arkadaşlarım beni orospu olarak görüyor

üniversiteye ilk başladığımda etrafıma bir sürü insan toplanmıştı. çok mutlu olmuştum, korkularım yersiz çıkmıştı. yalnız kalma gibi bir durumu yaşamayacaktım burada. etrafımdakilerin çoğu erkek olsa da o an umursamamıştım.

üniversitelerin ilk dönemlerini bilirsiniz, genelde kalabalık olarak başlanır daha sonra grup git gide bölünerek taşlar yerine oturmaya başlar. bizde öyle olmadı işte. ben ve 15 erkekti grubumuz. ilk 3 ay hiç sorun yaşamadık. ne olduysa bundan sonra oldu. korhan hepsinin ortasına bana aşkını ilan etti. ben geçiştirsem de sonraki günler bana baskı yaptı ve benimle sevişmek istediğini söyledi. fakat ben onu arkadaş olarak görüyordum. :/ reddettim onu.. hiçbir şey demeden ayrıldı yanımdan.

ilerleyen günlerde fevzi, mahmut ve berk benimle grup ciks yapmak istediklerini belirttiler. küfrederek def ettim başımdan onları.. 3 ay boyunca onları boşu boşuna oyaladığımı söyleyip küfrüme küfürle karşılık verdiler.. ne oyalaması yahu, hani arkadaştık biz?

2 gün sonra ahmet, hakan, yılmaz, uğur, müjdat, levent, çetin, altan, dündar, mustafa ve emre beni sırayla becermek istediklerini söylediler. koşarak eve geldim ve bu entry'de sizlere içime döktüm.

allah'ım neden böyle oldu?