Salaksın çünkü,dedi Derin düşüncelerimi destekleyerek. Dinlemedin bile. Benimle o kadar iyi arkadaş oluyorsun, başka biriyle sevgili olabilme ihtimalinde mutluluklar deyip susuyorsun. Hiçbir arkadaşım öyle adi biriyle sevgili olmam karşısında susmazdı. Nasıl bir insansın sen? Başını iki yana salladı. Bak, her neyse. Artık umurumda değil. Gidiyorum ben. deyip ayaklandı. Bileğinden yakalayıp yerine oturttum. 

Ciddi ciddi çıkıyorsunuz sanmıştım. Nereden bileyim? 

Deniz sen mal mısın? Algıda problemin mi var? Ben kimseyle çıkmam. Çıkmak kelimesi bile ne kadar saçma farkında değil misin? Hatta iğrenç! O koca kafanın içindeki beynin bunu anlayamıyor mu?diye bağırdı. 
Birkaç saniye yüzüne baktım, ardından kendime çekip sıkıca sarıldım. Geçen bir haftanın acısını çıkarmak istercesine. Hemen itmeye başladı tabii ki. 

Özür dilerim,dedim. Evet salağım. Bu yüzden seni dinlemedim.

Bırak. Mantık özürlüsü! Seninle bir daha konuşmayacağım. Bırak!

Benden nefret mi ediyorsun?dedim kollarımı gevşeterek. Ama sarılmayı bırakmamıştım.

Nefret etmeye değecek bir insan mısın sence? dedi öfkeyle. Kalbimin çatırdayarak kırıldığını neredeyse duydum. 

Bana bunu gerçekten söyledin mi? dedim geri çekilerek. Dişlerini sıktı. 

Pardon, bu biraz ağır oldu. Ama artık seninle konuşmak istemiyorum. 

Ya ben istiyorsam? 

Başını yana eğdi. Kız gibi trip atıyorsun? Tekrar yapmayacağını nereden bileyim? 

Sensin kız, diye homurdanınca Derin gülmemek için kendini zorladı ama başaramadı. Kahkaha attığında ben hala somurtmakla meşguldüm. 

Bana fazla sert davranıyorsun, dedim ciddiyetle. Herhangi başka biri olsan canına okurdum, Derin. 

Ee? dedim bir süre sonra. Barıştık mı? 

Barıştık. 

Sırıttım. Çünkü başka şansın yok, cüce. 

Derin kaşlarını çatarak omzuma bir tane geçirdi. 

Bir gün çok fena dayak yiyeceksin benden. Ne gün olur bilmiyorum. 

Sen birini dövebilir misin ki?dedim alayla.

Off. Fazla uzadı bu konuşma. Gidiyorum ben,deyip ayaklandı. Bileğinden tutup tekrar oturttum yerine. 

Bunu yapıp durma!dedi. 

Henüz gitmeni istemiyorum. Farkında mısın bilmiyorum Derin ama bir hafta boyunca konuşmadık. Beni hiç özlemedin mi?dedim şirince gülümseyerek. 

Yoo,deyip başka yöne bakmaya başladı. 

Eh, hislerimiz karşılıklıymış,diye yalan söyledikten sonra tekrar sarıldım. Mümkün olsa hayatımın sonunda kadar ona sarılabilirdim. Tuzlu su gibiydi sanki. Bütün yaralarınızı iyileştiriyordu.

Bu dediklerinle zıt bir hareket değil mi? dedi Derin. Güldüm. 

Ben, kendisiyle çelişen bir insandım.

Birkaç saniye sonra Derin dudağımı uçuklatacak bir şey yaptı. ilk kez bana karşılık verdi. Benim ona sarıldığım gibi o da bana sarıldı. Daha önce sarılmasını istedim diye yapmıştı ama bu kez hiçbir şey dememiştim. 

