arkadaşımın ablasını siktim lllllllllllllllll

bunada rizörvıd amk

haftasonuydu ne çocukla ne kızla görüştüm. pazartesi okul bittiği gibi bu kıza mesaj attım okulda mısın diye. bunların fakülteye yakın bi kafe var orada buluşacaktık. evren'e de mesaj attım mecburen pislik olmasın diye ama ablasından bahsetmedim, dersi olup olmadığını sordum. hiç boşluğu yokmuş, gelemicem deyince başka bişey demedim. gittim kızın yanına yine öpüştük. sonra bu oturdu, ben 2 kahve alıp geldim yanına. evren'i aradım dersi varmış dedim. biliyorum dedi. bu arada bunlar liseden beri hep takışırlardı, pek anlaşamaz, aynı ortama da gerekmedikçe girmezlerdi. o gün sırf okuldan ortamdan konuştuk. samimiyet de git gide ilerlemeye başladı. yaptığım her espriye gülüyodu. dışardan biri bizi yıllardır kanka sanar yani o derece. evren'i beklicek misin dedim, yok dedi onun geç bitiyo zaten ders saatlerimiz farklı dedi. iyi dedim, en azından yalnız gitmiceksin eve. tamam süper diye kolumu tutup bıraktı.

devam pampik

anlatsana amcık

anlat panpa dinliyoruz

upssssssssss

orda mıyız beyler?

kapıyı kapattığınız iyi olmuş açık kalır cereyan falan yapar tabi. ayrıntını gibem!!

asdfghjk amk abazalar doluştu çabuk anlatta gibtir git amk

geçen sene lise arkadaşlarıyla toplanmaya karar verdik. bi kafeyle konuştuk, gelenlerle orada akşamdan gece yarısına kadar eğlenecektik. gelen arkadaşların da büyük bölümü bizle aynı şehirdeydi, tek tük diğer şehirlerde okuyanlar vardı. bu arkadaşın da bütlere denk geldiği için biraz geç gelicem demişti bize. neyse kafeye gittim, insanlar damlamaya başladı, herkes hasret gideriyo birbiriyle. aralarında çok değişenler olmuş, nişanlanan mı ararsın, saçı başı dökülen mi artık kimse çocuk değil resmen.

dinliyor muyuz beyler ses verin arada

yanımızda evren yokken daha rahattık. kıllanmasa bile ne de olsa kardeşi amk. hatta bununla daha çok görüşmeye başladım. yaptığım cıvık esprileri bile kaldıracak kıvama gelmişti. her taka yüzüm tutuyodu yanında. buna sordum senin gibi bi kızı nasıl yalnız bırakıyolar burada diye. utanıp güldü, illa bi ilişkim olacak diye bi kaide mi var dedi. yok tabi dedim ama güzel kızları pek rahat bırakmazlar, hele ki üniversite ortamında dedim. öyle ama sen çok meraklı olmadıktan sonra karşındakiler de eşek değil diye cevap verdi. kız konuşurken sık sık elime koluma dokunuyo, bacağıma vuruyo amk. bunlar da bana güç veriyodu her türlü yüzsüzlük için. bi ara yürürken elimi bunun omzuna attım, o da alttan belime doladı elini, sanki iki sevgiliymiş gibi yürüyoruz. sohbet esnasında buna bi gün bi yerlere gidelim mi dedim. olur dedi, nereye gidelim. sen seç deyince canlı müzik yapan bir yer önerdi. tamam dedim oraya gidelim. dediğim yer de ağırlıkla alternatif rock çalan grupların çıktığı bi mekan.

başlıyorum beyler gelenler yavaş yavaş gelir.

arkadaşım dediğim çocuk lise 1'den beri arkadaşım evren. aynı servise binerdik, lise 2'de aynı sınıfa düştük lise bittikten sonra da aynı üniversitede farklı bölümlerdeyiz. kendi şehirlerimizde okuyoruz üniversiteyi. hatta bi ara eve bile çıkmayı düşündük ama vazgeçtik sonra. bunun ablası da bizden 3 yaş büyük ingilizce öğretmenliğini bu sene bitirdi. çocukla lise yıllarında samimiyetimiz ilerledikçe mahallede de görüşmeye başladık haliyle. o zamanlar ablasıyla ilgili böyle bişey aklımın ucundan bile geçmezdi.

