Gerçek bir olaya tanık olmak isteyenler okusunlar, 

Ben 34 yaşındayım. Son 12 senedir yaşadıkalarıma burada kimsenin tahamül edebileceğine inanmıyorum. Ben bekar biriyim aslında bekar değilim sadece bir insan yok hayatımda...  

Ciddi şekilde dinleyecek arkadaşlar sizlere uyarım var. Korkak olanalar bu kısımdan sonra başka bir sekmede başka bir şey okusun.

Sene 21 Ağustos 2003 günlerden perşembe .. yani perşembe cuma gecesi olmuş oluyor alında bilen bilir hiç unutamadım o geceyi...  

Babam imam o gece eve geldiğinde pek telaşlıydı. Onu bu konuda çok uyarmıştık ama insanlar başı dahi ağrısa okunmak için babama gelirlerdi. Yine o günelerde bize gelen bir kadın vardı istanbul'dan gelmişlerdi gayet normal görünen bir kadın olada sürekli boş boş bir yere odaklanır ve kendi kendine arapça konuşup dururdu. Babam buna birşeyler okuduğunda ise gözleri kızarır çığlık atıp bayılırdı. o geceden sonra herşey normal giderken babam 21 Ağustos gecesi eve geldi ve o kadar aceleydiki tayin alıcam dedi müftülükten münhal kardo sordum beni tayin edicekeler 15 gün e orda başlicam ama yarın hazırlanın gidicez dedi.

Dediği gibide oldu annem eşyalarımızı hazırladı sadece. Evdeki eski koltuklarımızı bile babam bırakmamızı ve acele gitmemiz gerektiğini sözledi. Annemle gizli gizli konuşurlarken gördüm annem babam sana dedim dedim diyerek ağlıyordu. O gece hiç kötü alışkanlığı olmayan ve başını yastığa koyduğu anda uyuyan babam sabaha kadar ışıklar yanık oturup sigara içiyordu. Hiç babamı böyle görmemiştim sürekli düşünüyordu ve ağzı sürekli bişeyler okuyup evin içine üflüyordu
Gece uyandım su içmek için kalktım ve mutfağa yürüdüm. Evimizi tarif edeyim imam evleri camiye ve dolayısı ile mezarlıklara yakın olur bizim eve gitmek için mezarlıktaki patika yolu kullanmak gerkiyordu

Mutfağımızın camı ise buz dolabından tam açılmazdı yarısı açılırdı su içmek için kalktım ve yürüdüm ışıkların tamamı yanıyordu bu yüzden tedirgin değildim. Mutfağa girdiğimde bulaşıkları kurutmak için mavi delikli bir plastik vardı adının ne olduğunu bilmiyorum orada çırılçıplak bir çocuk oturuyordu. o anda rüyada olduğumu sandım insanın aklından o kadar şey geçiyordu. sanki kilitlendim ağzımı dahi oynatamıyordum kas katı kesildim bağıramıyorum gözlerimi bile kırpamadım. sonra o çırılçıplak çocuk birden kayboldu ben hala konuşamıyorum ama yürüdüm geveleye geceleye dururken babam sesime uyanmış hemen yaıma geldi anlamış olucak ki bişeyler okudu kolonya sürdü yüzlerime kokattı ne gördün dedi ve gördüklerimi ona anlattım babam ağlamaya başladı o kadar sessiz ve içtendi ki kimse uyanmasın diye gözleri öyle acınası durumda bakıyordu ki ne diyeceğimi bilememiştim. Babam beni sabaha kadar okudu ben halaa gördüğüm şeyin gerçekliğinden emin değildim.  

Babam beni okurken ben uyumuşum sabah uyandığımda babam yanımdaydı annem uyanmış çamaşırları dürüyordu babamın dizinde uyandım. Çocukluğumdan beri bikere bile yatmamıştım ama koca bir herifken bunu babam bana yapmıştı. o dönem üniversite de 2 sene okumuştum yeniden başka 4 senelik bölüm okumak için çalışıyordum. Uyandım babam yanaklarımı okşadı iyi olup olmadığımı sordu ben dünkü hadiseden hala emin değildim ve rüyamıydı acaba diye babama sordum babam bişey demedi daha görmezsin dedi boynuma muska yapmış dışınıda şeker poşeti ile sarmıştı boynuma asmıştı. Sakın çıkarma dedi bende zaten korkuyordum çıkarmadım.   
Babam evden çıktı arabaya bindik o zaman toros arabamız vardı hep birlikte binip başka jöy var 30-35 kilometre mesafede ama şehire daha uzak. imamlar şehire yakın yere inmek ister ama biz dahada yükseliyorduk. Köye vardığımızda köyde kimse yoktu çünkü yayla olan bir yerdi artık orası insanalr yazın gelir kışın giderler kalan hane sayısı 4,5 anca olurdu .Gittiğimizde kimse yoktu babam muhtarın telefonunu buldu imam evinin anahtarını getirdi adam bize iyi birine benziyordu ama biraz tuhaftı davranışları.Evi temizlemek için teyzemeler ananemler eldiler ev zaten küçüktü akşama kadar bitmişti akşamda eşyalarımızı taşıdık artık apar topar bir şekilde yeni bir hayat kurmaya çalışıyorduk.   

