Ben sana mecburum bilemezsin - atilla ilhan

yalnızlık , yaşamda bir an
hep yeniden başlayan
dışından anlaşılmaz.
ya da kocaman bir yalan,
kovdukça kovalayan
paylaşılmaz
bir düşünde beni sana ayıran
yalnızlık paylaşılmaz
paylaşılsa yalnızlık olmaz.

özdemir asaf

anılar defterinde gül yaprağı
gibi unutuldum kurudum
başıma düştü sevda ağı
bir başıma tenhalarda kayboldum
sen kim bilir , rüzgarlı eteklerinle
sen kim bilir hangi iklimdesin , ben
sensiz bu sessizlikle
deli gibiyim sensiz
bu sessizlikle
ayrılıkla başım belada
gözlerini çevir gözlerime
yoksa sensiz bu sessizlikle deliler gibiyim
sensiz bu sessizlikle

cahit zarifoğlu

rüzgar uzak karanlıklara sürmüş yıldızları
mor kıvılcımlar geçiyor
incin yalnızlığımdan
onu çok arıyorum onu çok arıyorum
heryerinde vücudumun
ağır yanık sızıları
bir yerlere yıldırım düşüyorum
ayrılığımızı hissettiğim an
demirler eriyor hırsımdan

attila ilhan

Bir an kayboldun gibi! yaşadım kıyameti
Yoruldun ama buldun ey kalbim emaneti

Yeniden su yürüdü dalıma yaprağıma
Bir bakışın can verdi kurumuş toprağıma

Çiçeğe durdu kalbim içtim parmaklarından
Göz çeşmem suya erdi sevda kaynaklarından

Bir aydınlık denizin sonsuz derinliğinde
Yüzüyorum gözünün yeşil serinliğinde

Bir ışık bir kelebek biraz çiçek biraz kuş
Yeni bir ülke yüzün ellerimde kaybolmuş

Soluğum bir kuş gibi uçuyor ellerine
Kapılıp gidiyorum saçının sellerine

Gözlerinden göğüme sayısız yıldız akar
Bir gülüşün içimde binlerce lamba yakar

Bir kurtuluştur o an çağrılsa senin adın
Sesin ne kadar sıcak sesin ne kadar yakın

Tabiat bir bembeyaz gelinlik giymiş gibi
Yüzüme kar yağıyor sanki elinmiş gibi

Sensiz geçen zamanı belli yaşamamışım
Sensizlik bir kuyuymuş onu aşamamışım

Bir yol buldum öteye geçerek gözlerinden
işte yeni bir dünya peygamber sözlerinden

Ölüm bize ne uzak bize ne yakın ölüm
Ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm

Müsait bir zamanda divan edebiyatından giriş yapicam yine gitmeden şuraya da bir su kasidesinden beyit bırakayım.

Suya virsün bâğ-bân gül-zârı zahmet çekmesün
Bir gül açılmaz yüzün tek virse min gül-zâra su
(Bahçıvan gül bahçesini sele versin (su ile 
mahvetsin) , boşuna yorulmasın; çünkü bin gül bahçesine 
su verse de senin yüzün gibi bir gül açılmaz)

sen bakma bu kadar hüzünlü şeyler yazdığıma ,
ben çok gülerim ve gülerken hiç kimse yalan olduğunu
anlayamaz...

cemal süreya

ben ki her akşam yatağımda
onu düşünüyorum ,
onu sevdiğim müddetçe
yatağımı da seveceğim

orhan veli

ne içindeyim zamanın
ne büsbütün dışında
yekpare geniş bir anın
parçalanmaz akışında

A. hamdi tanpınar

gönlümle baş başa düşündüm demin
artık bir sihirsiz nefes gibisin
şimdi ta içimde bomboş kalbimin
akisleri sönen bir ses gibisin

maziye karıştı sevda yeminim
bir an da unuttum seni eminim
kalbimde kalbine yok bile kinim
ben artık sen de herkes gibisin

nazım hikmet RAN

niceleri geldiler neler istediler
sonunda dünyayı bırakıp gittiler
sen hiç gitmeyecek gibisin değil mi ?
o gidenler de hep senin gibiydiler.

ömer hayyam

dert çekme boşuna hep gülde yaşa
zulüm yolunda hakkı bul da yaşa
sonu yokluk madem dünyamızın
yok bil kendini özgür ol da yaşa

ömer hayyam

Bu eller miydi masallar arasından
Rüyalara uzattığım bu eller miydi.
Arzu dolu, yaşamak dolu,
Bu eller miydi resimleri tutarken uyuyan.
... devamı var

fazıl hüsnü dağlarca

beni bu güzel havalar mahvetti
bu havada istifa ettim
evkaftaki memuriyetimde
tütüne böyle hava da alıştım
böyle havada aşık oldum
eve ekmekle tuz zütürmeyi böyle havalar da unuttum
şiir yazma hastalığım hep böyle hava nüssetti
beni bu güzel havalar mahvetti.

orhan veli.

sen olmadın tanrının adaleti şaşmasa
seni tarif mümkündü lisanları aşmasa
daha binlerce güzel yaratırdı sıradan
seni yaratıyorken bu kadar uğraşmasa

cemal süreya ?

bilmem ki nasıl anlarsam
nasıl , nasıl size derdimi
bir dert ki yürek acısı
bir dert ki düşman başına

gönül yarası desen değil
ekmek parası desem değil

bir dert ki dayanılır şey değil.

orhan veli.

bekliyorum
öyle bir havada gel ki
vazgeçmek mümkün olmasın

orhan veli

ağlasam sesimi duyar mısınız mısralarımda
dokuna bilir misiniz göz yaşlarıma ellerinizle
bilmezdim şarkıların bu kadar güzel
kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
bu derde düşmeden önce

bir yer var biliyorum
her şeyi söylemek mümkün
epeyce yaklaşmışım duyuyorum
anlatamıyorum.

orhan veli.

sanma ki derdim güneşten ötürü
ne çıkar bahar geldiyse
badem çiçek açtıysa
ölüm yok ya ucunda
hoş olsa da korkacak mıyım
güneşle gelecek ölümden
ben ki her nisan bir yaş daha genç
her bahar biraz daha aşığım
korkar mıyım.
ah , dostum derdim başka.

Orhan veli

şehrime gel sevgili
yarın çık gel
bir bekleyenim var de gel.
gel ki bu şehir adımlarınla anlamlansın
gel ki bu şehir nefretim olmaktan çıksın
gel ki nefes alayım
gel...

nazım hikmet RAN

sana gitme demeyeceğim
üşürsün çeketimi al
günün en güzel saatleri bunlar
yanımda kal

sana gitme demeyeceğim
genede sen bilirsin
yalanlar istiyorsa yalanlar söyleyeyim
incinirsin

sana gitme demeyeceğim
ama gitme lavinia
adını söylemeyeceğim
sen de bilme lavinia

özdemir asaf