Ben de öyleyim herhalde,dedi mırıltıyla. Sırıtarak yüzümü saçlarının arasına gömdüm. Bir süre sonra geri çekildi Derin. Kızarmış yüzünü gördüğümde gülmemek için bütün irademi kullandım ve başardım. 

Eve gideceğim artık. Sen de git. Dikkat et de yolda sarkıntılık yapmasınlar,deyip sırıttı. 

''Bora'dan bunun intikdıbını alacağım,dedim.Seni eve bırakabilir miyim?

Gerek yok. Yakın buraya.''dedikten sonra elini gözüme sokarcasına salladı ve kalkıp yürümeye başladı. Cadde de kaybolana kadar onu izledim. Sonra biraz daha manzarayı serettikten sonra eve döndüm..

Üç saat boyunca matematik çalışmış bir insan olarak, kendimi atomu bile parçalayacak kapasitede hissediyordum. Annem defalarca odaya girip çeşitli atıştırmalıklar getirmişti. Bir ara kendimi üniversite sınavına hazırlanan mağdurlar gibi hissetmedim değil. Üç saatin sonunda, kitabın yapraklarından origami yapmaya başlamıştım. Uçsuz bucaksız okyanuslara açılacak bir kayık, uzayda uçabilecek bir uçak yaptım. Tam turna yapmaya girişmiştim ki odaya biri daldı. Kafamı kaldırıp beni sanatımdan uzaklaştıran kişiye baktım. 

Hadi oradan! O da mı origami lan?

Gözlerimi kırpıştırdım. 

Eylül? 

insafsız! Geldin buraya unuttun değil mi beni? Ben sana gösteririm!deyip ayağındaki terliği çıkararak bana fırlattı. Ama yeter lan! Bir annem bir Eylül! Evlatlık muamelesi görüyorum yahu! 

Kuzen vallahi ben de tam seni arayacaktım. Hay aksi şeytan!deyip sırıttım. Eylül daha da sinirli bakıp diğer terliği ayağından çıkardı. Odanın içinde dört nala koşturmaya başladım. Eylül peşimde kuduz köpek gibi koşuyordu. Bu halde yakalayıp da hırlayarak ısırsa gram şaşırmazdım. 

Hayırsız evlat!diye çığlık atıp üstüme atıldı Eylül. Son anda yatağın üstüne sıçrayınca da yere yapışıp burnunu halıya sürttü. Amacım kesinlikle onu düşürmek falan değildi ama kendimi de korumak zorundaydım.

Kuzen? Nefsi müdafaa. Yemin ederim. Eylül? Öldün mü? 

Eylül gözlerinden ateş fışkırtarak kafasını doğrulttu. Sinirli olmadığı zaman Eylül'ü kolaylıkla sevebilirdiniz. Uzun boyluydu. Siyah saçları omuzlarına kadardı ve ona şirin bir hava katıyordu. Gözleri benimkiler gibi yeşildi ve düzgün bir buruna sahipti. Benden sadece bir yaş büyüktü.

Eylül gözlerinden ateş fışkırtarak kafasını doğrulttu. Sinirli olmadığı zaman Eylül'ü kolaylıkla sevebilirdiniz. Uzun boyluydu. Siyah saçları omuzlarına kadardı ve ona şirin bir hava katıyordu. Gözleri benimkiler gibi yeşildi ve düzgün bir buruna sahipti. Benden sadece bir yaş büyüktü.

Sarhoştum, hatırlamıyorum,diye mırıldandım. Bu onu daha da kızdırmaktan başka bir işe yaramadı. Ben güler falan sanmıştım oysa ki. Vahşi bir aslan gibi üstüme atılırken yapabildiğim tek şey gözlerimi kapatıp ölümü beklemek oldu.

Sonrasında Eylül bana kafa attı. Güzel kızdı, iyi kuzendi falan ama siyah kuşağı vardı. Beraber kavgalara karıştığımız çok olmuştu. iyi bir müttefik oluyordu ama kesinlikle düşman edinmek isteyeceğiniz biri değildi.

