Köy zaten kalabalık değildi. Cemal isimli bir amca ve köyün imamı bizimle gelecekti. Gidip okuyup ,üfleyip mezarı kapatacak. Arabayı alıp gelecektik.
Yola koyulduk bir an önce halledip gelelim istiyorduk. Traktöre bindik Cemal amca arabayı çekmek gerekirse diye onunla gitmemizi doğru buldu. Toprak yola girdik ve tepedeki ışık hala duruyordu. imama gösterdik fakat göremedi. Cemal amcada göremiyordu. Ama bizler görüyorduk. Toplu bir şizofreni durumu gibiydi. Işık tepsi büyüklüğünde ve tepenin ucundaydı fakat sadece biz görebiliyorduk. Özkan bu durum karşısında tekrar ağlamaya başladı. Hayatımız boyunca bu şekilde cinlerele yaşama fikri hepimizi deli ediyordu.
Arabaya yaklaştık. Hocanın duaları bizim besmeleler eşliğinde arabanın bagajını açtık. Fakat bir şey vardı ekgib olan. Baykuş ölü bir şekilde arabanın üzerindeydi. Arabanın yanı göçmüştü. Kedi ortalıkta görünmüyordu ve asıll süpriz bagajdaydı.
Poşet yoktu. Hepimiz şok olmuştuk. Hoca emin misiniz bişeyler bulduğunuza falan diye bize soru soruyordu. Cemal amca dalga geçti falan bunlar kendilerini mi korkuttu naptı falan diye. Biz emindik yeminler ediyorduk.
Tam o sırada Ahmet kediye bakın dedi. Kedi ilerden mezar kazdığımız eyrden geliyordu. Cemal amca ve hoca'da görmüştü. Onlarda şaşırmıştı. Gidip mezara bakalım dediler.
Mezara doğru gitmeye karar verdik. Korkuyorduk ne yapacağımızı bilmiyorduk. Hoca ve Cemal Amca korkmuyordu imanlı insanlardı. Cemal Amca hacıya gitmiş gelmiş. Bu tarz şeyleri bilen anlatan bir insanmış zaten. Elbette korkuyordur ama sonucta olaya şahit olmadığı için bizim kadar değildir.
Mezarı kazdığımız yere doğru geldik ve ve ne görelim.
Şaka gibiydi. Böyle bir şey olamazdı. Kazdığımız mezar kapatılmıştı. ama çok önemli bir ayrıntı vardı. Mezar sanki hiç kazılmamış gibiydi. Böyle bir şey mümkün değildi.
Hoca bizimle dalga mı geçiyorsunuz falan dedi. Ne içtiniz diye saçma sorular soruyorlardı. Ne yaşadığımızı çok iyi biliyorduk ve böyle bir şey mümkün değildi. Çıkardığımız taşı biraz ileri bırakmıştık. Onu aradı hemen gözlerim. Biraz ileride duruyordu. Hocaya hemen taşı gösterdim. Bakın işte bu taşı oradan çıkardık falan dedim. Hoca taşa baktı ve üstündeki yazıları görünce şok oldu. Hemen gidelim buradan burası çok tehlikeli bir yer dedi.
Taşın üzerinde papaz büyüsü varmıştı sonradan öğrendiğimize göre. O yazı onu anlatıyormuş. Tuzak olduğunu dikkat etmemiz gerektiğine dair bir uyarıymış. Bizler buna dikkat etmemiştik. Korku dolu bir gün geçirdik.
O günden sonra okuyup üflemeden uyumadım. Kime anlatsam bu mevzuyu dalga geçtiler benimle. Ama ne yaşadığımızı çok iyi biliyordum.
Ahmet imana iyice yöneldi sofi oldu. Özkan ise bir süre pgibolojik tedavi gördü. Bir fabrikada iş bulşdu ,evlendi falan ama o günden sonra o fırlama Özkan gitmiş yerine saf , korkak Özkan gelmişti. Arkeolog askeriyede iş buldu alanıyla ilgili. Ne yaptığı konuusnda pek fikrim yok. Namaza falan başlamıştı en son.
Beni takip eden okuyan bütün panparıma teşekkür ederim. Siz siz olun emeksiz işin peşinde koşmayın. Bu bana ders oldu size de ders olsun.