Gönül Çalabın tahtı
Çalab gönüle baktı
iki cihan bedbahtı
Kim gönül yıkar ise

(Yunus Emre)

Eşeği saldım çayıra
Otlayıp karnın doyura
Gördüğü rüyayı hayıra
Yoranın da avradını

Sanma şahım / herkesi sen / sadıkhane / yar olur
Herkesi sen / dost mu sandın / belki ol / ağyar olur
Sadıkhane / belki ol / alemde / dildar olur
Yar olur / ağyar olur / dildar olur / serdar olur

Yavuz Sultan Selimin efsane şiiri yukardan aşağı okuyuncada aynı oluyo

"Sevdiğin kadar sevilirsin." demişti üstat, keşke inanmasaydım.

Seninle olmanın en güzel yanı ne biliyor musun?

Elin elime değmeden avuçlarımı terleten sıcaklığını taa içimde hissetmek.

Seninle olmanın en kötü yanı ne biliyor musun?

”Seni seviyorum” sözcüğü dilimin ucunu ısırırken her konuşmamızda boş yere saatlerce havadan sudan söz etmek.

Seninle olmanın en heyecanlı yanı ne biliyor musun?

Aynı şeyleri seninle aynı anda düşünmek birlikte ağlamak gülmek. Ve buradayken bile seni çılgınca özlemek…

Seninle olmanın en acı yanı ne biliyor musun?

Seni hiç tanımadığım bir sürü insanlarla paylaşmak. Senin yanında olan, seninle konuşan herkesi çocukça kıskanmak.

Seninle olmanın en mutlu yanı ne biliyor musun?

Tanıdık birileriyle karşılaşma tedirginliği ile yollarda yürümek yan yana… Elimdeki şemsiyeye inat yağmurda ıslanmak birlikte. Elimde kır çiçeğiyle seni beklemek… Aynı mekanlarda aynı yiyecekleri yemek.

Seninle olmanın en romantik yanı ne biliyor musun?

Sensiz gecelerde sana söyleyemediklerimi yıldızlara aya anlatmak… Okuduğum kitabın sayfalarında dinlediğim şarkıların türkülerin şiirlerin her mısrasında seni bulmak.

Seninle olmanın en zor yanı ne biliyor musun?

Seni kaybetme korkusuyla hayatta ilk kez tattığım o tarifsiz duygularımı umut denizinin ortasında küreksiz bir sandala hapsetmek. Sevgili yerine yıllarca dost kalmayı başarmak. Yalın ayak yürümek bıçağın en keskin yerinde. Kanadıkça tuz yerine gözyaşlarımı basmak yüreğime.

Seninle olmanın tek yan etkisi ne biliyor musun?

Nereden bileceksin?

Sen benimle hiç olmadın ki. Olsaydın avuçlarım terlemezdi… Isırmazdım dilimin ucunu… Özlemezdim seni yanımdayken. Kıskanmazdım.

Korkmazdım yollarda yürümekten. Islanmazdım yağmurlarda… Yıldızlara aya dert yanmaz, böyle her şarkıda serhoş olmazdım.

Korkmazdım seni kaybetmekten ayaklarım kan revan atlardım sandaldan denize… Ve her kulaçta haykırırdım seni..

Ama sen hiç benimle olmadın ki…
YA AKLIN BAŞKA YERLERDEYDi YA YÜREĞiN…

gözlerin gözlerime değince
felâketim olurdu ağlardım
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım.
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem
öldüreceğimden korkardım
felâketim olurdu ağlardım

ne vakit maçka’dan geçsem
limanda hep gemiler olurdu
ağaçlar kuş gibi gülerdi
bir rüzgâr aklımı alırdı

sessizce bir cıgara yakardın
parmaklarımın ucunu yakardın
kirpiklerini eğerdin bakardın
üşürdüm içim ürperirdi
felâketim olurdu ağlardım

akşamlar bir roman gibi biterdi
jezabel kan içinde yatardı
limandan bir gemi giderdi
sen kalkıp ona giderdin
benzin mum gibi giderdin
sabaha kadar kalırdın

hayırsızın biriydi fikrimce
güldü mü cenazeye benzerdi
hele seni kollarına aldı mı
felâketim olurdu ağlardım

Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni

Ne kadar yakından ve arada uçurum;
insanlar, evler, aramızda duvarlar gibi

Uyandım uyandım, hep seni düşündüm
Yalnız seni, yalnız senin gözlerini

Sen Bayan Nihayet, sen ölümüm kalımım
Ben artık adam olmam bu derde düşeli

Şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum ordan oraya
Yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki

Anımsamıyorum yarı dolu bir bardaktan su içtiğimi
Ve içim zütürmez kenarından kesilmiş ekmeği

Kaç kez sana uzaktan baktım 5.45 vapurunda;
Hangi şarkıyı duysam, bizimçin söylenmiş sanki

Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor
Nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini

Çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu;
Bağışla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri

Rastlaşmamak için elimden geleni yaparım
Bu böyle pek de kolay değil gerçi…

Alışırım seni yalnız düşlerde okşamaya;
Bunun verdiği mutluluk da az değil ki

Çıkar giderim bu kentten daha olmazsa,
Sensizliğin bir adı olur, bir anlamı olur belki

inan belli etmem, seni hiç rahatsız etmem,
Son isteğimi de söyleyebilirim şimdi:

Bir geceyarısı yazıyorum bu mektubu
Yalvarırım onu okuma çarşamba günleri

Karanlığın sardığı akşamda
Çıkmaz sokağın başında
Körelen lambanın altında
Kimi beklersin diye sorma bana

Masamda saman kağıdı defter
Yüreğimden dökülür heceler
Mürekkebim aç kalemimi bekler
Neden yazarsın diye sorma bana

Gecenin son demini beklediğimde
Yalnızlık içimi titrettiğinde
Kalemim kırılıp mürekkebim bittiğinde
Neden ağlarsın diye kızma bana

Felek çetesini toplamış gelmiş
Ellerimde can tükenip gitmiş
Heceler boğazımda toplanıp beklemiş
Neden yoruldun diye sorma bana
Edit: kendi siirimdir beyler

Herkes öldürür sevdiğini

Rezerved

Rezerva

A ydınlığa yol açmış ulusun lideri
T ürklüktür vermediği en kutsal zaferi
A yrılık görünmüşse de 10 Kasım gününde
T arihler dile gelir ölüm gününde
Ü lkesine baş koymuş yüce insan
R ahat uyu bizler ülke bekçisiyiz
K albimizden silinmedi, silinmeyecek derin yeriniz.

akrostis zamki

Şöle park ediim

Herkes öldürür sevdiğini... Oscar Wilde

Rezerved

Yansın geceler pelinsu eceler

Çok yorgunum
Beni bekleme kaptan
Seyir defterini başkası yazsın
Çınarlı kubbeli mavi bir liman
Beni o limana çıkaramazsın

Gelirsen boyuma gelmezsen toyuma

Bana yar olmayanin devri devranini izzeti ikramini gibeyim. Yansin bütün kahpeler su tutan itfaiyenin hortumunuda gibeyim. Ben mecnunmuyum bir am icin çöllere duseyim verirse verir vermezse leylayida gibeyim .

Şiir değil ama şiirin bir kısmını yazacağım :
Ölüm cenetten gelen güzel bir haber güzel olmasaydı ölürmüydü peygamber birde şu var : Ne hasta bekler sabahı nede taze ölüyü mezar ne şeytan bir günahı benim seni beklediğim kadar