Eve taşındığımız akşam televizyonun çanak antenini biraz geç kurduk saat 11 -12 civarlarıydı artık yatmak için eve geldik annemde ekmek olmadığı için getirdiğimiz un ile sabah için ekmek hamuru yapıyordu. Ben ise televizyonun kanal ayarlamalarını yapıyordum. Babamın gözlerinde korku vardı o da bir kitaptan bişeyler yazıyordu bir yandan da bir hoca ile telefonda konuşuyordu. Telefonuda kapaklı mor renkli ericson T10 telefonu vardı.  
ilk gecemizde herşey normaldi sabah kalktığımızda da babamda normal gibiydi annem hep endişeliydi ama neelr olduğunu herkes az çok biliyordu kimse birbiri ile bu konu hakkında konuşmuyordu. Babam akşam yazdığı şeyi sabah anneme verdi ve evin kapısının girişinde tahtanın altına sıkıştırdı annem.
Bir sonraki gece hiç unutamam hava çok sıcaktı o yüzden tüm kapılar açıktı birde evin çatısı yoktu üstü normal betondu bu yüzden hava çok sıcak oluyordu. tam karşımda ise perdesi olmayan pencere vardı kiler olarak kullandığımız odada.

Camın önünde birileri vardı ama olduğumuz yerde bizden başka duran 1 hane vardı onalrda iki yaşlı insandı gecenin o saatinde orada kimse olamazdı. Babamı uyandırdım kalktık babam görünce Este...  züebu... a     dedi bir anda karşıdaki şeyler yok oldular. yani bildiğin buhar olup uçtular. Babam hemen telefona sarıldı bir adamı aradı adamlar 2 saat sonra bizim kapımıza geldiler. sakallı bir hoca ve yanında damadı vardı arabayı kullanan geldiler .   
Hoca'yı almak için elimizde fenerler ile yola indik annemde camdan bize bakıyordu sokak lambalarında bir tuhaflık vardı senkronize olarak yanıyordu. Babam hızlı dedi bu da benim daha da korkmama sebep oluyordu. Arabanın ışıkları etrafı aydınlattı fenerleri söndürdük. Ama hoca arabadan inmiyordu . Sakalları bem beyaz uzun ve beyaz giyinmiş bir hocaydı. Belki adını duymuşşunuzdur Rıdvan hoca diyue biridir yer söylemicem ki yanlış olmasın. Rıdvan hoca inmedi arabdan damadı indi selamlaştık ama hoca hala inmiyordu , babam kapısını açmaya gitti hocam buyrun dedi. Hoca bişeyler okuyordu bizde bozmadık 5 dakika kadar hocanın ağız mırıltılarının bitmesini bekledik. Bittikten sonra hoşbulduk diyip selam verdı.
Arabadan iner inmezde bana baktı ve bana okumaya başladı o anda bayılacak gibi oldum ben ama nasıl bir his kalbim yerinden çıkacakmış gibi oldum .Hoca babama bişeyler fısıldadı babam bana baktı o an gözlerinde bana olan üzüntüsünü gördüm. neler oluyordu ben ne yaptım da bunlar oldu hiç anlamış değildim.   

Hoca ile eve doğru yürümeye başladık. Eve yaklaştığımızda evin ışığında sanki içerde dans ediliyormuş gibi gölgeler dolaşıyordu. yüzlerce gölge duvarlarda dolanıyordu babam hemen anneme seslendi gecenin bir yarısı etrafta bizden başkakimse yoktu. babamla koşarak eve gittik eve girdiğimizde annem bahsettiğim odada normal bir şekildeoturuyordu bizi hiç duymadığını söyledi ama bu imkansızdı. eve girdiğimizde gölge felan kalmamıştı hoca ile damadıda arkamızdan yavaş yavaş gelmişler içeri girdi ve hoca girer girmez kapıdaki muskaları çıkar başka bişey yazacağım dedi. daha muskalardan kimse bahsetmemişti. Babam hiç şaşırmamıştıbile tamam hocam dedi . hoca evi okudu kapı eşiklerine muskalar koydu . En son oturduk annem çay yaptı gecenin o vaktinde oturduk biraz en son bu delikanlıyıda okicam dedi beni karşısına aldı bana abdestin avrmı dedi yok dedim abdest al dedi ama gitmeye korkuyordum babam benimle banyoya geldi babamda abdest aldı. Hoca beni yere oturtturdu o koltukta oturdu sonra bana sıkışırsan bana söyle dedi annemede  bana su bardağı vermesini söyledi , bir tanede iğne istedi ve okumaya başladı.