artık yeterrrr

toplanın beyler anlatmaya başlıyorum ister dinleyin ister dinlemeyin. giblenmeme rekoruna da razıyım. içimi dökmem gerek.

yanında iyi gider..

http://fizy.com/#s/1ainq9

http://fizy.com/#s/1lrgn

o'nunla şarkımız..

http://fizy.com/#s/1lufbe

biraz uzun sürücek beyler yazmam ona göre.. çünkü gerçekten çok doluyum şu anda..

çayınız kahveniz ne varsa toplayın gelin beyler

çarşamba günü gördüm onu karşımızdaki apartmanda oturuyordu. o kadar saf, temiz bir güzelliği vardı ki. hani derler ya bir içim su diye.. öyle işte be.. kızı gördüm ama görüş o görüş. anında bir şeyler oldu bende ona karşı.. zaten çocukluğumdan beri tanıyordum..

Hani filmlerde olur ya ilk bakışta aşk diye, aynen öyleydi be beyler. inansanız da inanmasanız da.. dışarda gördüm yine onu, evlerimiz karşı karşıya ya rahatça görebiliyordum ne yaptığını. Arkadaşlarıyla kapının önünde oturmuş muhabbet ediyorlardı.. O zamanda beni seviyormuş ama ben o zamanlar bilemiyordum bu kadar aşık olacağımı ve o sıralar beni sevdiğini sonradan öğrendim.. aradan haftalar geçti, geçti..

Ortak arkadaşımız vardı onunla. dedim ki hacı şu kızın beraber olduğu biri var mı diye. O da evet cevabını verdi. ( bu arada düzeltme kız küçükken benden hoşlanıyormuş beyler yanlış olmasın ) Benim moralim biraz kötü oldu ama pes etmedim tabiki. Neyse adını soyadını falan öğrendim arkadaştan, facebook'ta ekleyecektim, oradan girecektim muhabbete. Neyse ekledim falan ilk başlarda konuşmadım, konuşamadım,her seferinde nutkum tutuldu..

Fakat eklediğimden bir kaç gün sonra da o sevgilisinden ayrılmış benim haberim yok tabi, benim yüzümden mi değil mi onu bilmiyorum. Ama tesadüf işte.. Neyse ertesi gün sokakta göz göze geldik markete falan gidiyordu galiba, baya bir bakıştık derken, gerçekten çok etkilendim ben bu kızdan.. Küçükken umursamadığım kız nasıl bu kadar güzelleşebilmişti.. Sanki o gün farkettim onun güzelliğini.. Eve gittim direk bilgisayarı açtım, facebook a girdim,o da açıktı şansıma. O sırada hiç beklemediğim bir şey oldu, baktım,yazan o'ydu ve merhaba demişti..

Çok şaşırdım tabi, hiç beklemiyordum yazmasını. Neyse. Merhaba dedim, napıyorsun falan derken,sen çok değişmişsin dedim,o da aynı şeyleri bana söyledi.. Ondan sonra aramızda bir şeyler oluşmaya başladı. Hoşlantı gibi.. yani en azından benim açımdan.. Aradan günler geçti,biz hala öyle arkadaşça konuşuyoruz. Konuştuk, konuştuk.. Derken konu sevgili, aşk,meşk işlerine geldi.. Ben sordum tabi niye ayrıldınız,ne oldu da böyle oldu diye..

Bunları konuştuğumuz sırada aradan geçen bir kaç gün beni ona daha çok bağlamış, aşık etmişti sanki,o kadar içten ve samimiydik ki.. Niye ayrıldınız,ne oldu diye sormamla beraber başladı anlatmaya tabi. ( kız bunları anlatırken benim onu sevdiğimden haberi yok ) . Başladık konuşmaya.. o konuşmalar bana nasıl koyduysa o gün.. Dün gibi hatırlarım hepsini hala..

+ çok seviyordum onu, sıradan değil, başka bir şeydi bizim aramızda olan anlıyor musun? dedi bana..
- anladım.. dedim üzgünce..
+ bundan sonra kolay kolay biri giremez hayatıma,ya o ya da hiç kimse. dedi..
- öyle deme, mutlaka biri vardır seni mutlu edecek, seninde mutluluğu onda bulacağın biri.. Belkide çok yakınında, belkide uzağında ama elbet bir gün biri çıkacaktır, onsuz yaşanmaz falan diye de düşünme yaşayacaksın çünkü. dedim..
+ sağol, sende olmasan kiminle dertleşeceğim ben. dedi..
- rica ederim,ne zaman kötü hissedersen ben yanındayım. dedim..

Bunları derken arkadaş gibi gözüksemde ona karşı aslında öyle değildi, içimde fırtınalar kopuyor,o her yapamıyorum, vazgeçemiyorum ondan diyince, benim içimden bir şeyler eksiliyordu sanki..

dinleyen var mı beyler? boşuna anlatmıyım. çünkü tavsiyelerinize ihtiyacım olacak..

canınız sağolsun lan.. dinleyin veya dinlemeyin..

o anlattı,ben dinledim,o anlattı,ben dinledim,her seferinde arkadaşı, dostu gibi tavsiyeler veriyordum ona,ama o benim içimde onun için neler hissettiğimi bilmiyordu. Küçüklükten olsa gerek, hala ufak bir umutta olsa bir şey vardır bana karşı diye yavaş yavaş konuyu oralara çekiyordum.. Derken..