Kafamı ovuşturup gözlerimi araladım. Eylül hayvan mısın ya. 

Eylül bütün dişlerini göstererek sırıttı. intikamımı aldım sadece. Bu kısmı da atlattığımıza göre,deyip kollarını iki yana açtı. Öne atılıp sıkıca sarıldım. Seni özledim kuzen. Kusura bakma. Arayamadım.deyip kendimi affettirme çabaları içine girdim.

Sorun değil bıcırık,deyip geri çekilerek saçlarımı karıştırdı. Bir de bana bıcırık demese daha iyi olacaktı ama bunu söyleyip tekrar Eylül'ün sert kafasını kafamın içinde hissetmek istemiyordum.

Ee?dedi kendini armut koltuğumun üzerine fırlatırken. Ne var ne yok? Sevdin mi burayı? Okul nasıl? Fazla yüklendiler mi? Sevgilin var mı?diye soru bombardımanına başladı.

17 saniye içinde suku atan hanginiz lan merak ettim : )

Yatağa geçip oturdum. Sevmem mi? Okul da iyi. Bir de şey...Susup ensemi kaşıdım. Eylül muzır bir ifadeyle gülümsedi. 

Kimmiş bu şanslı?diye şakıdı. 

Hayatımda ilk kez bir kızdan bahsederken yüzüm kızardı. 

Sınıftan,deyip sustum. Anlatmaya başlarsam susamamaktan korkuyordum. 

Çok netti,diye dalga geçti Eylül. Fotoğrafı yok mu oğlum? Göstersene.

Telefonu çıkarıp whatsapp'ı açtım ve Derin'in hesabına girdim. Profil fotoğrafına bir süre bakıp telefonu Eylül'e fırlattım. Anında havada yakalayıp bakmaya başladı. 

Oha! Çok güzel lan,dedi Eylül erkekleri aratmayarak. Ara hadi! Buluşun! Ben de görürüm yakından. Daha fazla saçmalaması mümkün olmazdı herhalde. 

Saçmalama,dedim gözlerimi gözlerine dikerek. 

Eylül kafasını telefonuma gömüp bir şeyler yaptı. Tekrar kafasını kaldırdığında haince gülümsüyordu. 

Bir saat sonra sahilde,dedi. Yok artık. Öne atılıp telefonu elinden aldım. Ama mesajları çoktan silmişti.

Nasıl ikna ettin?dedim hayretle. Omuz silkti. O bir kız. Ben de öyle. Hadi çabuk hazırlan bıcırık. Seni beklemem ona göre. 

Yarım saat içinde hazırlanıp yola koyulmuştuk. Aklım almıyordu! Nasıl o kadar kolay ikna edebilmişti?

Derin bize yaklaşıp ikimize de baktıktan sonra hafifçe gülümsedi. Merhaba. 

Eylül öne atılıp Derin'e sarıldı. ''Merhaba. Beni Deniz'den kurtardığın için çok teşekkür ederim. Tanıdıklarım helvamı yemek için daha hazır değiller.''

Derin Eylül'ün sarılışına karşılık verip Sorun değil,diyerek gülümsedi. 

Hadi o zaman. Bir yerlere gidelim,deyip önden yürümeye başladı Eylül. Hala mal gibi Derin'e bakıyordum. Derin yanıma geçip karnıma dirsek attı. Vur! Sen de vur Derin! Sen de vur! Vur vur! Vur! 

''Eylül'e şiddet uyguluyormuşsun Deniz! Mağara adamı mısın?diye sertçe fısıldadı. Biliyordum işte böyle olacağını! Biraz alıngan, biraz da öfkeli bir ifadeyle ona cevap verdim. 

Kuru iftira! O da sen de şiddet uyguluyorsunuz bana. Asıl mağdur benim,''deyip savunmaya geçtim. Derin'in gözleri kısıldı. Doğru söyleyip söylemediğimi anlamaya çalışıyor gibiydi. 

