http://www.youtube.com/watch?v=QCmFTr9N3q0
ağlayacam haaaaa
---okumadan önce entry girerseniz derdime ortak olacak daha fazla kişi okuyabilir sağ olun ---
anlamıyorum kendimi beyler ne oldum ben ? ne yaşadım ki böyle duygusuz oldum ? anlamadım.
karşımdakiyle anlaşıyorum tamam gayet güzel muhabbetimizde dönüyor garip bir sıkıntı var beyler tam "arkadaşlık","kardeşlik" kavramları oturmuyor hiç bir arkadaşlığımda.
ben mi kendimi fazla beğenmişim ki ? peki ne oldu da böyle oldu ? anlamadım.
çevremdeki insanlar bana değer verirken safça, kardeşçe bir şeyler paylaşıp gayet iyi dost olmak isterken neden ben bir şey hissedemiyorum ?
bakın konu aşk da değil daha ilerisi arkadaşlık, dost lazım oluyor şu hayat yolunda ama tam oturtamıyorum tam dostum diyemiyorum kimseye.
neden güvenemiyorum insanlara ? ne yaptılar ki bana ? anlamadım.
benim sıkıntım mı var yoksa paranoyak mıyım , hiç sanmıyorum. hayat yolunda giderken seni düştüğün yerden kaldıracak bir dost lazım oluyor.
yanlış anlamayın ihtiyacım olduğundan değil aslında birilerine kardeşim demek istiyorsun değer vermek istiyorsun karşılıklı duygular hissetmek.
hayatta dostlarım olmadan ilerisini düşünemiyorum, neden acı veriyor ileriyi düşününce ?
dost dedim ama olmadığı için veriyor bu acıyı. birini çok seversin sonra vazgeçmeye karar aldığın gün içinde tarifi imkansız bir ekgiblik/boşluk yaşarsın aynen böyle bir duygu.
bende mi sıkıntı fazla egoistim ? ama beni böyle yapan insanlar değil mi ?
çeksinler diyorum bazen cezalarını. aşk arar gibi arıyorum sağlam bir dost.
arkadaşlarım var tabii ama tam aradığım arkadaşlık değil be beyler.
bana değer verene veremiyorum, vermeyene hiç vermiyorum.
evlenince diyorum evlenince bir akrabam olmasın sadıcım birlikte çok macera yaşadığım biri olsun birbirimizi düştüğümüzde kaldırdığımız.
şimdikiler kaldırmıyor mu ? kaldırıyor ama ben karşıdakine verdiğini veremiyorum.
tarifsiz bir boşluk "gerçek dost"u bulamamak.
zor beyler böyle olmak daha beter daha zor. sevgiliyi de geçtim dost gerek dost.
sevgili gider dostlar kalır beyler evet biliyorsunuz benim de var diyorum size değil mi var ama ben bir arkadaşlık besleyemiyorum çok isterdim menfaatsiz bir arkadaşlık kurmak.
lanet gibi lanet.
her sabah kalktığınızda kötü bir olaydan sonra sizi tekrar yüreklendirecek birileri var ama sen boş yaşıyorsun sonra tabii şikayetçi oluyorlar bu durumdan sen böyle değildin ne oldu sana diye bağıra bağıra geliyorlar karşıma.
ben ne yapayım be insanlar değil mi buna sebep hı benim suçum neydi de ben çektim onca acıyı onca talihsiz olayı.
neden şans denen meret yanımda olmadı hiç bir zaman ?
neden şansın zıttı vardı karşımda hep o yerden yere çaldı beni ?
yaşamak zorunda mıydım bunları ? şimdikilerin suçu değil ama herkes birbirini tetikliyor.
yaşatmak zorunda mıydım pekii ?
duygusuz yaşamak zorunda mıydım, içimde hep bir ekgible yanımdakilere belli etmeden rol kesmek zorunda mıydım ?
bazen tek kişi yetiyor beyler tek adam !
eğer bulmuşsanız siz gerçek dostunuzu birbirinizi kollayın ve ne kadar kıymetli olduğunu bilin.
sağlıcakla kalın...
