arkadaşımın ablasını siktim lllllllllllllllll

gel şöyle rahat ol diyo. salona doğru o önden ben arkadan gidiyoruz. bi baktım kadın sesleri gelmeye başladı. ee hani gün yoktu bugün dedim kıza, gel şöyle sürpriz bu işte demesin mi? salona girdik, bi baktım anneleriniz orada oturuyor. hepsinin üstünde birer gecelik ve beni görünce açtılar bacaklarını. döndüm karıya dedim noluyo? bu kadınların hepsi seninle gibişmek istiyo dedi. oha be harbimiiiii diye ağzımın suları aktı. atladım annelerinizin üstüne. bi ona bi buna. ama nasıl gibiyorum. karılar zevkten 4 köşe oldular. 3 saat boyunca gibtim hepsini. en az 2'şer posta gittim her birine. sonra işte siz doğdunuz. neyse dinlediğiniz için teşekkürler. hepinize iyi geceler. bu anlattıklarım tamamen gerçektir. yaşadığım bu tecrübe umarım hepinize faydalı olmuştur. günlük hayatınızda işinize yarayacak bir çok tüyo olduğunu düşünüyorum. faydalanmak isteyen herkesin okumasını ve okumayanlara okutmasını tavsiye ediyorum. okumayan kalmasın bu gibiş hikayesini. özellikle kendinden birkaç yaş büyük kızlara ilgi duyan panpalara tavsiye ederim.

beyler olay geçen sene oldu dinleyen varsa anlatayım

sadece benim yazdıklarım için:
http://inci.sozlukspot.co...lll/@hani%20lan%20memeler

beyler gibişe geçiyorum hazırsanız

o akşam bunu düşünerek geçti ama kafaya koymuştum artık. başta olsa da olur dediğim karıyı artık kesin gibmem lazımdı. ertesi gün hiç aramadım bunu, bu da beni aramadı. diğer gün okulda evrenle konuşurken mesaj attı telime. neredesin diye. evrenle bizim burdaki yerdeyiz diye cevap attım. kalktı geldi yanımıza. tabi orada karşılaşmış gibi yaptık, oturdu masamıza muhabbet ettik uzun uzun. evren yine sordu yarın ev boş mu diye. kız annemin günü var bilmiyo musun dedi. evren de hay bee diye sayıklamaya bşaladı. noldu dedim. bi planın mı vardı diye sırıttım. yok be dedi seni de alıp bizim çocuklarla turnuva atacaktık ama mecburen ps'yi buraklara zütürücez dedi. ablasına dönüp ben akşam çocuklarda kalabilirim, bizimkilere söylersin dedi. ordan ayrıldık. evren önden gitti evine, benim ve ezgi'nin dersi vardı. tabi o derslere gitmedik. ezgi bana dönüp, bugün çalışalım mı demesin mi? nasıl ya dedim gün yok mu sizde? yok dedi gün yarın, bu salak eve gidip alacağını alsın sonra biz gideriz deyince bende şimşek çaktı.

hay aklını yiyim senin dedim kıza. aradan 2 saat falan geçti. kız mesaj attı evren'e kesin gelmicek misin, söyleyeyim mi bizimkilere diye. kızım şüphelenmesin dedim. yok ya o saf, aklına bile gelmez dedi. neymiş o aklına gelecek dedim, gülerek mesaj yazmaya devam etti. artık kızdan yana bi kuşkum yoktu, nasıl rahatladım. arana 1 saat falan geçti, güle oynaya yola koyulduk yine. içimden lütfen bu sefer bi terslik olmasın diyorum. bunların evin oraya geldik yine. kız bana ben kıza bakmadan emin adımlarla gidiyoruz. apartmana girince kız bana özel derse hazır mısın dedi. olmaz mıyım dedim. ne kadar özel bi ders olacak diye sordum buna ama nasıl kalbim çarpıyo. sürpriz dedi. neyse kapının önüne geldik bu anahtarla açtı kapıyı. içeri girip kapıyı kapattık.

daha nasıl yazayım amk. cümleleri toparlayıp durmadan ekliyorum buraya.

beğendiniz mi beyler?

