Günlerden bir gün okuldayız. Ders Tarih, Tarihçi de bizim sınıf öğretmenimiz. Okulda Tubitakda proje alarak derece yapmış 2 pekekent kız geldi bize nasıl kazandıklarını anlatıyorlar. Kız başladı konuşmaya."isterseniz siz de yaparsınız
bunu. Hepimiz Einsteinle aynı zekadayız dedi kız.Şevşenko en arkadan nasıl oluyomuş oğğ diye bağırdı. Kız da dedi ki sen boşuna uğraşma zaten senden bir yol olmaz. Sınıfta ölüm sessizliği oldu. Herkes tahadan 3 saniye içinde gelecek cevabı bekliyordu. Bizim gibik yapıştırmaz mı lafı. Dün akşam tüm performansımı yansıtamadığım için özür dilerim diye.O andan itibaren kitaplar kalemler havada uçuşuyor allahu ekber nidaları ile sırtlarda taşınıyordu müdür sınıfa gelip plaketini taktim ederken okul zilinde we are the champions şarkısı çalıyordu, öğretmenler kapaklı telefonları ile fotoğraf çekiniyordu babası okula gelip anlından öperek işte bu benim oğlum dedi.

Bu da böyle bir anımdır.