aranızda doğuştan kaybetmiş yenik var mı

bir çoğunuzun tuzu kuru. ama daha doğar doğmaz yenik başladım ben. aranızda kaç kişi var benim gibi? ben söyleyeyim size %3'ü geçmez şu koskoca sözlükte. o hayranlıkla izlediğiniz kaybedenler kulübü filminin güncel versiyonu olan kaçınız? giblemesenizde anlatırım ben, içimi dökerim bu başlığa. zaten sözlükte gerçekten tanıyan 3-4 insan vardır beni. onlarında canı sağolsun. 2 tanesinin hayat hikayemde derin yerleri var.

edit: alın lan bu şarkı benden size gelsin. liseliler bilmeyebilir bu parçayı. http://tinyurl.com/ybwv8ut

@2 hemde hiç adil değil, hiç...

@6 entry-nick

neyse,

yaşım 5-6 falan olsa gerek, küçük kahverengi bir köpek sevdiğimi hatırlıyorum. yavru şirin bir köpek. golden falandır herhalde. yanımda babam. köpek hasta. babamla hatırladığım iyi anım. hatta en iyi anım. zaten gibtimini köpeğide kısa süre sonra parazitten öldü. meger köpek bizimmiş, sonraları fotoğraflara bakarken öğrendim. o dönem tek derdim çizgi filmler, köpek, misket, futbol vs. keşke hep öyle kalsaydı ızdırabını gibtimini hayatında...

sonra haliyle okula baslıyorum, anaokulu. oyundu ıvırdı zıvırdı hayat geçiyordu. daha ilkokula baslamamışım yani. haftasonları sabah erken kalkıp cizgi film izler, gazetenin verdigi maket promosyonunu kacırmamak icin, bitmemesi icin karga takunu yemeden gazete bayii önünde dikilirdim. yine öyle bir sabahtı. gidiyorum gazete bayiine. bizim evin tam caprazında bir birahane vardı. adını vermeyeyim. gece bir adamı öldürdükten sonra 8-10 parcaya ayırıp birahanenin kepenklerine camaşır ipi ile asmışlar. kanlar kollarından, kafasından falan dökülüyordu. zeytinburnu'nu bilenler o yi de o olayı bilirler. pazar sabahı olduğu için kimse uyanmamış daha. gittim tak varmış gibi inceledim. sonra yine aklıma gazetenin maket verdiği geldi, koştum. cocuk aklı işte. tekrar o yoldan geçerken dönüste bir daha uğramak istedim, fakat kalabalık vardi. iste o zamanlar anladım takluk var bu iste arkadas.

ama olayı anlamadığım icin gibimde değil yani, sorduğumda geçiştiriyorlar. neyse sonra ilkokula baslıyorum. babam olacak adam beni başından savmak için futbol, basketbol kulüplerine falan yazdırdı. o zamanlar sevinmiştim, ama hiç bir zaman babamla ortak bir sevincim olmadı. neyse o yıllar bilindik şeyler peşinde koşuyoruz. ilkokul bitti, ortaokul bitti. lgs vardi o zamanlar liseliler bilmez, girdik ve bir meslek liselisini kazandık. aslında o dönemler askeri lise isterdim, hava harp okulunu. 3-5 puanla mı ne kaçırdık, meslek lisesine girdik bizde pc merakımızdan dolayı. ama orta okuldan bir tane hocam vardı. gerçekten öğretmendi ve benim üzerime düşmüştü. karı benim için kendini heba etti amk. ama ben 1 okuldan 2 mahalleden toplamda 4 kişilik grupla her günümü internet cafede lan party oyunlarında öldürüyorum. peki ne yapayım? tek kaçışım, kendimi rahat ve özgür hissettiğim tek yer bilgisayar başı o zamanlar...

ben ortaokula başlayınca geçim sıkıntısından dolayı annem işe başlıyor. kardeşim bana kalmış amk daha kendime bakamıyorum lan! ama mecburuz napalım. babam olacak huur çocuğu sırf kahvede hoşkin oynasın diye beni okuldan, dersin ortasından alıp kardeşime bakmaya eve zütürüyor. haliyle iş başa düşüyor amk. kardeşimizide sırtlanıyoruz. ama kendimi sırtlanmadım daha...

