ve arzularımı belli bi seviyenin üzerine çıkartamıyorum. bazı şeylere o kadar alıştım ki herkesten aynı şeyi göreceğimi biliyorum. zamanı geri alabilseydik bile aynı hataları yapmasaydık falan yine de mutlu olabilir miydik acaba ben pek sanmıyorum yine bir taklar çıkardı ortaya. 2023 kasım ayları hayatımda en çok mutlu olduğum zamanlardı çünkü hayatımda, daha öncesinde ve sonrasında hiç görülmemiş ölçüde muazzam birisi vardı ancak aramızdaki bağ öyle yada böyle koptu. ikimiz de birbirimizi unutmadık ama muhtemelen hiçbir zaman tekrar o günleri yaşayamayacağız. o belki yaşıyordur veya yaşamıştır ama ben kimseyle yaşayamadım. hepsi birbirinden maldı dıbına koyayım birbirimizi tatmin etmekten öteye gidemedik. kimse, kimseye kendinden ödün verecek kadar değer vermiyor ama o istisnaları kaçırıyoruz. hayat da zaten yaptığımız bu hatalar arası geçen süreden ibaret. hissettiğim şeyler üzüntü melankoli vs değil pişmanlık da değil kimseyi zaten istesem de hayatımın merkezine koyamıyorum. ben sadece mutlulukların sürekli olmasını istedim ve değişmeyen şeyin değişimin kendisinin olmamasını. iyi ki kedim var dıbına koyayım o olmasaydı yannanı yemiştim böyle zamanlarda onun kafasını ısırıyom iyi geliyo.

insan sürekli bir mağlubiyet ve eziklik yaşadığından artık iyi arzuları olamıyor. Çünkü felaket, kaygı ve acı hayatın ilkesi olduğundan yapacak bir şey yok.