Bu dünyaya ilk geldiğim zamanları hatırlamaya çalışıyorum da,
O kadar mutlu bir çocuktum ki daima gülerdim hiçbir nedeni olmasa da gülerdim. Gülmekten elmacık kemiklerim irileşmişti...

Fakat çok geçmeden o kadar fazla ağır ve kötü olaylar üst üste artarda geldi ki.

Aşırı duygusal bir insandım hayalperesttim çabuk aşık olup hoşlanırdım. O kadar çok kız tarafından reddedildim ki sayısını bilmiyorum duygusal olduğum için geceleri ağlıyordum yemek yemiyordum nefes bile almak istemiyordum...
Üstüste gelen kayıplar, aldığım darbeler, hastalıklar... O zamanlar anlayamamıştım kendimi bu kadar yoruyor olmamın ileride bende pgibolojik bir hasar bırakacağını.

Devam ediyorum

Yavaş yavaş hissizleşmeye başlıyordum.
Bir gece tekelden bira alıp kendi halimde eve gidiyordum. Ara sokaklardan geçerken kısa bir cıyaklanma ve aniden elle kapatılmış gibi bir ses duydum. Merak işte elimdeki biraları bırakıp kafayı yana çevirip boş apartmanın arkasına doğru yürüdüm. Oturduğum apartmanda aynı fight club filminde tyler durdenin yaşadığı ev gibi biryer. Neyse gördüğüm şey çoğu insanı şok edebilir genç bir kızı orta yaşlı bir adam dövüyordu başlarda belli etmeden biraz izledim belki babasıdır diye. fakat sonra adamın hareketleri daha da değişti kızı bi taraftan tehdit ettiğini görüyordum hemen kıza zorla birşeyler yaptırmaya çalıştığını anladım geri dönüp torbanın içinden bir şişe bira aldım ve olaya doğru gizlenerek yürümeye başladım.

lan tamamda voldemort ne alaka amk

Haliyle hayattaki hiçbirşeyi istemeden yapıyor oldum. Gülmeye çalışırken bile sahte güldüğüm belli olmasın diye ayna karşısında sabahları deneme yapıyordum. Dediğim gibi içimden gelmiyordu. Başarısız olduğum her işte daha da özgüvenim yerle bir oldu. O kadar isteksiz bir insana dönüştüm ki zamanla daha geçmişi kaldıramadan üstüne hep yenileri eklendi...
Okul hayatım boyunca hep dışlandım, aslında dışlanmayı bende istiyordum bikaç defa denedim fakat kimseyle anlaşamıyordum. Onlar benimle iyi anlaştıklarını düşünselerde ben onlardan uzaklaşmak için çabalıyordum.

Aga emin ol çok insan var senin gibi bak kardesim kendine az bak boyle baslıyayım sen hikaye gibi gidiyosun ama ben sana az belki yardım edebilirim . Bak şimdi

1.Kendine bak kardesim ciddi anlamda ye iç sağlıklı tabi alkol filan bırak

2.ZAten ölücez birgün iyi bir insan ol zevk almıyorum diyosunda afedersin de zevk almayan kimdir biliyomusun Gazze deki Çokcuktur Zulüma altındaki insandır Hayattaki tek amacı sadece yasayabilmek olan insadır. Ben sana seninkide dert mi demiyorum elbette büyük dert ama bunu sen kendin yapıyosun istersen çıkarsın. Bu senin vücudun senin hayatın2 !

3.Kendini ne diye sıkıyosun ki ? Bırak oluruna

4. Zevk Almıyosan ölümü sürekli düşünüyosundur heralde peki öldükten sonra nereye gidicez Bak Eğer Müslüman isen zaten müslüman adam dünyadan belli cercevede zevk alır yani senin gibi hissizlik yasamaz çünkü bilir burası geçici .Müslüman değilsen de Müslüman ol * araştır Diyaneti ara Bak

5. insanlıgını kaybetme hiçbir şey zevk vermiyor diyosun birisine yardım et bakıyım zevk vermiyor mu o insanın yuzundeki gülümseme . Köpek seni güldürebiliyorsa tebessüm ettiriyorsa emin ol bu da ettirir *

kal sağlıcakla

Lise bittikten sonra zaten yıkılan ve yerle bir olan ben yüzüm solmuştu erken yaşlandığımı hissedip görebiliyordum. Bir yandan yeniden eski ben olabilmek için ne yapabilirim diye içimde küçük bir umut vardı. Hayvanları seviyordum bir köpek almaya karar verdim. Yavru beyaz bir bekçi köpeği alıp adını Coni koymuştum. Yaptığı şaklabanlıklarla beni bile tebessüm ettirmeyi başarıyordu onunla vakit geçirmek beni biraz olsun mutlu ediyordu acımı hafifletiyordu. Çok geçmeden sokakta bi kamyonun altında kalarak can verdi.

eline bir taramalı al ve ilk karşına çıkan avm'yi bas... gerisi sana kalmış.

Lise hayatım da benimde bir hatam sonucu okul tarafından dışlandım ve atılmam için hocalar dahil herkes elinden geleni yaptı...
Bu olay bende o kadar derin bir yara açtı ki iyileşmeyeceğini anlıyordum o kadar bana koymuştu ki bu olay geceleri nefesim kesiliyordu ve çok geçmeden genç yaşta kalp krizi geçirmeme neden oldu...

Köpeğim öldükten sonra geceleri kaç defa rüyama geldi hatırlamıyorum, etkilenmiştim...
Belli bir zaman sonra gülmeyi unuttuğumu farkediyordum ve uyuyamamaya başladım. zaten zayıf birisiydim fakat devamlı kilo veriyordum vücudumda ki deri sakız gibi çekilebilir hale gelmişti. Sağlığım bozuluyordu bazen evde düşüyordum.

Lan olm devam etsene amk en heyecanlı yerinde kaldı . Noldu adam karıyı gibicek mi , onlar gibişirken sende biranı mı yudumlıcaksın , yoksa harabe evden 2 tane tinerci çıkıp bira şişelerini kafanda kırıp seni öteki adamla birlikte çatır çatır gibiceklermi

hay dedeni sattiğim bu entry buraya yazdiğina şükretmiyoda bide atletli dertli adam resmi koymuş amk veledi

up up up

up up up

Varsa dinleyen devam etmek istiyorum.

Bu şekilde gidiyordum devam ediyordum hayata ama bana ne olduğunu sorgulamayı bırakıyordum yavaş yavaş çünkü artık yorulmuştum istesemde vücut ve beyin sorgulamıyordu unutuyordum. Etrafımdaki kötü şeyleri görünce hiç acıyamıyordum içimden gelmiyordu başkalarını o kadar fazla düşünmüştüm ki ve kendime o kadar çok üzülmüştüm ki artık diğer insanlar aklıma gelmiyordu. aşık olamıyordum. çağırdıklarında gelmiyordum. böyle böyle devam ediyordu herşey...

"Hiç kimse bakire olarak ölmez. Hayat hepimizi giber." -Kurt Cobain.

reserved 51 sayfa 2

hissizleşirken, zaman geçtikçe insanların tepkileri yapmacık, abartılı, sahte gelmeye başlar. insanlar da sizi ruhsuz olarak tanımlar.

hadi yalanina sokuyum u kopyaladim elim ctrl-v de bekliyorum...

destkli at lan biraz ziya