Neden öyle söyledi peki?dedi doğru söylediğime kanaat getirince. 

Seni görmek istedi,dedim Eylül'ün peşinden gitmeye başlarken. 

Neden? 

Bir süre bekledim. Bizmdurmanltmışolablrm.dedim sonra jet hızıyla. Derin kaşlarını çattı. 

Amin? 

Şey,deyip ensemi kaşıdım. Bizim durumu anlatmış olabilirim. 

Derin'in gözleri büyüdü. Anında yüzü kızardı ve kaşları çatıldı. Deniz! Dönüp önde yürüyen Eylül'e baktı. Nasıl söylersin? Neden söyledin? Konuşamam ben şimdi!diye hızla konuştu.

Neden? Utanır mısın?deyip sırıttım. Derin'in utanmasını seviyordum. Kıpkırmızı kalan bir surata kolay kolay rastlayamıyordunuz. 

Derin elini koluma geçirdi. Yine bıçak etkisi yaptı. Ciddi ciddi beni dövmeyi seviyorsun!dedim hayretle. 

Sırıttı. Söylemiştim. Ama cidden. Yapamam Deniz. Çok korkunç değil mi?dedi iri gözleriyle. Burnu kızarmıştı. Sırıttım. 

Korkunç değil. Eylül seni yemez merak etme. 

Korktuğum Eylül değil zaten,dedi telaşla. Ben kendimden korkuyorum. Gereksizce fazla kasılıyorum farkında değil misin? 

Anlık bir dürtüyle kolumu Derin'in omzuma attım. Cadde üzerindeki herkese haykırmak istiyordum resmen 'O benim!' diye. Ama yemiyordu o kadarı. Derin şaşkınlıkla baktı.

Ne yapıyorsun? 

Kasılmanı istemiyorum,dedim yürümeye devam ederken. 

Hiç yardımcı olmuyorsun ama?

Oluyorum oluyorum,deyip adımlarımı hızlandırdım. Derin yanımda sızlanıp duruyordu. Bir ara gözlerimi çıkarıp kendi gözlerine takmakla bile tehdit etti beni. inanamadım. Ve kabul etmek gerekirse, biraz da ego kastım. 

''Ee Derin? Öğrenmek istediğin bir şey var mı Deniz'le ilgili?diye sordu Eylül. Derin bana baktı. Rahatlatmak için gülümsedim.

Imm... diye düşündü Derin.Aklına ne gelirse anlat. Dinlerim.deyip sırıttı.

Rahatlamış olması hoşuma gidiyordu ama... Eylül ilkokula başladığımda nasıl hüngür hüngür ağladığımdan başlayıp hala çizgi film izlediğimle sonlandırınca konuşmasını, Derin gülmeye başladı. 

Aslında ben de izliyorum çizgi film,dedi yaramaz bir çocuk gibi. Bu haline güldüm. 

Tencere kapak,diye mırıldandı Eylül. Derin kıpkırmızı kesildi.

Şey... Artık kalksak olur mu?dedi.Yarın matematik sınavı var. Yapamayacak olmam başlı başına bir gerçek ama insan çabalıyor işte.'' Öyle bir söylemişti ki bunu birden matematik seviyesini merak etmiştim.

Kümelerden çıkacak sadece. Yaparsın.dedim. Ama daha çok soru gibi çıkmıştı. 

Derin sırıttı. Notlar açıklanınca öğreniriz yapıp yapamadığımı. 

''Derin'i sevdim,dedi Eylül gülümseyerek.Sebebini anlayabilmiş değilim ama hala çocuk kalmakta ısrar ediyor. Bence bu iyi bir şey, diğer kız arkadaşlarınla kıyaslarsak. Düşündüm de, kendine yazık etmişsin. 

Bunu ben de düşünüyordum. Yazık olmuştu. 

Şey, aslında biz onunla çıkmıyoruz,dedim yola bakmayı sürdürerek. 