upsssssssssss

baktım evren gecikti, aradım telefonla. herkes seni bekliyo amk nerdesin diyorum. yoldaymış 10 dakikaya ordayım dedi. neyse biz muhabbete devam ederken 5 dk geçmedi bu kapıdan içeri girdi. bizimkilerle sarılıyo kucaklaşıyo falan. sonra yanıma gelince olum ne çabuk geldin dedim. meğerse ablası da okuldaymış o sırada, bi kız arkadaşının arabasıyla gelmişler hep birlikte. evine gittikleri kız buralarda oturuyo dönüşte bizi bırakırlar dedi. ablası ezgi ile de önceden görüşmüşlüğüm var ama hiç bi muhabbetim yok. yani arkadaşın bizle akran sayılabilecek ablasıydı sadece benim için.

gece 1 gibi dağıldı herkes bu da aradı ezgi'yi. onlar da çıkıyomuş zaten, bizi bekliyolarmış. bindik arabaya 2 kız önde biz evren'le arkadayız. arabayı süren kızla tanıştırdılar beni, yolda hep beraber bayağı samimi muhabbet ediyoruz. hatta öndeki salak kızlar şarkı bile söylemeye başladılar giderken. kız da ehliyeti yeni almış, bizi eve yakın yerde anayolda bıraktı. üçümüz yürüye yürüye eve gidiyoruz. ezgi birden ortamıza geçip ikimizin koluna giriverdi. ben şaşırdım ilk başta, hani öyle bi samimiyetimiz yok ama gidiyoruz yine de.

bu arada tek tek yazıyorum beyler o yüzden biraz geç olabilir. kusura bakmayın.

bunların eve geldiğimizde önce elemanla, sonra ablasıyla öpüşerek vedalaştık, ben de bastım eve. aradan 2 hafta falan geçti, bu ezgi'yi markette gördüm. gittim yanına konuştuk. bu kez öyle çok samimi davranmadı ama soğuk da değildi. önden bu çıktı ödemeyi yapıp kasanın orda beni bekliyo. beraber gittik, yolda taktan bi muhabbete girdik. bana dersler falan soruyo. konu ingilizceye gelince zorlandığımı söyledim. aslında ingilizcem fena değildi ama muhabbet ilerlesin diye öyle dedim. tabi ingilizce bölümü okuyan biri olarak bana yardım etme önerisini mecburen de olsa yaptı. aslında ona karşı hala pek bişey yoktu içimde ama hoş biriydi ve gideri de vardı. evinin oraya kadar eşlik ettim buna. çok teşekkür ettim teklifi için. bana telefon numarasını verdi, okuldayken de arayabilirsin dedi.

kalbim nasıl atıyo ama çok hazır da değilim o an. yani aklıma geldikçe ne giberim şunu dediğim kızla olaya yaklaşırken heyecandan elim ayağım boşaldı amk. çüküm kalkar mı kalkmaz mı, onu bile dert etmeye başladım yolda, resmen gidiyoruz amk. kız da bas bayağı istekli, cana yakın davranıyo. otobüsten indik beraber, bunların evlerinin olduğu sokağa girmeye bi kaç metre kalmış telefonu çalmaz mı. arayan dıbına kodumun evreni. kızın yüzünün asılmasından anladım amk bi takluk olacağının. meğerse pes turnuvası yapacakmış evde, sen evde misin, evdeysen bi yere git diye aramış kızı. ulan gelme desen nasıl gelmicek amk, zaten köşe bucak çocuktan kaçıyoruz. o an çok kötü oldum, kız da anladı hayal kırıklığımı. neyse canım ya takma diyo. olsun dedim illa ki başka zaman müsait olur dedim. tak olur amk. kırk yılın başı anası evden gidecek, evren zütünün işi olacak, bizim boşluğu denk getiricez de gibişicez. zaten kızın istekli olup olmadığından da yüzde 80-90 eminim ama yüzde yüz diyemiyorum amk.

upssssssssss