arkadaşımın sevgilisini 1 sene boyunca siktim

eskişehir'deydim. jübilemi yapıp son golü atmak için her şey hazırdı artık. son sınav notlarını toparladım,son kez ders çalıştım ve daldım sınavlara. bir, iki, üç derken bütün sınavlar geldi geçti.tek ders hariç diğer sınavlarım iyi geçmişti. o dersinde hocasıyla konuşarak durumu kontrol altına aldım.

sınav sonuçları yavaş yavaş açıklanmaya başlamıştı. korktuğum dersin sonucunu görünce diğer sonuçlar anlamsızdı artık. gayri resmi sonuçlara göre artık mezundum. bilgisayar başında bir sigara yakarak durum değerlendirmesi yapmaya başladım. evden ne zaman çıkarım, eşyaları nasıl satarım gibi sorular kafamdan geçmeye başladı. uzatma dakikalarının bitmesine artık az kalmıştı ve gözler hakemdeydi...

izmir'e dönüş planları yapıyordum artık. öncelikle eşya işini halletmeye karar verdim. hepsini satmayı düşündüm ancak aldığım parayla arasında uçurum olacağı için ihtiyacı olan birine vermek daha mantıklı geldi. okuldan ve facebook üzerinden bulduğum bir kaç elemanla eşyalar için sözleştim. herkes ihtiyacı olanı alacaktı. benim seviştiğim yatağın üzerinde kim bilir hangi geyikler dönecek ya da hangi eleman kız düşürmenin sevincini yaşayacaktı? yüzümde beliren bir gülümsemeyle beraber bu işi halletmiştim.

ev arkadaşımla da kısa bir konuşma geçti aramızda. durumu anlattım ve yakın zaman içinde terk-i diyar eyleyeceğimi söyledim. mezun olduğum için tebrik etti kerata. alttan kalan dersleri olduğu için mezun olamamıştı bizimki. benimle beraber evden çıkacak ve okul açılmaya yakın ev konusunu tekrardan halledecekti.

'diğer ev arkadaşın umarım benim gibi çıkmaz' diyerek kendi içimde bıyık altından gülüyordum.

sen devam ediyon mu lan hala
reserved

bütün sınav sonuçlarım açıklanmıştı. tahmin ettiğim gibi hepsini farklı harf notlarıyla vermiştim. öğrenci işlerinden ve danışman hocamdan da vermem gereken krediyle ilgili sıkıntı olmadığının teyidini aldıktan sonra iş artık resmiyete binmişti.

dönüş için izmire'mi yoksa ankara'ya mı gitsem karar veremiyordum.bu konuya daha sonra dönmek üzere eşya işini halletmeye karar verdim. konuştuğum elemanlar geldiler ve hunharca eşyaları alıp gittiler.oda boşaldıktan sonra pencerenin dibine oturup sigara yaktım. geçirdiğim son zaman dilimiydi artık. eskişehire veda ettiğim için değil ama odamdan ayrıldığım için hüzünlüydüm.

ev sahibiyle kontrat ve depozito gibi ıvır zıvır işlemleri de halletmiştim. parasını zamanında yatırınca hiç kendini göstermeyen tiplerdendi. klagib mezun olan öğrenciye verilen nasihatlerden vererek ayrıldım onunla da.

ev sahibi gittikten sonra irem'i aradım. ankara gitmem ve memleketlere dağılmadan önce son kez görüşme konusunda ısrarcıydı. hiçbir şey konuşmadan izmir'i gitmeyi istiyordum ancak gene vicdanıma yenik düşmüştüm. gideceğim istikamet belli olmuştu. son kez ankara...

rizörv

huur cocugusun.

kardeş nuranı gibene kadar anlattıklarına iyi kötü inanabildik ama orda patladın benim için hikaye burda bitti saygılar

Ulan adam ev arkadaşının sevgilisini giberme onursuz herif adam guvenmis aynı evde kalmış zaten kızda kasarmis ama olsun ..

