artık bende anlatıyorum yeter artık lan

@115 gibtir lan bin... tamamen benim anım amk...

artık her şey netleşmişti... merveye evet malesef ki yaptım dedim... birden hıçkıra hıçkıra ağladı... çok üzüleceğin için söylemedim dedim... konuştukça batıyordum biliyordum ama zaten en dipdeydim...

bana aynen şunları dedi\"seni çok sevmiştim, hep ilklerimi seninle yaşadım, hayatta hep seni sevdim, muhtemelen bundan sonrada seni seveceğim ama şunu unutma beni aldattığın için hep vicdan azabı çekeceksin ne yaşadığımı bilemezsin şu anda\" ve kalktı gitti engel olamadım bu bir veda konuşması mıydı bilemiyordum ama benimde gözlerim dolmuştu... şu an ağlıyorum oropsu evlatları...

teknik nedenlerden dolayı hikaye yarım kaldı beyler... devam edeceğim merak etmeyin bitecek...

beyler sözlük hızlanınca devam edicem... rezervleyen değerli kardeşlerimi şukuladım..

evet beyler bu hikayeyi bitirmek farz oldu devam ediyorum...

eve geri döndüm 2.sınıfın sonlarına doğruydu... burak'ın finalleri bitmişti... evde eşyalarını topluyordu... görür görmez suratına bir tane vurdum... seni kardeşim bilmiştim huur çocuğu dedim... o da merveye haksızlık ettiğini düşündüm onu nasıl aldatabilirsin dedi ben bir tane daha geçirdim sanane huur evladı dedim... hayatımı mahvettin ulan kahpenin çocuğu dedim bir kere daha vurdum dişlerine doğru... merve bunu haketmiyordu dedi... bıraktım toplandı ve gitti evden... merveyi aradım açmadı telefonunu...

en yakın arkadaşımdan hayatımın darbesini yemiştim... artık beni deliler gibi seven o melek kız merve yoktu... tubayla bir kaç günlüğüne şehir dışına çıkmıştık... biraz unutmuştum olanları artık 2.sınıf bitmişti... bir kaç hafta sonra merveden mesaj gelmişti... "nasılsın? iyi misin şimdi hayatımı mahvettin ama seni hala çok özlüyorum üniversitemi değiştirme kararı aldım artık seni bir ömür boyu görmek istemiyorum şu an yalnızda değildim en iyi arkadaşın burak hep yanımda... "yazmıştı... gözyaşlarımı tutamadım telefonu duvara fırlattım... ağlamaktan gözlerim kıpkırmızı olmuştu...

bir zamanlar hayatımın anlamı olan kız... bir zamanlar kardeşim dediğim bin kurusu... birlikteydiler... hayatımda bana böyle koyan başka bir şey olmamıştı... bense tubayla kalmıştım ama onu seviyordum... tuba bana inanılmaz destek oldu zor zamanlarımda... 3.sınıfın başında ayrı eve çıktık... artık merveyi gün geçtikçe unutuyordum...

hikayemi şöyle bitireyim... tubayla da sonradan ayrıldık... olmadı işte bunca çileye rağmen başaramadık... üniversite biter bitmez ayrıldık... bir gün yolda merveyi gördüm... gözlerimin içine baktı ve "nasılsın?" diye sordum heyecanla... "iyiyim sen nasılsın?" dedi soğuk bir tavırla... "iyi nolsun üniversite bitti şimdi iş peşinde koşturuyorum" dedim... "senin nasıl hayatın falan" dedim... utanarak... "çok iyi burakla nişanlandık seneye yazın nikah var"dedi... bu cümleyi duyduktan sonra başımdan aşağı kaynar sular döküldü... oracıkta ağlayacaktım lan az daha... unutmuştum merveyi ama bu çok koymuştu bana... "hmm sevindim adınıza"dedim... "neyse kendine iyi bak"dedi... o gittikten sonra konuştuğumuz yerde yirmi dakika mal gibi durdum etrafa bakındım saate baktım telefona baktım... artık ben her şeyini kaybetmiş yalnız bir adamdım...

@150 ben gerçeği anlatıyorum panpa anlatmak bana inanmak size...

okumayanlar için up.

okumayanlar için bir kez daha up