arkadaşlar çok kimsesizim

çok yalnız hissediyorum panpalar.

geçen yaz 3 senelik sevgilim beni terketti. çok kötü bi yazdı, kimsem yoktu kafayı yemiştim. daha sonra barışır gibi olmuştuk onla sevgili oldugumuz zamanlar olmuştu, sevgili olmadıgımız zamanlarda bile dostça buluşup konusuyorduk, ikimizde başkasıyla sevgili olmamıştık. hala birbirimizi kıskanıyorduk vs... ama o sevmiyordu artık, istemiyordu. her neyse geçen hafta çok kötü kavga ettik artık bu aramızdaki saygı filanda bitti ikimizde çok kötü şeyler söyledik birbirimize.

ama benim söylememin sebebi onun bana artık gerçekten çok kötü çok değişik davranmasıydı. duyuyorum arkadaşlardan filan artık hiçbir şekilde beni istemediğini sevmedigini benim kişiliksiz bir insan oldugumu filan söylüyormuş.

benim çok yakın arkadaşımda 2 senelik kız arkadaşını terketti. kız çok kötüydü bana geldi sığındı, 1 haftadır acılarımıza ortak oluyorduk ama dün gece intahar etcem diyen kızın bugün çok mutluyum artık çok iyiyim filan demeye başladı. yine yalnız kaldım sanki, etrafımda beni anlayıp yardımcı olabilecek kimse kalmadı yine.

işin kötüsü ben kendi acılarımı bayaa derine bastırmıştım. artık kararlıydım onu düşünmeyecektim istemeyecektim nefret ediyordum. ama bu kızla konuşa konuşa onun derdini dinleye dinleye benim acılarım tekrar su üstüne çıktı.

ne yapacagımı bilmiyorum. yine geçenki gibi kimsesiz berbat yaz ayları... canım çok sıkılıyor, çok yalnız hissediyorum kendimi.

bunun üstüne belirsiz bir gelecek ve muhtemelen tak gibi gelecek bir üniversite sınav sonucu var. gitmek istiyorum başka şehire hatta başka ülkeye, ondan uzaklaşmak istiyorum ama imkanlar işte...

bu arada; http://www.youtube.com/watch?v=_dtLDC1aehg