içimden bunu bi arkadaşın evine atsam diye düşünüyorum ama neredeyse evren'le tüm arkadaşlar ortak amk. illa ki haberi olur. ertesi gün okul çıkışında aradım bunu. 1 saat dersinin bitmesini bekledim, sonra geldi yanıma. ya dedi dün sana çok ayıp oldu, hep sana karşı borçlu hissediyorum kendimi. yok ya dedim takma kafana yabancı mıyız sanki. canım benim ya biliyorum ama kafam çok yerinde değildi sanki seni kullanmış gibi oldum, yanımda kendini koruma gibi hissettiysen çok üzülürüm dedi. ya diyorum ne alakası var. bu arada evren'den hala gizlemeye devam ediyoruz bu yakınlaşmayı ama çakarsa da düşünüyorum ne cevap veririm diye. zaten öyle sert bi çocuk değildi. en fazla arkadaşlığımız bozulur, kızın biraz başı ağrır ama gibtiret diye rahatlatıyorum kendimi. ne yaptınız dün evde dedim, umarım sana benim kadar iyi bakmışlardır. güldü kız. senin kadar olmasa da baktılar dedi. baksana ne dicem, senle şu ingilizce işini bi türlü rayına koyamadık, var mısın bize gidelim dedi. içimden tahmin edeceğiniz üzere hagibtir dedim. tamam ama evdekilere rahatsızlık vermeyelim eddim. yok ya dedi evde kimse yok. ulan tam istediğim cevapları veriyo kız.

tabi tüm bunlardan ne evren'in haberi var ne ortak arkadaşların. gerçi biri görse görür amk, sonra çocuğa açıklamasını da yapamam ama bindik bi alamete. yanımda çok eğleniyodu kız. biraz da alkol aldık. bı sık sık tuvalete gidiyo falan böyle, neredeyse sarhoş olacak. gece yarısına doğru çıktık ortamdan ama bu kızı evine nasıl zütürücem diye düşünüyorum. meğerse bu geç olmadan annesini aramış proje için kız arkadaşında kalacağını çoktan söylemiş. cepte de taksiye kıt kanaat yetecek kadar para kalmıştı amk. o arkadaşının evi de bize yakındı. 3 kız aynı evde kalıyo ama çok rahat kızlar. erkek arkadaşları bile kalıyo bazen evlerinde ama ezgi pek öyle değildi. taksiden beraber indik orada. ulan tam sırası diyorum, çakır kafayla bunu zütürürsem zütürürüm, zaten muhabbet ilerlemiş. bekliyorum sen de gel desin diye. gitsem kesin boş bi oda vardır. ziline bastık kızların, aşağı kapıyı açtılar. asansöre kadar zütürdüm ezgi'yi. diyecek laf da bulamıyorum amk. ben de geleyim diyecek halim yok. kız zaten benle zor konuşuyo, sarıldı boynuma çok sağol tatlım ya çok zahmet verdim sana bugün dedi. lafı mı olur ya diyorum ama elim ayağım titremeye başladı, karı tam uygun durumda amk. sonra bu bindi asansöre çıktı eve.

yanımızda evren yokken daha rahattık. kıllanmasa bile ne de olsa kardeşi amk. hatta bununla daha çok görüşmeye başladım. yaptığım cıvık esprileri bile kaldıracak kıvama gelmişti. her taka yüzüm tutuyodu yanında. buna sordum senin gibi bi kızı nasıl yalnız bırakıyolar burada diye. utanıp güldü, illa bi ilişkim olacak diye bi kaide mi var dedi. yok tabi dedim ama güzel kızları pek rahat bırakmazlar, hele ki üniversite ortamında dedim. öyle ama sen çok meraklı olmadıktan sonra karşındakiler de eşek değil diye cevap verdi. kız konuşurken sık sık elime koluma dokunuyo, bacağıma vuruyo amk. bunlar da bana güç veriyodu her türlü yüzsüzlük için. bi ara yürürken elimi bunun omzuna attım, o da alttan belime doladı elini, sanki iki sevgiliymiş gibi yürüyoruz. sohbet esnasında buna bi gün bi yerlere gidelim mi dedim. olur dedi, nereye gidelim. sen seç deyince canlı müzik yapan bir yer önerdi. tamam dedim oraya gidelim. dediğim yer de ağırlıkla alternatif rock çalan grupların çıktığı bi mekan.

geçen sene lise arkadaşlarıyla toplanmaya karar verdik. bi kafeyle konuştuk, gelenlerle orada akşamdan gece yarısına kadar eğlenecektik. gelen arkadaşların da büyük bölümü bizle aynı şehirdeydi, tek tük diğer şehirlerde okuyanlar vardı. bu arkadaşın da bütlere denk geldiği için biraz geç gelicem demişti bize. neyse kafeye gittim, insanlar damlamaya başladı, herkes hasret gideriyo birbiriyle. aralarında çok değişenler olmuş, nişanlanan mı ararsın, saçı başı dökülen mi artık kimse çocuk değil resmen.

