arkadaşlar 200 kiloyum

25 haziran salı günü sabah 9:00'da mide küçültme ameliyatına giriyorum.

3 gün hastanede kalmak üzere, 29 haziran cumartesi günü hikayemi anlatmak üzere burada olmazsam, kendinize iyi bakın...

gerçek nickimi ve bütün bu olayları sadece çocukluk arkadaşım biliyor, açıklar. dünyadaki en sevdiğim insan anneannem bile bilmiyor. sadece çekirdek ailem ve çocukluk arkadaşım

tipsiz falan değilim lan, uzun sakallarım ve belime kadar gelen saçlarım var. yakışıklı adamız. biraz görüntüm viking'leri andırır, öyle hayattan bezmiş bir kişilikte değilim lan anlatıyoz işte. asosyaliz o kadar

edit: tiroid hormonlarımda tembellik var.

edit2: neden fake'ten yazıyorsun?
çünkü etrafımdaki insanların bilmesini, benim hakkımda ve ya ameliyat hakkında konuşmasını istemiyorum. tv kanallarından bile teklif geldi, herşeyi karşılayalım, programa çık falan diye. gizlilik şuan ki dönem için en doğru seçim. doktorla anlaşma bile imzaladık, kendi reklamı uğruna adımı söyleyemeyecek.
ailemle böyle bir karar aldık. ama burada yazıyorum, çünkü hayatımın en köklü değişkenini birilerine anlatamamak çok zor. en azından fake olarak burada anlatır rahatlarım.

edit3: muhtemelen son editim, ufak ufak konulardan bahsediyorum. fakat ayrıntıları ameliyattan sonra sıkılmayayım diye ara bölümleri de açacağım. hadi bakalım...

edit4: sazan.avi diye tutturdular yazmıyorum amk. son editimi ölmezsem yazmaya gelirim. vereceğiniz morali gibiyim sizin. amk liselileri kolay mı lan foto koyabilmek hele ki inciye, takunu çıkartırsınız biliyorum.

midenin %75'ine yakını kesilerek alınıyor(depo kısmı), mide boru şekline getiriliyor.

bugün biraz sinirden ağladım, acaba önceden yaşadığım olayları anlatsam mı ne dersiniz?

@17 belki ileride ama şuan imkansız, herkes durumun ciddiyetini anladığında belki gaza gelir koyarım, inci gibi bi yere caps koyunca neleri göğüslemek gerektiğini sende çok iyi bilirsin. inanmak ve ya inanmamak sana kalmış artık.

neyse ya bugün sinirden biraz ağladım, birşeyler yazmazsam içimde kalacak. zaten fazla arkadaşımda yok evde wow oynaya oynaya sıkıldım. daily questler sabahtan bitti bile, diablo2 giresim yok, dün gece de full dota 2 cm attım onu da kasasım yok. başlıyorum;

küçüklük dönemim fazla kilolu değildi aslında, yaşıtlarım arasında dikkat çekici bir kilom yoktu. lise 1den itibaren anlatmaya başlıyorum.

ben içine kapanık ve hayatta sadece 3 arkadaşı olan 1 ile de konuşmayı 1 yıl önce bir tartışmadan dolayı bırakan biriyim. hani o asosyalim ben diye gülüşe gülüşe arkadaşlarınızla anlattığınız asosyallikse kendime yakıştırabildiğim şey o değil o zaman. tam 8 senedir, evden dışarı adam akıllı çıkmadım bile. olaki evde kola cips ekmek ve bi o kadar cikolata biterse aynı zamanda evde kimse de yoksa mecburen, evden çıkarken biri falan gördüğünde, yeni mi taşınıdınız diye soruyor? neyse gelelim lise 1e

@22 eyvallah moruk fena değilmiş

lisenin ilk günü babam beni motorla zütürmüştü. uzun saçlarım vardı ve kestirmemiştim, motorun sesinden mi yoksa, benim uzun saçımdan dolayı mıdır nedir herkes bana bakıyordu. çok dikkat çekmiştim o gün. neyse sınıfa girdiğimde ise klagib tabirlerden ama olsun gene de doğruyu söyleyecem orta sıradan en arkaya oturmuştum. etrafıma baktığımda benden önce sınıfa gelen 4 erkek birbirleriyle kaynaşmış muhabbet ediyordu. en öndelerdi. neyse hoca sınıfa girdiğinde masasına kadar gözlüğünü indirmiş, gözlerini kısarak bana bakıp yürüyordu. oğlum bu saçlar ne ?