yer: ankara. zaman: mezuniyet ertesi.

elimde bavulla beraber kızılay'dan cebeci'ye doğru yürüyordum. direkt metroyla gidecektim ama sonrası da yürümek geldi içimden. kitapları ve diğer eşyalarımı kargoyla gönderdiğim için sadece bavulum kalmıştı. ufak bir sırt çantası ayarlayıp bavulu'da izmir'e gönderecektim ama bundan da vazgeçtim. bavulu nedense yanımda taşımak, gittiğim yere zütürmek istedim.

yolda yürürken benim gibi olan tipleri de görüyordum. kimisinin yüzünde tebessüm, kimisinin yüzünde hüzünlü bir belirsizlik vardı. bende de olduğu gibi.

irem'in olduğu sokaktaydım yine. sokağın başında evde olup olmadığını teyit etmek için aradım. evde olmasa da biraz daha yalnız kalabilsem diye aklımdan geçirirken telefon açıldı evde olduğunu söyledi. kaldırımları teker teker arşınlayarak yol almaya başladım. kısa bir yürüyüşten sonra gelmiştim.

salondaydım. defalarca gelip gittiğim ve zaman geçirdiğim bu ev artık benim için bir şey ifade etmiyordu. evle beraber evin içinde yaşayan insanda buna dahil...

yaşadığımız ilişkinin temeli çok sağlıklı olmasa da esas sorun bu değildi benim için. sadece zamanlama yanlıştı. mezuniyet ertesi türlü türlü belirsizliğin içinde, kendi var oluşumun bile altında ezilirken başka bir insanla beraber olmak ve sorumluluk altına girmek yapabileceğim bir eylem değildi. yanlış zamanda ve yanlış yerde yapılan doğruların insana kattığı bir şey olmuyor.

benim kadar olmasa da irem'de keyifsiz sayılırdı. yaşadığımız onunda canını sıkıyor, anlam veremediği soruların sayısı yüzüne yansıyordu. o anda konuşmasak bile irem'in kafasından geçenleri anlayabiliyordum. en başından beri aramızda böyle ortak bir yön vardı.

biraz konuşunca işin başka bir boyutunun daha olduğunu öğrendim. evini boşaltarak eşyalarını arkadaşının evine bırakacağından bahsetti. 'eşya taşıtmak için mi çağırdın yoksa beni vicdansız' diyerek yalancı bir serzenişte bulundum.'çok duygusuzsun hayvan herif' diyerek boynuma sarıldı.bu anlarda, bir yandan irem için üzülüyor bir yandan da bana sarıldığı için tiksiniyordum.

bu tiksinti duygusuyla beraber irem'in kafasını elimle boynumdan ayırarak ayağa kalktım. tensel iletişimimiz biraz daha devam etse ağlayacağını biliyordum irem'in. ağlayan bir kadın her zaman iyiye işaret değildir. hem görüntü olarak hem de akıttığı göz yaşlarının bedeninizde bıraktığı izler olarak.

pencerenin önüne geçtim. kışın yaptığım gibi dışarıyı izlemeye koyuldum. anlamsız olan manzarayı uzun uzun izledim. eskişehir'de olduğu gibi burada da yani pencere önünde son zaman dilimimi yaşıyordum. burası da bizimle beraber boşalacak ve unutulacaktı. irem'le temiz çalışıyor gibiydik. arkamızda bir iz bırakmadan her şeyi yok eder bir halimiz vardı...

akşam olmuştu. irem ankara'da ne kadar kalacağımı bilmek istiyordu. kısa bir süre düşündükten sonra 3 gün dedim ve kendimce nedenler sıraladım izmir'le ilgili. bir yandan da 'gelmişken kızın eşyaların yardım edeyim' diyordum.