Ne?diye bağırdı Eylül. Sonra etrafına bakınıp sesini alçalttı.O halleriniz neydi peki? 

Şimdi şöyle... Nasıl söylesem? Derin insanların birbirini sevemeyeceğini düşünüyor. Aşk gibi yani. Annesiyle babasında bile görmemiş. Gerçek değil diye tutturmuştu. Hala öyle diyor gerçi ama, ona gerçek olduğunu göstermeme izin verdi. Bir tür anlaşma yaptık. Beni sevebilirse eğer saçma inadından vazgeçecek.''

Anında suku atan panpalarim teşekkür ediyorum. Yalnız olmadığını bilmek çok güzel.. neeyse hızlı hızlı devam o zaman !!

Şimdi şöyle... Nasıl söylesem? Derin insanların birbirini sevemeyeceğini düşünüyor. Aşk gibi yani. Annesiyle babasında bile görmemiş. Gerçek değil diye tutturmuştu. Hala öyle diyor gerçi ama, ona gerçek olduğunu göstermeme izin verdi. Bir tür anlaşma yaptık. Beni sevebilirse eğer saçma inadından vazgeçecek.

Sonuna kadar. 

Garip bir kız, Omuz silkti. Ama sohbetini sevdim. Bir an için ikisini gözümde en iyi dost olarak canlandırdım. Deniz'e şiddet uygulayanlar kulübü! Muhtemelen isimleri böyle olurdu.

Sonunda eve geldik. Eylül bir hafta kalacaktı. Bu demek oluyordu ki siyah kuşağın acısını bir hafta boyunca çekecektim, ama Eylül her şeyimdi. Bundan kötüsü Tartarus'da Kronos diyerek geçiştirdim.

Okul nasıl gidiyor Eylül? diye tam bir akraba sorusu sordu babam. 

Eylül hanım hanımcık gülümsedi. iyi amca. Bir bana kaplan kesiliyordu zaten. Anne ve babamın yanında öyle hanım hanımcık oluyordu ki saçlarımı çekerek ağlamak istiyordum. 

Babamın komik olmayan esprileriyle geçen akşam yemeğinden sonra odama çıktık. Eylül yatağıma yayıldı hemen. Kuzen ben burada uyusam olur mu?dedi. Hayır. Koca bir hayır! 

Olmaz Eylül. Orası benim. 

Yardım ister misin?diye fısıldayıp gülümsedi yanımdaki onuncu sınıf kız. Ortak sınava söven milyonlarca öğrenciden biriydim bugün. Kendi sınıfımızda olsak Derin'e bir iki kopya verirdim en azından. Ya da aynı sınıfa düşseydik. Ama ne gezer. Benimle aynı sınıfa düşen Işıl olmuştu. 

Sınav bitince on birinci sınıfların katından dokuzların katına indim. Sınıfa girdiğimde Derin'i efkarlı efkarlı çikolatalı süt içerken buldum. 

Derin? 

Kafasını kaldırıp baktı. Hafifçe gülümsedi. Yapabildin mi? 

Evet. Sen?

 Suratını buruşturdu. Çok zordu. ilk otuz dakika kağıtla bakıştık. Romantik anlar yaşandı diyebilirim. Sonra aniden gözleri parladı. Ama kalan son on dakikada Mehmet Abi kağıtları değiştirip birkaç soruyu yaptı. Çok sevindim.diye şakıdı. Mehmet Abi'yi hatırlıyordum. Geçen hafta Derin'e aşk-ı ilan ettiğim gün gelip onu matematiğe çalıştıracağını söyleyen son sınıf insan azmanıydı. Dev gibi bir adamdı.

Şanslısın,dedim sırıtarak. 

Cidden o soruları yaptın mı?

Evet? Neden? Tek kaşım istemsiz olarak kalkmıştı.

