düşünmeye başladım beyler.
yani hem beni rahatsız ediyor bu durum hem de bazen tek ihtiyacım olan o eski asosyalliğin yalnızlığın dibine vurduğum günleri arıyorum hatta özellikle insanlardan sosyal çevreden uzaklaşıyorum.
arada memleketteysem aileme eğer okuduğum şehirdeysem yanımda o an kim varsa o kişiye ben arkadaşla buluşacağım görüşürüz deyip sigaram, düşüncelerim ve müziğimle yalnız kalıyorum.
gidip big cake e oturuyorum o cam önündeki bar tipi masaya ya da memlekette sokaklarda dolanıyorum, bir yerlerde çay içiyorum.

işin garip tarafı bunu yaptıkça üzülüyorum bu halime ama bir o kadar da zevk alıyorum.
garip bir durum, paylaşmak istedim.

@2
panpa şu detayı atlamışım.
ben hep içimde yalnız gibiyim zaten. yani dışarıdan bakıldığında evet arkadaşlarla takılıyor ya da ne bileyim klagib bir şekilde sosyal takılıyor gibi görünüyorum ama içim hep buruk, hep sanki yalnızmışım gibi hissediyorum. kısacası etrafımda birilerinin olması ya da o an bir şey yapıyor olmam sadece içimdeki bu hissiyatı bastırmama yardımcı oluyor. sonra ise dediğim gibi dışarı çıkarıyorum onu.
sanırım gün gelip bütün çevrem artık kendi hayatına bakmaya başladığında (evlenip çoluk çocuğa karışırlar falan ne bileyim iş güç işte) her iki hissimide doruk noktasında, nirvanada yaşayacağım ve hangisinin ağır basacağını o gün göreceğiz.
mutlu mu olacağım yoksa üzüntüden geberecek miyim o zaman öğreneceğim bende.

çünkü biliyorum, diğer herkes gibi ne ben evlenip çoluk çocuğa karışabilirim, ne de herhangi bir şeyin peşinden önemli ya da önemsiz olması farketmeksizin hayatımı adayacak şekilde gidip bu kafa yapısından ve düşüncelerimden kurtulabilirim.

@3
çok güzel lan

bendelise yıllarımda memleketim biraz geceleri sessiz sakin olduğu için bir arkadaşımla beraber zütümüzüde kollarız şeklindeki düşüncem sebebiyle birkaç kez dışarıda geçirmiştik geceyi.
bankta, parklarda sığabildiğimiz salıncaklarda uyumuştuk.
evet o an yanımda biri vardı ama o anda, o halimizle ne o beni ne ben onu giblemediğim için tam olarak olmasada yinede yalnız hissetmiştim kendimi.
hayatımın en sevdiğim günlerindendir bu dışarıda geceyi geçirdiğim günler.

@4.1
ne desem bilemedim panpa