ev konusunu ve arkadaşının evinin ne zaman müsait olacağını, eşyaları ne zaman taşıyacağımızı uzun uzun konuştuk.ama asıl olarak konuşmamız gereken şeyleri konuşmadığımızın irem'de farkındaydı. 1 yıla yakın süredir beraberdik ve adı konmamış bir yaşanmışlığımız vardı. gelecekle ilgili ya da yaz ayına dair bir beklenti içindeydi. konuşmamız gerektiğinin bende farkındaydım ancak sürekli salağa yatarak olası bir konuşmayı erteliyordum.

zaman ilerledikçe konuşma ihtimali artacağı için bir şeyler yapmam gerekiyordu.konuşarak anlatamayacağım bir çok şeyi tensel iletişim yoluyla halletmeyi seçtim.

irem'i dizlerime yatırıp saçlarını okşamaya başladım. içimde cinsel herhangi bir dürtü yoktu.havanın kararmasıyla kendimi yine rahatlamış hissediyordum.irem'in saçlarıyla oynarken küçük bir kız çocuğunu sever gibi hissettim kendimi.bacaklarını toplamış,gözleri kısık bir şekilde bana bakıyordu.gözleri çok masumdu. bütün belirsizliğe rağmen 'beraber olacağız değil mi' der gibi bakıyordu.

saçlarıyla oynamam ona güven veriyordu.yüzündeki rahatlamayı görebiliyordum.sevdikçe mayışan insana huzur veren kediler gibiydi.

https://www.youtube.com/watch?v=YyW7uSfRFgE

geceye,ankara'ya ve irem'le olan hikayemize öylece nokta koyamazdım. noktadan önce güzel bir es vererek gecenin istiyordum.

dizlerimde yatan bu küçük kediyi kucağıma alarak odasına zütürdüm.yavaşça yatağa bıraktıktan sonra bende yanına uzandım.konuşmadan, çok gür olmayan sakallarımla oynamaya başladı. konuşmasak bile gözlerimden her şeyi anlıyor gibiydi irem. ikimizde de pişmanlık yoktu ancak dokunuşlarımıza kadar hissedilen bir hüzün vardı.

o an için fonda çalan bir müziğimiz yoktu ancak, şimdi geriye dönme şansım olsa seçeceğim şarkı bu olurdu.

Pilli Bebek - Olsun

http://www.youtube.com/watch?v=1fd5_qMn60k

uzun zamandan sonra o gece ağlamıştım. irem'in 'en çokta kokunu özleyeceğim' deyip göğsümü öpmeye başlamasından sonra dayanamayıp bende göz pınarlarımı serbest bırakmıştım. ağladıkça rahatlıyordum. göz yaşlarım yatağı, irem'i,ankara'yı ıslatıyordu. küçük ve yumuşak elleriyle göz yaşlarımı siliyordu irem. kendimi onun şefkatli parmaklarına bırakmış, göz yaşlarımla af diliyordum. o da artık durumu tamamen anlamış ve kabullenmiş gibiydi. o geceden sonra ankara'dan ayrılana kadar geleceğe dair bir konuşma geçmedi aramızda.

sabah olmuştu. beraber kahvaltı yaptıktan sonra evi toplamaya girişmiştik. marketten aldığım kolilerle işe başladım. kolileri bantla sağlamlaştırdıktan sonra kullanıma hazır hale getirdim. beraber oluşturduğumuz anıları ve yaşanmışlıkları gene el birliğiyle ortadan kaldırıyorduk.

akşama kadar evi toparlamakla uğraştık.her şey hazır gibiydi. gece yatacağımız yatak ve diğer eşyalar hariç her şey taşınmaya hazırdı. nakliyeci işini halletmek ve bir şeyler yemek için dışarı çıkmaya karar verdik.

ilk iş olarak cebeci caminin yakınında olan nakliyecilere gittik. para saat ve saat konusunda anlaşarak ayrıldık. sonrasın da eşyalarını bırakacağı arkadaşını aradı irem. o işi de hallederek 'tamamdır her şey hazır' dedi. geriye sadece saatlerin geçmesi kalmıştı.