Derin omuz silkti. Güneşin kütlesini sormuşlar gibi hissettim. Otuz dakikalık bakışma çok baş ağrısı yaptı.

ikinci sınava seni çalıştıracağım,dedim düşünceli düşünceli. Durumunun ne kadar kötü olduğunu tahmin etmeye çalışıyordum. Sınıf yavaş yavaş dolmaya başlamıştı.

Temelin mi kötü?diye sordum. Ortaokulda dinlemedin mi yoksa derslerini? Ruhumu birden kırk yaşında hissetmiştim. Aman Allah'ım! Adeta bir baba! 

O sıralarda başka şeylerle uğraşıyordum,dedi. Unutmak istediği bir şey aklına gelmiş gibi başını iki yana salladı. Boş ver. Sonuç olarak kötü.

Ne olduğunu anlatmak ister misin? Neler olduğunu deli gibi merak ediyordum. Genelde yaşıtlarımın dersi dinlememelerinin sebepleri ya sevgili işleriyle meşgul olmalarındandı ya da dersi sevmediklerindendi. Derin'in sevgilisi olmamıştı. O yüzden bu şıkkı rahatlıkla elemiştim. Ama dersi sevmese o yıllar aklına gelince suratı bu hali almazdı. Bir şeyler olmuştu ve ben ne olduğunu öğrenmek için ölüyordum. Kendi kuruntum da olabilirdi elbette. Ama ısrar edersem belki bir şeyler anlatırdı. 

Hayır... Sanırım.dedi ama gözleri dolmuştu. Karşısına geçip oturdum. 

Bana anlatabilirsin Derin. Anlatmasını her şeyden çok istiyordum. Derin'in herkesten farklı olmasının bir sebebi vardı. Bir insan durduk yere bu tür huylara sahip olamazdı. Kafasını iki yana salladı Derin. Boş ver. Anlatabilirim ama... Bilmiyorum. 

Bana güvenebilirsin,dedim gözlerinin içine bakarak. insan sarrafı değildim. Birinin gözlerine bakınca derinliklerinde neler olduğunu göremezdim belki ama mükemmel bir dinleyici olduğumu rahatlıkla söyleyebilirdim. Eski arkadaşlarım sırlarını benimle paylaşmaktan çekinmezlerdi.

Biliyorum,dedi Derin ellerini incelerken. O zaman... 

Çıkışta eve biraz geç git. Tepeye tekrar gitmek ister misin?diye sorup gülümsedim. Gülümsememe karşılık verdi. 

Tepeye çıkarken solunum yetmezliği yaşayabilirim?

Yavaş yürüyebiliriz?

Olabilir? 

Derin'in çantasını toplamasını bekledikten sonra beraber sınıftan çıktık. Geçen sefer uyuduğumuz tepenin yolunda ilerlemeye başladık. Derin fazla sessizdi. Keşke düşünce okuyabiliyor olsaydım diye geçirdim içimden. 

Tepeye yavaş yavaş çıkmaya başlamıştık. Cidden ama cidden, bütün samimiyetimle söylüyorum, Derin o kadar yavaştı ki! Kaplumbağa gideceğim lafında ciddi olduğunu hiç düşünmemiştim.

Derin?dedim. Köpekten korkar mısın? 

Evet. Isırıyorlar. Neden ki?dedi. Aklıma gelen fikir çok ayıycaydı ama aklına eseni yapan bir insandım. 

Şey... iki tanesi koşarak buraya geliyor da?dedim dudağımı dişleyerek. Arada bir arkaya kaçamak bakışlar atmam Derin'i çileden çıkarmaya yetmişti. Deniz kaç!dedikten sonra yokuş yukarı hızla koşmaya başladı. Arkasından sırıtarak baktım. istediğinde kaplumbağa değil çita oluyordu maşallah. Yetişmek için adımlarımı hızlandırdım. Sonunda dev ağacın altına varabildiğimde Derin ağacın gövdesine yaslanmış kegib kegib nefes alıyordu. Gittiler mi?diye sordu.