şimdi uzun olmakla birlikte elimden geldiğince özet geçeceğim. dün ben ve en azı 7 en çoku 15 senelik arkadaşlarımla yemeğe gidecektik. yurt dışında okuyan arkadaşım dönmüştü o yüzden 7 kişi toplanmaya karar verdik.

yurt dışında okuyan ve bir de karşıda oturan arkadaşım dışında aynı yerde oturuyoruz. buluşulacak nokta taksim ve 3 kişi karşıdan 1 kişi şehir dışından gelecek.ben de bir arkadaşımla oturduğum yerden çıkıp gideceğim. genelde birlikte gidilecek bir yerse ve iki insan a noktasından b noktasına giderse birbirine eşlik eder. durum bizde de yuzde doksan böyle. neyse. konuşuldu edildi işte şu saatte blabla diye. final haftası zaten bozuk olan uyku düzenimi bozduğundan o gece 7de uyumayı başardım. ama hala arkadaşla gitçem diye güveniyorum hani bi el atar uyandırır diye. bir uyandım 3te çıkmış gitmiş...

neyse şimdi bana dedi haber vermemişsin ben nerden bileyim diye evet bozuldum ettim ve hep böyle yaparken alışkanlık olan bir şeyi konuşma ihtiyacı duymadım açıkçası. yıkandım giyindim ettim çıktım evden ben de işte. yoldayken aradı herkes çok aç(7 kişiyiz toplamda) biz yemek yicez dedi. ben de metrobüste sevgili kişisiyle buluşup gidicem sevgilim de yemek yemeyeceğini sporu zaten aksattığını fast food istemediğini falan söylemişti telefonda mırın kırın ettim tek mi yicem ya falan dedim baktım dinlenmiyorum neyse tamam dedim.

arkasından buluştum sevgilimle metrobusteyiz işte dedim 40 dk.bekliceeniz max. resmen ceza olsun gibi ay 'dedi ayca' tek ye şimdi yaptınız falan dedim çok açtık falan filan dendi doğru ya da yanlış şimdi buna da bozuldum ama evet insanlar aç beklemesinler oke. neyse indik biz nerdesiniz dedim meyhaneye gidecektik koşa koşa geçmişler amk. şimdi resmen insan kovalamak bu evet geç kaldım ama saat 6 dendi de ben 9da mı oradaydım. 40-45dk yani kimse ölmüyor ya

dedim ben koşa koşa geçmişsiniz içmeye başlamak için de bekleyerek incelik göstereceğinizi düşünmüyorum ben gelmiyorum diye. aradı hemen işte o ilk konuştuğum kız arkadaşım nerdesin gelmiyo musnuz sizi bekliyoruz falan diye beklemeyin için yani iki dk duramadınız bi yerde dedim o da geç kalman benim suçum mu bana söyledin mi vahiy mi incek falan dedi telefonda tartıştık öyle gel mel dedi dedim gelsem de moralim bozuk keyfim kaçık olacak surat yapıcam daha da tak olucak e tamam ne diyeyim daha dedi kapattık.

sevgili insanıyla yemek yiyip eve döndük yani. dün gece ve bu koca gün tek kelime etmedim. o da bir şey söylemedi. takıldığım başka şey de sanki ben sadece o kız arkadaşın arkadaşıyım diğerleriyle sadece ortak arkadaş dolayısıyla tanışıyoruz da kimse yapma etme aman be mal mısın sen kızım demiyor. bu kadar mı değersizim? bu kadar mı sevilmiyormuşum cidden?

sevgilim de evet bekleseler ölmezlerdi yani avmnin içinde oturmakta ne var rez.de yaptırdılar sonuçta koşa koşa geçmeselerdi keşke ama gitmeyecek kadar da büyük bir şey değildi dedi. şimdi diğerlerini geçtim bu en yakın arkadaşımla olan husumet canımı sıkıyor. kızlarla anlaşabilen bir insan değilim. iki en yakın kız arkadaşım var biri bu öteki de kuzeni zaten. hayır kuzeni de bir şey demedi bana yani bunu hazmedemiyorum.

ergen liseliler gibi ağlayıp üzgün üzgün takılıp yemek yemiyorum. şimdi madem öyle yaz/ara/mesaj at demeyinç gururum kocaman. nasıl umursamazlar bu kadar?? evresindeyim.