hocam ilk gün diye ilgilenmedim dedim, güzelmiş bakımı zor oluyordur dedi. evet hocam dedim. gülümsedi, kendini tanıttı ilk tenefüse çıktığımızda sanırım birazda heyecandan karnım acıktı. dolana dolana bi yerlere gittim. amk kızlar pansiyonu varmış, oranın yemekhanesini kantin zannettim. he dedim şurdaymış, gittim önümden yanımdan falan şortlu pijamalı hatunlar geçiyo noluyo amk dedim. çok şaşırmıştım ama tam kapıya geldiğimde beni dışarı attı bi bayan hoca :d o sırada zil çalmış millet girmiş. bizim sınıfta 3. kattaydı amk çıkasıya kadar yoruldum geç kaldım. hocam dedim özür dilerim, bi başka hocaydı ve ilk tenefüsten bu ne böyle, ne güzel izlenim bıraktın adın ne dedi ve bu adı bu okul ve öğrencileri hiç unutmadı

neyse oturdum, sınıf mevcudumuz 25 miş, diğer sınıflara göre daha azsınız dedi. şöyle etrafa alıcı gözle bakayım dedim, tipler nasıl diye ama heryer hatun. 2. dersin ortasında anladım sınıfta 7 erkek 18 kız var. ve 1. senein sonunda öğrendim ki okulda güzellik konusunda hem fikir olunan 5 hatundan 3ü de bizim sınıftaymış. çok şaşırmıştım, birde eski okulumdan çıkmadan hep lise farklıdır falan denirdi, doğruymuş dedim. pijamalı hatunlar, sınıfta da bolca var vay amk, birazda olsa heyecanım geçmiş, mutlu olmuştum, hep kroların denk gelme ihtimalini göz önünde bulunduran biri olarak

hee o dönem arkadaşlar 106 kiloydum yani lise 1de

2. tenefüs zili çaldığında hani o bahsettiğim 3ü bizim sınıftaymış diyen hatunlardan biri geldi ve yanına oturabilir miyim diye sordu. hayatımı belkide değiştiren en önemli sorulardan biri de budur. tabii dedim, buyrun. geldi oturdu, sınıftakiler arasında hemen başlamış söylenti şu kız, şu çocuğu mu seviyor acaba diye. biraz kendinden bahsetmeye başladı. konuştu konuştu falan, bende adımı söyledim sadece, bu kadar mı dedi güldü, bende evet diyip gülümsedim. tabi bir sonraki tenefüste başıma neler geleceğimi hiç düşünmeden.

bir sonraki tenefüs;
sınıfta bi tane oç bu kızın tanıdığıymış ve kızın kuzeni de bizim okuldaymış, hemen haber uçurmuş muallak evladı. karşımda 4 kişi, sen kimsin lan yanına oturuyosun falan dedi. dedim o geldi tanımıyo derken elini indir muallak falan dedi. sinirlendim lan dedim o geldi ben değil falan, o sırada noluyo falan diye işte herşeyi o anlattı, pardon arkadaş kusura bakma bundan sonra arkadaşız dedi adını söyledi gittiler. amk dedim 3 tenefüste 3 ayrı olay gibecem noluyo ilk günden diyip, 4-5 ay atlıyorum. bu dönemde normal ilişkiler oldu fakat fakat fakaaaaaat 19 mayıs çalışmalarında beni arkadasından tam 4 yıl boyunca köpek eden hatunu anlatmaya başlayacam. bi ara öğünüm var ameliyat öncesi, meyve falan da yiyip geliyorum.

@42 hastaneye daha gitmedim ki pazartesi sabah 7de orda olucam kanka evde takılıyorum şuan

neyse ara öğüne gidiyorum, belki bi caps falan ayarlarım.

yazıp yazmama konusunda endişelerim olmaya başladı, inbox yalan söylüyorsun falan diyolar. amk yalan söylesem elime ne geçecek, neyse devam edeyim mi?

giberim yazmıyorum.
iyi dilekte bulunan arkadaşlara teşekkür ederim.