En sonunda nasıl olduysa uyuyakalmışım, sabah işe gittim çalıştım falan derken, bi hafta boyunca bu döndü devam etti. Arkadaş normalde sürekli gelirdi, ne gelen var ne giden. O günden sonra kızdan da haber yok.

Yine bi pazar günü uyandım, telefonda 1,2 tane cevapsız arama vardı.. Arkadaş aramış.. Geri döndüm, bi süre nasıl iyi misin muhabbeti, sesinde hafif bi burukluk sezdim nedenini de bilmiyorum. "Dışarı gelsene konuşalım, sıkıldım." dedi. Zaten kahvaltı için ekmek almaya gidecektim, "Tamam geliyorum 5 dkya" dedim.

Üstümü başımı giyindim dışarı çıktım, tam selam vermek için elimi uzattım, uzatmamla yanağımda yumruk hissetmem bir oldu..

Rez pnp seri fişekle merak ettim aq

Uzun süre tartıştık bu "gibtir git" demem üzerine. Bağırıp çağırmaya başladı, sanki az önce dedikleri yaptıkları çok normalmiş gibi en sonunda dayanamayıp..;

B: gibtir git lan evden, arkadaştan da ayrıl anlatıcam zaten bunları, üzme çocuğu gibtirtme belanı..

Diye bağırdım. Hızlı adımlarla, koşarcasına çıktı gitti evden. Kardeşim çıktı odadan;

Kardeşim: Ne oldu lan? Niye bağırdın kıza..
B: Duymadın mı olum dediklerini?
Kardeşim: Duydum da ne biliyim lan, evden kovman çok ağır olmadı mı?
B: Lan bırak gibtirsin gitsin, dediği laflara bak dıbınakoyim, zaten gezmeye gittiğimizde de bakıp duruyordu bi takluk çıkacağı belliydi.
Kardeşim: Git lan o zaman anlat çocuğa bari..

Bi süre bu şekilde konuşup akşam ettik. Kafamda resmen filler gibişiyordu. Ben bunları nasıl anlatıcam? diyip duruyorum kendime yatakta döne döne. ilk defa bu kız tutturdu, onda da kız böyle bişey çıktı, ya inanmassa diyip duruyorum..

K: Biliyorum, herşeyin farkında olarak geldim ben buraya ama ben arkadaşla yapamıyorum. Senin hareketlerin, bakışın, gülüşün, yeri geldiğinde az önce ki gibi bağırıp çağırman bile çok hoşuma gidiyor benim. Kız bana bağır çağır istediğini de ama burda konuşulan burda kalsın.

Dedi.. Ne diyeceğimi şaşırdım dıbınakoyim.. Ben kıza soğuk durmak için sohbet dahi etmemeye özen gösteriyordum, şimdi geçmiş karşıma benden hoşlandığını söylüyordu.. "Ne zaman sevdin be dıbına kodumun kaşarı" demeyi çok istiyordum ama kalbini kırmakta istemiyordum.. Veya ben öyle zannediyomuşum.. Bi anlık refleks mi artık siz ne diyorsanız..

B: Lan bi gibtir git dıbınakoyim ya..

Dedim.. Böyle saçma sapan, ne yapacağını şaşırmış bi gülümsemeyle..

Çayı demledim, ufak tefek kahvaltılık bişeyler çıkardım. Durumdan çok rahatsızdım ama kovar gibi göndermek istemedim. Aldık çayıları başladık konuşmaya;

B: Lafı fazla uzatmadan ne diyeceksin, der misin?
K: Nasıl söylenir, bilmem ki..
B: Ne nasıl söylenir?
K: işte onu söyleyemiyorum..
B: Arkadaşla aran mı bozuk? Düzelteyim mi n'apayım?
K: Evet bozukta ben ayrılmak istiyorum ondan..
B: Tamam da onunla aran bozuksa benim yatağımda ne işin var? Yatak aranızı düzeltecekse çağırayım onuda, ev boş nasıl olsa dıbınakoyim.
K: Ağzını topla be.. (dedi iyice sinirlendim dıbınakoyim)
B: Lan sus! Bide ağzını topla diyor. Ben daha gözümü sevdiğim kızla açamadım, seninle açıyorum. Sen kimsin dıbınakoyim. O pozisyondan birinin haberi olsa insan içine çıkamam lan ben bidaha. Senin düşeceğin durumda mağlum zaten.

Öyle bi utandı ki, uzun süre cümle kuramadı bu konuşmadan sonra.. Sonra bidaha girdi söze;

B: Kapıyı kim açtı sana?
K: Kardeşin açtı
B: Napıyosun sen burda?
K: Bişey konuşucaktım seninle
B: Yatakta konuşmak şart değilse kalkar mısın? Üstümü başımı giyineyim bende

Utanmış olacak ki, yorganı üstünden itip biraz toplandı. Bende utana sıkıla üstümü başımı giyindim.

B: Ne konuşacaksın?
K: Önemli bişey..
B: Arkadaşın burda olduğundan haberi varmı?
K: Olması mı lazım? Onun arkadaşıysan benimde arkadaşımsın..
B: Saçma saçma konuşma da ne diyeceksin, çabuk söyle..

Dedim, karnımda acıkmıştı biraz "Aç mısın?" diye sordum, "Kahvaltı yaptım ama çay içerim" dedi. "Tamam çay içerken konuşuruz, mutfağa gel" dedim.

Gece saat 2,3 civarı yattım, annem ve babam evde yoktu nerde olduklarını tam hatırlamıyorum yalan söylemiyim.

