüzden bu okula gelmiş senss" dedi sınıftaki kız. Tesekkurlerimi ilettim arkadaşa vebolumde geçtim bir köşeye, açtım müziğimi, ne yapabilirim diye düşündüm. ilk defa bana böyle anlam veremediğim duyguları yaşatan insan ile konuşmak istiyordum. onu istiyordum, bu beklentisiz yaşamdan ilk defa birşey istiyordum.

Okul bitti, servis arkasına geçtim yine sigara iciyorum, içtiğim servis ise onun servisinin arkasıymıs, ve ben bugün konuşması için gönderdiğim kız ile o da aynı servistelermis. inanamadim. Herşey inanılmaz şüpheli gidiyordu. Arkadaşım söylemiş ve beni göstermiş. O bana bakıyordu camdan. Ben bunlar olurken habersiz sigara iciyordum. Kafamı kaldırdığımda anladım. Anlamsız bi şekilde kaldım, bu iyi birşey miydi kötü birşey mi? Bana iyi gözlerle mi bakıyor yoksa kötü gözlerle mi?

Servisten indim koşa koşa eve gittim, hemen bilgisayarı açtım. Çünkü facebooka girecektirm. Onu arayacak bulacak ekleyip konulacaktim. Buldum ekledim ve bekledim. Gelmedi. Kabul bildirimi gelmedi. Bütün gece sigara içmekle geçti. Uyudum sabah oldu. Yine aynı terhaneler kahvaltı servis okul işte. Bunalmaya başlamıştım. Hayattan zevk alarak yaşayan ben 2gun icinde perisan hale gelmiştim. Sınıfa girdim, arkadaşım gelip dedi ki:" sabah konuştuk serviste, sigara sevmiyormus, ve sevgili istemiyor olduğu için facebook davetini kabul etmemiş." ben sevindim. En azından arkadaş olarak konuşmak bile yetecekti bana. iyi kötü her anda yanında olmak istiyordum. Bu haber tüm günümün iyi geçmesini sağladı ve tuvalete gidip tüm binlere birer tek verip dumanlandirdik.

Eve geldim, biraz dışarı çıktım arkadaşlarla birşeyler içtik, oturduk falan. Sıkıldım iyice, brn gidiyorum diyip kulaklığımı taktım. Sigarami yakıp yürümeye başladım. Rüzgar hafif hafif suratıma vuruyor, sanki içimden birşeyler kopuyor, aklım zaten birinde kaldı. iyi hissettiriyordu bu yaptığım. Sonunda eve gelmiştim. Bilgisayara oturduğumda gördüğüm ile şok içerisinde kaldım. Sandalyeden dusmustum. Annem geldi ne oldu diye, basım da gitmiyor birşey olduğundan korkuyordu, gönderdim sonra, ama şok hala geçmedi bende, arkadaşlık isteğini kabul etmişti. Ne kadar kolay bi hayat. Basmaya üşendigi bir tuş ile bir başkasını deliler gibi mutlu etmek. Beni öylesine kabul ettiği halde bu kadar mutlu olmama neden olmak. Ne kadar güzel birşey. Yada değil mi ki? Bu aramızda olacak güzelliklerin bir habercisi mi? Yoksa felaket tellalı mı? Habersiz bir şekilde uykuya daldim.

dinleyenler kendini belli etsin arkadaşlar

aklınızda kalan sorular olursa elimden geldiğinde cevaplamaya çalışacağım

sardı amk devam et bin

Sabah erken uyanıp bilgisayara baktım ve bir mesaj gelmemişti. Aslında bende böyle olacağını biliyordum fakat hissettiğim duygular karşısında mantığıma söz geciremiyordum. Okul günü sıradan şekilde geçti bitti. Eve geldik, ben yine akşam yemeğini yiyip dışarı çıktım. Çok çıkan biri değildim fakat son günlerde bu olay yüzünden içim içimi yer olmuştu, evde kaldığım an fenalık geçiriyor gibi oluyordum. 4duvar arasına sıkışmış gibi hissediyordum. Aldım yine sigarami kulaklığımı, bu şehirde nasıl desem kahveyi aliyosun masaya oturuyosun, kendin alıp oturuyosun yanı o tarz bi küçük byer var, çok hoşuma gider benim o yer. Çoğu akşam oraya giderim, hala da gidiyorum. Neyse gittim oraya aldım bi içecek oturdum içtim düşündüm falan eve geçicem, yorgunum zaten gittim eve. Artık dayanamayacagimi anladım ve yazmaya karar verdim sosyal ağ üzerinden. Arkadaşlar böyle sosyal ağ üzerinden mesaj atmayı falan küçümseyebirsiniz normdl karşılarim. Ama ben utangaç biriyim ve insanları seviyorum. Sevdiğim kişilere konuşmayı beceremem. Yaşamayı seviyorum. Bu da bi dipnot olsun. Ve merhaba yazdiim. Anında cevap geldi. Şaşırmistim..

Sevdiğim kız:O
Ben:B
Şu şekilde kısa bi konuşma yaşandı.
B:merhaba
O:merhaba
B:nasılsın
O:iyiyim sen
B:tesekkur ederim, yazdım ama bi sorun olursa yazmayalım
O: yok hayır olmaz ama çok kullanmiyorum burayı
B: anladım
Cevap yok. Güzeldi, en azından bi umut Işığı doğmuştu bende, belki olur lan diyordum kendi kendime. Hemen daha çok muhabbet edip çok giremediği için telefon numarasını almaliydim, böyle bi plan kurmuştum. Her akşam ona yazacaktım. Artık zamanı gelmişti. Bazı şeylerin, ölene kadar da olsa beklemeye değerdi o.