beyler çok kalmadı fazla uzatmicam.

başlıyorum beyler gelenler yavaş yavaş gelir.

arkadaşım dediğim çocuk lise 1'den beri arkadaşım evren. aynı servise binerdik, lise 2'de aynı sınıfa düştük lise bittikten sonra da aynı üniversitede farklı bölümlerdeyiz. kendi şehirlerimizde okuyoruz üniversiteyi. hatta bi ara eve bile çıkmayı düşündük ama vazgeçtik sonra. bunun ablası da bizden 3 yaş büyük ingilizce öğretmenliğini bu sene bitirdi. çocukla lise yıllarında samimiyetimiz ilerledikçe mahallede de görüşmeye başladık haliyle. o zamanlar ablasıyla ilgili böyle bişey aklımın ucundan bile geçmezdi.

bu arada tek tek yazıyorum beyler o yüzden biraz geç olabilir. kusura bakmayın.

upssssssssss

ona karşı içimde olmayan hisler belirmeye başlamıştı. öyle aşık olma safhasına yaklaşmıyodum, hatta düşündüm bile bununla ciddi bişey olur mu diye ama o derece bir şey hissetmiyordum. ama hoşlandığım kesindi. bir de aramızda 3 yaş var ama kimsenin gibinde değildi. hatta sormadım belki 4'tür, bu kız 1 sene hazrılanmıştı üniv'e. aynı gece ona mesaj attım "hocam hani ders çalıştıracaktın beni" diye. tamam istediğin ders olsun, haftada 4 gün okuldayım kütüphanede çalışırız diye cevap yazdı. bir gün kütüphanede evren, kız ve ben oturuyoruz. kıza bi mesaj geldi, arkadaşlarıyla bi proje hazırlamışlar, ödüllü bi yarışmaya katılacaklarmış. kız müsade isteyip acilen kalktı gitti. evrenle ben de gib gibi kaldık kütüphanede, kalkıp gittik sonra. ablası hakkında da fazla konuşmuydu evren, sanki kardeş değil birbirine hasetlik besleyen 2 uzaktan arkadaş gibiler. hatta hala da öyleler. ablana da mahçup oluyorum işi gücü bırakıp bana yardım ediyo sağolsun falan diyorum. boşver ya diye geçiştiriyo. öyle bozulma, kıllanma olayları da yok çocukta. aynı gece kız mesaj attı. kusura bakma canım ya yarıda kaldı bizim iş ama hepsi toplanmış beni bekliyolarmış mecburen gittim, söz telafi edicez diye yazmış. yok ya önemli değil daha çok vaktimiz var diye mesaj attım buna. gülücük attı sadece.

beğendiyseniz şukumu isterim

bunların eve geldiğimizde önce elemanla, sonra ablasıyla öpüşerek vedalaştık, ben de bastım eve. aradan 2 hafta falan geçti, bu ezgi'yi markette gördüm. gittim yanına konuştuk. bu kez öyle çok samimi davranmadı ama soğuk da değildi. önden bu çıktı ödemeyi yapıp kasanın orda beni bekliyo. beraber gittik, yolda taktan bi muhabbete girdik. bana dersler falan soruyo. konu ingilizceye gelince zorlandığımı söyledim. aslında ingilizcem fena değildi ama muhabbet ilerlesin diye öyle dedim. tabi ingilizce bölümü okuyan biri olarak bana yardım etme önerisini mecburen de olsa yaptı. aslında ona karşı hala pek bişey yoktu içimde ama hoş biriydi ve gideri de vardı. evinin oraya kadar eşlik ettim buna. çok teşekkür ettim teklifi için. bana telefon numarasını verdi, okuldayken de arayabilirsin dedi.

gece 1 gibi dağıldı herkes bu da aradı ezgi'yi. onlar da çıkıyomuş zaten, bizi bekliyolarmış. bindik arabaya 2 kız önde biz evren'le arkadayız. arabayı süren kızla tanıştırdılar beni, yolda hep beraber bayağı samimi muhabbet ediyoruz. hatta öndeki salak kızlar şarkı bile söylemeye başladılar giderken. kız da ehliyeti yeni almış, bizi eve yakın yerde anayolda bıraktı. üçümüz yürüye yürüye eve gidiyoruz. ezgi birden ortamıza geçip ikimizin koluna giriverdi. ben şaşırdım ilk başta, hani öyle bi samimiyetimiz yok ama gidiyoruz yine de.