Ben iyice kaptırdım kendimi bu kıza, duygularımı kontrol edemiyordum artık, belli edemezsem bir şekilde, çıldıracaktım sanki. Aptallık mı dersiniz yoksa başka bir şey mi,ben konuyu yavaş yavaş oralara çekerken ve konu gitgide aşk meşk konularına girerken tam zamanında senden hoşanıyorum dedim kıza.. herhalde şok oldu, diye düşündüm çünkü bir kaç dakika yazmadı.. Sonrasında yazmaya başladı.. çok şaşırdım, böyle bir şeyi bekliyordum aslında ama bu kadar çabuk değil, eğer bir şey olacaksa şimdi olamaz, kendimi toparlamam gerek dedi.. Bende haklısın tabi.. sonuçta bir ilişkini bitirdin ve anladığım kadarıyla bayağı da değer vermişsin,o yüzden anlıyorum seni dedim.. Neyse aradan bir kaç hafta geçti.. Biz konuşuyoruz hala..

günler geçti, geçti.. biz yine konuşurken, kızda artık dayanamayıp benden hoşlandığını söyledi.. Bende nasıl sevindiysem.. Hani yeni oyuncak almış çocuk sevinci gibi.. Öyle sevindim işte.. O kadar saf seviyordum ki onu.. sevindim dedim,en sonunda sana değer verecek birini buldun işte * dedim. o da evet demekle yetindi.. Sonra konu konuyu açtı,en sonunda buluşma konusuna geldik.. Bir yerde oturup bir şeyler içelim dedim.. Kabul etti..

@23 kanka hikayenin özünü kavraman için buraları okuman gerek.. gerçekten. öyle birden anlatsam bir gibim anlamazsın.

Kadıköy'de bir kafeye oturduk konuşuyoruz.. O kadar güzel olmuştu ki.. gözlerimi ondan alamıyordum.. parlıyordu sanki.. konuştuk, konu sevgili olma meselesine geldi.. Konuştuk böyle böyle diye.. Geçmişten, gelecekten,herşeyden konuştuk.. Kafeden kalktığımızda artık arkadaş değilde sevgiliydik, onun verdiği rahatlık ve mutlulukla evlerimize dönüyorduk artık..

bir kaç hafta canımlı, cicimli,aşkımlı, seni seviyorumlu konuşmalardan sonra, hayatımın en büyük darbesini yediğim geceye gelmiştik.. Benim onu ne kadar sevdiğimi biliyordu, yazdıklarına göre o da beni seviyordu.. Galiba yüzüme söyleyecek cesareti kendinde bulamadığından facebook'a girdiğimde mesajını okudum.. Ne kadar sevdiğimi o da çok iyi biliyordu.. Yediğim o darbeyi asla unutamam.. Hala onun acısı vardır içimde.. Mesajı açtım ve okudum, öyle uzun bir şey değildi fakat herşeyi açıklıyordu, mesajda şunlar yazıyordu.. Sana bunu yazmakta inan çok güçlük çekiyorum, fakat yazmak zorundayım. inan ki çok iyi birisin ve inan ki seni sevmeyi çok denedim, denedim gerçekten,ama yapamadım.. herşeyi bir kenara bırakıpta onu unutamadım, inan ki denedim ama olmadı. herşey için özür dilerim, beni affet, hoşçakal..

Ne düşünürseniz düşünün,ilk defa bir kızın arkasından ağladım.. Okuduğum anda gözyaşlarım akmaya başladı.. Ama gözyaşlarım onu geri getiremezdi nihayetinde.. Onsuz geçen bir kaç ayın ardından tam 7 kilo vermiştim,ne doğru düzgün yemek yiyebiliyor,ne de uyuyabiliyordum, sigaradan nefret eden ben, artık günde yarım paket sigara içiyordum.. Onun resimlerine bakıyordum, onunla geçirdiğimiz günleri hatırlıyor her seferinde yine ağlıyor, yine ağlıyordum..

@28 dur kanka daha bitmedi, daha başındayız..

ama sonuçta hayat devam ediyor diyerek,az çok toparladım kendimi tam toparladığım sırada, facebook'a bir baktım,bir yeni arkadaşlık isteği.. o'ydu, beni aylar önce silen, beni öylece bırakıp giden, hayatımı mahveden kişi, tekrardan benimle arkadaş olmak istiyordu. bir yanım kabul etmek istiyor,bir yanımda gurur yapıyordu.. ama ben duygularıma yenik düştüm ve kabul ettim.. ettiğim günün akşamı bana yazdı, selam nasılsın diye.. bıraktığın gibiyim,ya sen dedim, iyiyim işte ne olsun, dedi..her şey bu kadar basit miydi yani? yaptığın onca şeyden sonra iyi olabiliyor musun? benim karşıma geçip onca şey yaptıktan sonra konuşabiliyor musun? demek isterdim ama diyemedim..