aranızda sessiz insanlar var mı sorum var

bi dakka

@17 sen aşırı sessizler kategorisinde misin yoksa normalin bi altı mı.ben normalin bi altı kategorisindeyim sessizliğe doğru gitmeye çalışıyorum

ara sıra patlama yapsamda gün gün giderek azalıyorum...
not: kurduğum cümleye bak amk...

ben varım panpa tam tarif ettiğin gibiyim, balkona sigara içmeye çıkıyorum, sen sor gelince konuşuruz

şahsen ben herkesle konuşmam konuşamam konuşacağım kişinin belirli bir zeka seviyesinde olmasını beklerim o zeka seviyesinde değilse konuşması bana işkence gibi gelir o yüzden ben de onunla konuşmam tam tersi samimi bulduğum kendime benzettiğim insanlarla gibsen susmam yani aklına gelmeyecek espriler yaparım adamı kendime ölümüne bağlarım benimle olmadığı zamanlar beni arar derecesinde, öyle yani

sorumun biri de şu mesela bir sürü insanın olduğu bir ortamda dinlediklerinize sinir olup nye iki çift laf etmiyonuz. nasıl sabrediyonuz.ben duramıyorum lak dye muabbetin ortasında odak haline gelmiş bi vaziyette buluyorum. nedir sabretmemin sırrı

insanlar uyanık kaldığı süre boyunca sürekli konuşur. bu konuşmalar bazan diyalog çoğu zaman monolog (kendi kendine, kendisiyle) halindedir. bazılarımız diğer insanlarla diyalog kurmak istemeyebilir. bu davranış pgibolojik olabileceği gibi, schopenhauer'ın da deyimiyle bir "tekbaşınalık" durumu da olabilir. yalnızlık ile tekbaşınalık ayrı kavramlardır. bunun farkına iyi varın.

@28 insan kendi kendine ne kadar dayanır belli süre sonra kendisine saldırmaktan sıkılıyor. kendini yargılamaktan manyaklaşmaya başlıyosun.bi arkadaşım var adamı 6 senedir tanırım. oldum olası sessiz mal flan da değil gayet akıllı bir insan ama nasıl beceriyo bilmiyorum konuşmuyor. adam ölü gibi

kitap okuyun geçer ipneler

entel dantel uorum yapmayın biri bana birşey öğretsin ve konuşmaya ihtiyaç duymayayım. şimdi uyuyacağım yarın kalktığımda hayal kırıklığına uğramak istemiyorum biri gerçeği söylesin,

@29 insan mutluluk, mutsuzluk, dert, sevinç, vs. gibi olumlu - olumsuz tüm duygu durumlarını yakınlarıyla paylaşmak ister. bunun oranı bazılarımızda az ya da yüksek olabilir. burada önemli olan çok ya da az konuşmak değil, ağızdan çıkan kelimelerin duyanlar açısından ne kadar kıymetli ve değerli olduğudur.

kişisel fikrim: faydalı konuşun, tartışın, fikirleri çarpıştırın. problemler konuşarak ve dinlenerek çözülür. dinlemenin konuşmadan 1 tık daha önemli olduğunu söylememe gerek yok galiba.

beyler biri seviyeyi düşürsün tutamadım kendimi özür dilerim.

@32

lan amcık hoşafı . insan-ı kamil olmak istiyorum demiyosun da, konuşmaya ihtiyaç duymamayım diyosun.

lan at yannanı.

kolay mı lan öyle konuşmaya ihtiyaç duymamak ?

gibtir git boy abdesti al ilk önce. ondan sonra otur düşün ben nerede yaşıyorum, kimim, bu etraftakiler nedir?

ağaçlar, kuşlar bu böcekler ne ayak ? evrendeki hassas ayarları düşün, evrimi, bigbangi, dinleri, toplumları, toplumların yokoluşlarını, buzul çağını düşün.

epifiz bezini, melatonin hormununu araştır. enerji nedir ?

git bunu öğren.

ondan sonra "konuşmaya ihtiyaç duymadan yaşamak isteyen ilk kişimiyim ben amk" diye sor bir kendine.

ondan sonra gibtir git daha önce senin gibi düşünmüş insanların neler yaptığını araştır. ipucu: ateistten yoga-meditasyon, müslümansan sufizmi araştır.

özet: google'a yaz. insan-ı kamil nasıl olunur?

ilgi alanlarını belirle önce. ben araba ve futbol muhabbeti olunca dut yemiş bülbül gibi oluyorum mesela. içim bayılıyo şu araba şu fiyata, şu arabanın motoru çok sağlam diye laflar döndükçe. ama ne bileyim okuduğum bölüm de konuşmayı ama daha çok susmayı gerektirdiği için de çoğu zaman suskun kalıyorum arkadaşların yanında. yine de konuşmamak, lal olmak mümkün değil gibi.