siz takılın ben açık tekel bakıp geleyim.

sigara aldım geldim devam ediyorum.

bu arada o dönemler babam tekel bayii, eski ayakkabi imalatçısıydı. ne hikmetse para takmus gibi yaşardık. haftada en az 4 aksam dayak yerdim o adamdan amk. fakirlik desen zaten dizboyu. bakma sakın futbol basketbol falan ayaklarına. tanıdıklar falan girdi araya beleşe gittim. yediğimiz dayakta 1 değil 2 değil. büyüyoruz bir yandan. serde delikanlılık var ya amk, liseye başlamışız ya, karşı geliyoruz artık. kavgalar daha da şiddetleniyor.

neyse liseye başladık, arada anneme de vuruyor gavat. sonra lise degistirdim. topkapıdan anasının dıbına sultanahmete gittim amk. web prog. okumak icin. bilenler vardir aranızda, meslek liseleri sakirt, barzo mekanıdır amk. zaten okulun yuzde doksanı balat, karagümrük, küçükköy, zeytinburnu, esenler, bağcılar falan hep varoş yani. zaten gibik olan hayatım daha da berbat hale geldi okulda amk. o ortaokulda lan party oyun takıldığımız elemanlarla artık int. cafeye değil, nargile cafe işte cafe bar falan takılıyoruz. hani çok büyüdük ya. 3 kişi zaten edirneliyiz hani kan çekmiş, damarlardanda alkol akıyor fena içiyoruz hani öyle böyle değil. o zamanlar aşırı içiyorum. ciddi anlamda söylüyorum aşırı içiyordum amk. gittikçe evim ile alakam kalmıyordu. zaten yeşilköyde bir otelde garson olarak çalışıyordum. kendi paramla içiyordum. gecede cebimde kaç para varsa hepsi alkole giderdi amk. 500 varsa 500 giderdi harbi harbi. kısacası evi sadece uyumak için kullanıyorum o da arada bir. çünkü babam olacak zütverenle ne zaman karşılaşsak şiddetli kavga ediyoruz.

aranızda gibleyenler var. sağolun lan canımsınız.

evi uyumak için kullanıyorum derken mecazi anlamı kastetmiyorum beyler. evde ne olursa benim en az 2-3 hafta sonra haberim olurdu. eve uğramıyorum amk nasıl haberim olsun? uykusuzluk ilk zamanlar zor gelir herkes heves eder. ama hiç öyle iyi birşey değil lan. çok ciddiyim. artık bünye alışmış uyuyamıyordum içmeden o dönemler. otelde garsonum dediğim balo salonunda garsonum. yani düğün, toplantı vs. hep böyle taşaklı kişilerin ağız kokusunu çekiyoruz sırf içebilmek için. dolayısla geç çıkıyorum otelden. 3-4 civarı. sonra tabiki alkole veriyoruz kendimizi. ordanda hop okula. lisedeyiz amk gibe gibe gidecen. zaten devamsızlık aşmış ama hocalar çalıştığımı biliyorlardı. okulda da sızıp kalıyordum zaten hep. adım uykucuya çıkmıştı okulda lan. adımı söyleyince kimse bilmez ama uykucu deyince tanırlardı yani bütün okulda. okulda ayık gören şükür namazı kılıyordu bildiğin...

