Tahir olmak ta ayıp değil
Zühre olmakta
Hatta sevda yüzünden ölmek te ayıp değil
Bütün iş Tahir ile Zühre olabilmekte yani yürekte...
Mesela bir barikatta döğüşerek
Mesela Kuzey Kutbu'nu keşfe giderken
Mesela denerken damarlarında bir serumu ölmek ayıp olur mu?
Tahir olmak ta ayıp değil Zühre olmak ta
Hatta sevda yüzünden ölmek te ayıp değil..
Seversin dünyayı doludizgin ama o bunun farkında değildir
ayrılmak istersen dünyadan ama o senden ayrılacak
yani sen elmayı seviyorsun diye elmanın da seni sevmesi şart mı?
Yani Tahir'i Zühre sevmeseydi artık Yahut hiç sevmeseydi Tahir ne kaybederdi Tahir'liğinden
Tahir olmak ta ayıp değil
Zühre olmak ta
Hatta sevda yüzünden ölmek te ayıp değil...
Nâzım HiKMET

Şiir bilmiyom ben

Biz, kısık sesleriz... minareleri,
Sen, ezansız bırakma Allahım!
Ya çağır şurda bal yapanlarını,
Ya kovansız bırakma Allahım!
Mahyasızdır minareler... göğü de,
Kehkeşansız bırakma Allahım!
Müslümanlıkla yoğrulan yurdu,
Müslümansız bırakma Allahım!
Bize güç ver... cihad meydanını,
Pehlivansız bırakma Allahım!
Kahraman bekleyen yığınlarını,
Kahramansız bırakma Allah'ım!
Bilelim hasma karşı koymasını,
Bizi cansız bırakma Allah'ım!
Yarının yollarında yılları da,
Ramazansız bırakma Allah'ım!
Ya dağıt kimsesiz kalan sürünü,
Ya çobansız bırakma Allah'ım!
Bizi sen sevgisiz, susuz,havasız;
Ve vatansız bırakma Allah'ım!
Müslümanlıkla yoğrulan yurdu,
Müslümansız bırakma Allah'ım!

Eşeği saldım çayıra
Otlayıp karnın doyura
Gördüğü rüyayı hayıra
Yoranın da avradını

Çırpınırdı Karadeniz 
Bakıp Türk'ün bayrağına 
Ah ölmeden bir görseydim 
Düşebilsem toprağına 

Sırmalar sarsam koluna 
inciler dizsem yoluna 
Fırtınalar dursun yana 
Yol ver Türk'ün bayrağına.

Ne hasta bekler sabahı
Ne kanlı ölüyü mezar
Nede şeytan bir günahı
Seni beklediğim kadar

Sana bir şiirler olmuş sevgilim.
Yüzün-gözün söz içinde.
Hangi imla kitabına baksam,
“Ben” den ayrı yazılıyorsun.

— Özdemir Asaf

Denizden yeni mi çıkmıştı, neydi;
Saçları, dudakları
Deniz koktu sabaha kadar;
Yükselip alçalan göğsü deniz gibiydi.

Yoksuldu, biliyorum
-Ama boyna da yoksulluk sözü edilmez ya-
Kulağımın dibinde, yavaş yavaş,
Aşk türküleri söyledi.

Neler görmüş, neler öğrenmişti kim bilir.
Denizle boğaz boğaza geçen hayatında!
Ağ yamamak, ağ atmak, ağ toplamak,
Olta yapmak, yem çıkarmak, kayık temizlemek...
Dikenli balıkları hatırlatmak için
Elleri ellerime değdi.

O gece gördüm, onun gözlerinde gördüm;
Gün ne güzel doğarmış meğer açık denizde!
Onun saçları öğretti bana dalgayı;
Çalkalandım durdum rüyalar içinde.

Orhan Veli Kanık

Türk Kızı ve Mutlak Seveceksin

Kahramanlar can verir
Yurdu yaşatmak için

Ye kebabı , iç şarabı , vur karpuz züte
Bu gidişle yarramı gidersin cennete...

En yakın arkadaşım doğum günümde bana beni anlatan bir siir yazmıştı. En sevdiğim şiir bu artık.

Gece camındaki cür'alar
Kalbine düşen enkazlar
Sana bir nişane bırakmışlar
Silinmez, toplanmaz

Bundan ziyade
Kendini, kalbini muhafaza etmeden
Atlamışsın bir kuyuya
Karanlıkta ne olduğunu göremeden

Oranın bir çıkış yolu olduğunu sanmışsın
Büyük aldanmışsın
Oysaki inanmışsın
Ama yetmemiş

Sana bir ziya gerek bu karanlıkta
Kanında kaynayacak
Sana kalbin gerek
Seni ortaya çıkaracak

ihtiyacın olanı bul
Düşün onunla
Kaybol içinde
Ta ki tükenene kadar

Sana tevdi etmek istediğim
Bu zifiri karanlıkta
Enkazları kaldırıp çıkmalısın
Bu dipsiz kuyudan tek başına

Cemal sureya - üvercinka

Dünyanın halini sordular benden,
Halimiz hal değil ne gelir elden,
Yama dikiş tutmaz giren iğneden
Ben böyle halin amina koyum.

Gül bahçelerinde beraber otlanırdık cuaramdan,
hatırlar mısın sevişirdik Bahçelievler Bulvarı'nda,
ne sen vazgeçtin ne ben vazgeçtim,
Avcılar sahilde koyduklarımdan
Al panpa yazan yöneten benim

Herkez ister mutlu olmayı
Benimle mutsuzluga da varmisin?
(Yokmus beyler iki seneden sonra sıkılmış)
Cemal Süreya

Güneşten ışık yontarlardı sert adamlardı. Hoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardı. Gittiler akşam olmadan ortalık karardı

sana gitme demeyeceğim
üşürsün çeketimi al
günün en güzel saatleri bunlar
yanımda kal

sana gitme demeyeceğim
genede sen bilirsin
yalanlar istiyorsa yalanlar söyleyeyim
incinirsin

sana gitme demeyeceğim
ama gitme lavinia
adını söylemeyeceğim
sen de bilme lavinia

özdemir asaf

haddeden geçmiş nezaket yal-ü bal olmuş sana
mey süzülmüş şişeden ruhsar-ı al olmuş sana
buy-i gül takdir olunmuş nazın işlenmiş ucu
kimi olmuş hoy kimi dest-mal olmuş sana

korkma sonmez bu safak