Öğlen 11,12 civarı gözümü açtım, arkadaşımın sevgilisi yanı başımda yatıyor, gözleri dikmiş bana bakıyor. Uyku sersemliğimi bilmiyorum "napıyosun sen burda?" dedim. Cevap vermedi, biraz kendime gelince boxterle ve üstüm çıplak yattığım aklıma geldi, yorganı çektim üstüme, bu kif kif gülmeye başladı amk.

2 veya 3 hafta bunlarla gezmeye gitmedim, ara sıra dükkana uğrarlardı sipariş geldiğinde kalkıp giderlerdi. Hafta sonu gezmeye gitmediğim için benim için getirdikleri kızla da görüşemiyordum ama umrumda değildi açıkcası, benim gönlüm başkasındaydı..

Dükkana gelip gittikleri sıralar kız yine bana bakıyor, ben ise fazlasıyla rahatsız olmuş bi şekilde ve belli ettiğimi düşünüyorum, başka bişeyle ilgileniyor veya cevap vermiyordum o an..

Bi cumartesi akşamı 5,6 gibi bunlar yine dükkana geldiler, sipariş gelmemişti uzun uzun oturduk konuştuk. Bizim dangoz kıza öyle bi bağlanmış ki kızın yanlışlarını dahi göremez hala gelmişti, ben ara sıra uyarıyordum kız yokken ama nafile. O akşamı öyle kapatmıştık akşam uyumak için eve gittim..

Ben durumu anlayınca konu değiştirmeye çalışıyordum, saçma salak yerlere çekip kendimi iyice bitiriyorum. Baktım bunlar dur durak bilmiyor, sohbette iyice taka sardı "hadi gidelim evlere yorgunum ben" falan diyip ikna edip kaldırdım bunları gittim eve biraz kızı düşünüyor, birazda arkadaşla arama mesafe koymadı düşünüyordum..

Bi süre böyle hafta sonu 4'lü gezmelerimiz devam etti, kızla biraz daha samimiydik ama arkadaşımın yanında ki kız çok yapmacık, saçma salak konuşan embesilin biriydi o yüzden pek içten gitmiyorum. Bide sürekli bana bakıyordu sebebini anlamadığım bi şekilde. Kızın bu hareketlerinden rahatsız oldum..

Pazar günüydü, üstümü giyindim, saçıma başıma biraz şekil verip yola koyuldum. Buluştuk, yanlarında güzel bi kız getirmişler. Şimdi kızın hakkını yiyemem, karı kız peşinde koşmasam bile veriyorum dese orda yatırır kütür kütür giberdim, afetül dervan resmen.

Biraz dolaştık, sonra oturmak için bi kafeye gittik çay çorba ne kime içerse söyledi sohbet ediyoruz aheste aheste ama getirdikleri kız çok temiz yürekliydi, şiir gibi konuşuyordu konuşunca ama biraz da saflık vardı konulara zamanında dahil olamıyordu, geç dahil olunca da komik duruma düşüyordu ama ben rencide etmemek taraftarıydım. Bizim arkadaşta tam tersine kızın üstüne üstüne oynuyordu, yanında getirdiği kevaşede kendi arkadaşının haline gülüyordu..

Patron pek dükkana uğrayan bi tip değildi, güvendiği için evinde oturur akşam hesabı almaya gelir veya ben onun evine getirirdim. Bizim arkadaş durumu bildiği için sürekli kızla içeri geliyor, bazen inadına yaparmış gibi "sen git dükkanda ben dururum" falan zırvalıyordu. Kız tabi halinden memnun, sokakta görünmektense dükkanda durmak onun içine geliyordu.

Bi süre böyle devam ettiler, ben artık dükkanda daha az durmaya, sipariş bittiğinde arabayı bi kuytuya çekip orda uyuyordum. Sırf etraftan "bak dükkana karı atıyorlar" gibi laflar gelip, patronun itibarı sarsılmasın diye.

Günlerden bir gün arkadaş beni aradı, "kanka hafta sonu gezmeye gidiyoruz, 2 kız var sende geleceksin." "olum bi günüm var ondada dinlenirim" diyip geçiştirmeye çalıştım, biraz ısrar etti, sonunda kabul ettim..

Rezananvuar

Ahahahha başlığa güldüm

yolla gelsin

Rezledik dayı

rezz sarcak gibi pnpa

O zamanlar 17 yaşında, bi su bayisinde soförlük yapıyorum. Yaşıtlarım gibi karı kız peşinde koşmaktansa, iş güç peşinde koşmayı para kazanmayı daha samimi buluyordum. Belki de unutamadığım birisi vardı o yüzden böyle düşünüyordum bilmiyorum. Böyle olmam ailemle de aramı çok sıkı tutuyordu. (Mesajı almışsınızdır)

Dağıtmadan konuya dönüyorum..

Oturduğum sokaktan bi arkadaşım benim tam tersime sürekli karı kız peşinde koşar, hiç bi gib yapamasa bile vazgeçmedi. Günlerden birgün yine çalışıyorum, sipariş yok dükkanda sermişim daşşaklakları hafiften uyukluyorum koltukta.

Dükkanın içinde bi kahkaha seri duydum, ben toplanana kadar bu arkadaşım ve yanında bi kız selam verip içeri girdiler. Biraz hoş beş muhabbet ettik, çay ikram ettim oturduk içtik, bi süre sonra sipariş geldi çıkmak zorunda kaldım dükkanı kapatıp çıktım ve o günü sipariş falan derken akşam ettik..