@9 önce link vermeyi öğren huurnun bıraktığı

arada hatunlarda giriyor hayatıma ama hepsi hüsranla neticeleniyor doğal olarak. tam aha istediğim hayat diyorum o sıralar. bir gün sahilde içiyoruz, zeytinburnu sahili hemde amk. yılbaşından ya 3 ya da 4 gün önce olması lazım. tam biz kalkacakken arkadan bir grup birşeyler diyor. tabi o kafayla anlamıyoruz amk. ama içimizden biri çok cengaver amk atıldı hemen noluyo diye. avradını gibiyim arkamı bir döndüm 15-20 tinerci. yalanım varsa bir hara at gibsin. arkamızda da 3-4 kişi var orta yaşlarda konuşuyorlar falan. biz bunları balıkçı zannediyoruz amk. olay büyüyünce devreye giriyorlar meğer herifler sivilmiş. ben sivil olduğunu bilmiyorum tabi herif beni tutuyor kolumdan paso saydırıyorum herife, zaten uçmuşum. en sonunda "dıbına koyim lan gibtir git huur çocuğu" diyip can havliyle kaçabiliyorum adamın elinden. bizim cengaverde tinercilerle takışıyor falan arada kargaşa yarattım tinerciler bir tarafa biz diğer tarafa koşmaya başladık. salak çimlere girdi kaydı düştü buna orada 5-6 tane takıyorlar. sonra ona yetişip kurtarıyoruz bir daha koşmaya başıyoruz. ama hayatımda attığım sayılı deparlardandır. daha iyilerini de yapmadım değil. neyse yorulunca duruyoruz. bizim cengaver oturuyor. elini bacağına atıyor bir de ne görelim amk. baştan aşağı kan olmuş. üstüne birde depar yaralar daha çok açılıyor tabiki.

biz kanı farkedince tabi soğukkanlı davrandık hemen tampon yaptık hırkaları. biraz tecrübeliyim bu konularda amk kan revan durumlarına alışığım. hani yediğim ve attığım dayakları toplasan istanbul'dan siirt'e yol olur o derece. neyse çıktık yola lan hiç bir araba durmuyor. fena şarap içmişiz kan su gibi akıyor o yüzden. yola atladığımız için millet korkuyor arabaya almıyor. en sonunda bir tane taksiyi zorla durdurduk ve bindik. adama bağırıyoruz, küfür ediyoruz gitmiyor. lan ne kadar para istersen verecez falan. ama ceptede tek kuruş yok. eve zaten yürüyerek döneriz diye düşündüğümüz için cepte 1 tek kuruş bile bırakmamışız hepsini alkole yatırmışız amk. neyse öyle böyle gittik hastaneye. çocuk orda 1-2 kere bayıldı, serum merum, işte sorgu emniyet falan geçti o olayda.

devam ediyorum beyler;

bir çok tak yedik ama bu bardağı dolduran bir damlaydı. bir miktar kendimize çek-i düzen vermemiz gerekiyordu. biraz akıllı davranmalıydık amk. hemde en başından beri yapmalıydık bunu. bizimkinin iyileşmesiydi, falandı filandı derken bir süre evde vakit geçirir oldum. tabi peder olacak zütverenle daha sık karşılaşmaya başladım haliyle. yine kavgalar başladı amk.

pederle aramızda ki kavgalar sizin bildiğiniz gibi bağırış sonrasında pederden 2 tokat şeklinde değil. bildiğin kavga. gırtlak gırtlağa. kaç kere elimden zor aldılar pekekenti. suratını dağıtmımştım, benim ağızdan kanlar akıyor falan. bildiğin yumruklu ölümüne kavga yani. iri olduğumdan dolayı ayıramıyorlarda, en az 5 kişi zor zaptediyor her seferinde.

@53 canın sağolsun

zaman geçiyor tabi sürekli, lise son sınıf başlıyor. staj var, öss var(o zamanlar adı öss idi) var oğlu var yani. staj yaptığım yerin adını vermeyeceğim ama uçaklar, pasaportlar, free shop falan. kısa bir süre eve bağlılığın ardından tekrar ekonomik özgürlüğüme kavuşmuşum kısacası. her ay maaşım yatıyor. babanne, dede falan para veriyor. yine eve yine ilgiyi azaltmışım. ama eskisi gibi değil bir çok gece evdeyim yani. öss olayından dolayı dershaneye yazdırdılar. ben evden para almıyorum tamam ama kendi paramı çıkartıyorum. ama şimdi bu dershane nerden çıktı? hangi parayla diyorum. babannenin arsaları satılmış benim payıma düşenle dershaneye yazdırmışlar. hay amnski olacak iş mi şimdi?

beyler sağlık problemlerimden dolayı çok fazla oturamıyorum. belim sakat şu an. sövüyorsunuz ama kalkıp evin içinde mal mal turlamak zorundayım sürekli. kusura bakmayın lan :(

devam edeceğim beyler. bazı problemler var kusura bakmayın...