arenada başbakanı yuhlayan orospu çocukları

@1 bir yuhda benden yarraaaaam

sağlığına içiyom dexer bini oku bunları !!!

@22 susayım konusmayım diyorum gel beni gib diyorsun anasının ammından mı cıkardı 600 trilyonu? kendi cebindenmi verdi lan yannan töbe töbee

@22 sanki tayip kendi cebinden veriyo o paraları vergilerden surdan burdan toplanan halkın parasını kullanıyo bizim paramızla bize hava atamaz bu arda tayip kaça paraya aldı seni?

inci
züt torbaları, 2 gün sonra unutulacak olayları zaten bütün beyinsiz kitle tartışırken ekstra olarak inci'ye yansıtmak niye?

kaviyram la sizi. gibtirin gidin, istemiyem.

@4 verdim şükünü panpaa insanlık yapanda kabahat size a.q ıslıkladınızda ne geçti elinize ?

@16 suku

@1 halkın parasıyla yapılan stadı kendi yapmış gibi gösterirse gibmediğimize dua etsin.

@4 sukuladım ve destekcinim

başbakan---boşbakan --- coşbakam-- koş bak am

Pilav, pirinç ile yapılan bir yemektir. Bir çok çeşidi vardır, italyan usulü pilava risotto, iran pilavına çilav denir. Özellikle Japonya ve Çinde çok tüketilir.
Pilavın Türk Kültüründe Tarihçesi
15. yüzyılda sarayda pilav yeniyor ve Fatih'in sofralarında sade pilavın dışında sebzelisi, etlisi ve tavuklusunun yer aldığı kayıtlardan anlaşılıyor. Ancak pirinç nadir bir malzeme olduğu için çok uzun bir dönem pilav sadece zengin Osmanlı sofralarını süslüyor ve buralarda da sofranın en önemli yemeği konumuna yükseliyor.
16. yüzyılda pilav pişirme yöntemleri gelişmiş, aynı öğünde birkaç çeşit pilav yenmeye başlanmış. Şölenlerde ikramların zenginliği, etin yanı sıra pirinç pilavlarının bolluğuyla da ölçülür hale gelmiş. 17. yüzyılda Evliya Çelebi, Bitlis Beyi'nin kent meydanında verdiği ziyafette 13 çeşit pirinç pilavı bulunduğunu yazıyor. Bu da pilavların sadece Osmanlı sarayına özgü olmadığını gösteriyor. Ancak yine de nadide bir yemek olan pilavı sıradan halk yüzyıllar boyu ancak zenginlerin şölenlerinde tadabilmiş. Pirincin demokratikleşmesi 18. yüzyıldan sonra gerçekleşiyor ve pilav artık orta halli insanların da sofralarının vazgeçilmez yemeği haline geliyor. Özellikle istanbul'da bu yüzyıldan sonra pirinç buğday kadar tüketilir oluyor. Kültür tarihçisi Marianna Yerasimos, Osmanlı Mutfağı adlı eserinde 18. yüzyıl yemek tarifleri arasında çok değişik pilavların bulunduğunu, hatta benmari usulü pişirilen "susuz pilav" ve balıklı pilava bile rastlandığını yazıyor.
Pilavın Kökenleri
Pirinç tarımı yapan toplumların pirinci yiyecek maddesi olarak kullandığı gözönünde bulundurulursa, pilavın kökeni Güneybatı Asya'da yaşayan toplumlara dayanır.
Toplumbilime dayalı yapılan çalışmalarda pirinç tarımının, dolayısıyla pilavın M.Ö 7000 yılına dayandığı belirtilmektedir. Doğu Hindistan, Güney Asya ve Batı Çin'de bu zamanlarda pirinç tarımının yapıldığı düşünülmektedir.
1966'da Tayland'ın Korat bölgesinde yapılan kazı sırasında Non Nok Tha'da bulunan kalıntılar pirinç tarımının kaynağını bulgularla belirler. Bulunan kap parçalarının iç yüzlerinde pirinç izlerine rastlanmıştır. Kalıntıların yaşının en az M.Ö 4000 yılına dayandığı bilinmektedir.
PiRiNÇ PiLAVI / 326 Kcal

@4 sanki tayip cebinden verdi o paraları o paralar halkın parası

@1 ananı da al git tayyibe ver o zaman stad yaptı diye

senin vücudundaki gibilebilecek her noktayı çürütene kadar gibiyim dıbına kodum şakirti seni

@4 zevkle eksiledim

@4 bence sırf fenerli olduğu için yaptılar bunu

Tarihçe [değiştir]
Tepsiye dizilmiş baklavalar.
Yalvaç'a özgü Damat baklavası.

Özellikle Gaziantep baklavası çok ünlüdür. Baklavasına futbol maçları yapılır. Birçok ulusun mutfağında yer etmiş baklava birçok ulus tarafından da sahiplenilir. Baklavanın gelişim tarihi tutulmadığından bu konu belirsiz olsa da bulunan kanıtlar onun Orta Asya Türk kökenli bir tatlı olduğunu göstermektedir. Zamanla Topkapı Sarayı'nda bugünkü halini almıştır.[3]

Vrıonis (1971), Deipnosopiste'de belirtilen gastris, kopte, kopton veya koptoplakos gibi eski Yunan tatlılarını baklava olarak tanımlamıştır ve bunların Bizans tatlısı olduğunu iddia etmiştir. Ancak Perry (1994) bu tatlıların baklava olmadığını çünkü bu tatlıların hamur içermediğini göstermiştir. Bu tatlılar fındık ve balın karıştırılmasıyla yapılıyordu ve bugünkü pasteli veya helvaya benziyorlardı.

Perry ayrıca ince ekmeğin (yufka) arasına malzemeler koyularak yapılan yemeklerin (örn. börek) Türk kökenli olduğunu ve bu tekniğin Orta Asya Türk kökenli olduğunu belirtmiştir. Ayrıyeten her yıl Ramazan'ın 15'inde yeniçeriler Osmanlı sultanlarına tepsiler halinde baklavalar sunuyorlardı ve bu törene Baklava alayı deniyordu. (Wasti 2005)

Baklava'nın kökeninin Süryanilere dayandığı iddia edilse de[4] bu iddiayı destekleyen bir kanıt bulunamamıştır. Claudia Roden[5] ve Andrew Dalby[6] Osmanlı döneminden önceki Yunan, Arap ve Doğu Roma(Bizans) kaynaklarında baklavadan bahsedilmediğini belirtmişlerdir.

Baklava benzeri bir tatlıya dair ilk kayıtlar Çin Yuan (Moğol) hanedanlığı zamanındaki bir yemek kitabına (1330) dayanır. Tarif edilen tatlının ismi güllaçtır ve büyük ihtimalle bugün bildiğimiz güllacı kastetmektedir.

░░▓▓▓▓░░▓▓▓░░░▓▓░░▓▓▓▓░░▓▓▓░░░▓▓░
░▓▓░░▓▓░▓▓░▓░░▓▓░▓▓░░▓▓░▓▓░▓░░▓▓░
░▓▓▓▓▓▓░▓▓░▓░░▓▓░▓▓▓▓▓▓░▓▓░▓░░▓▓░
░▓▓░░▓▓░▓▓░░▓░▓▓░▓▓░░▓▓░▓▓░░▓░▓▓░
░▓▓░░▓▓░▓▓░░░▓▓▓░▓▓░░▓▓░▓▓░░░▓▓▓░