Hadi panpa seni bekliyoz

4 kisi seni bekliyoruz hadi panpa

Uyuyor muydun? Sesli cevap vermek yerine kafamı salladım. Miray gülerek Kıyamam yüze bak, dedi ve sağ eliyle sol yanağımı sıktı. Kafamı geri çekmeye çalışırken sınıftan çıkan Derin'i gördüm.

Miray, bir çekil, dedim kızgınlıkla. Miray anında elini çekip önüne döndü. Onunla uğraşmayı gram istemediğimden kalkıp kantine gittim; çünkü muhtemelen Derin oradaydı. Oraya ulaştığımda tahminim doğru çıktı. Derin kantinde oturuyordu. Yan tarafındaki sandalyeye otururken dik dik bana baktı.

Ne?

Neden geldin? dedi kızgınlıkla.

Can sıkıntısı, deyip önünde duran açılmamış su şişesini alıp kafama diktim.

Deniz! diye kızarak suyu ağzımdan çekti Derin. Öksürmeye başladım.

Derin oha ya. 

Hadi pampa 9 etti

Pardon, deyip sırtıma vurmaya başladı. Ama öyle böyle değil. Balyozla vuruyor gibiydi.

Tamam dur! Allah aşkına. Öksürüğümle baş başa bırak beni.

Ay olur mu? Ölüyorsun, dedikten sonra daha hızlı vurmaya başladı. 

E öldürüyorsun? Tamam yeter, deyip sandalyesinin altından tutarak kendime çektim ve kollarını tutup sarıldım. Debelenmeye başladı. 

Deniz okuldayız. Aptal mısın? Bıraksana. Adice sırıttım. 

Bir şey olmaz. Derin ağlamaya benzer sesler çıkarmaya başladı. Daha çok kedi mırıltısı gibi geliyordu kulağa. Rahatsız edici değildi. Gülerek geri çekildim. Derin de anında kendini geri çekip kabarmış buklelerini düzeltti. Sırıtarak önüme döndüm. O sırada Bora ve Eda gelip masaya oturdular. 

Deniz? Unuttuğun bir şey vardı? dedi Bora masanın altından durmadan ayağımı dürterken. 

Ah, evet. Eda, şey, işaret parmağımla elmacık kemiğimi kaşıdım. Derin'de göre göre alışkanlık olmuştu. Özür dilerim. Yani, seni ittiğim için. Öyle birden duyunca, korktum biraz. Sana patladım. 

Sorun değil, dedikten sonra gülümsedi Eda. Derin araya girdi. 

Seni itti mi? Eda kafasını salladı. Derin öfkeyle bana baktı. 

Mağara adamı. Öküz. Gözlerimi devirdim. 

Senin de benden pek farkın yok Derin. Az önce beni öldürüyordun. Derin yaramaz bir çocuk gibi gülümsedi. Kalbimde havai fişekler patlamaya başladı. Majeste havai fişek hazretleri! Seni öperim. 

Aklıma gelen bu düşünceyle dünkü halimiz gözümde canlandı. Adice sırıttım.

Yok aq ben real arkadaslarla bekliyorum 3 gundur 4 gozle bekliyoruz

Geçmiş olsun Derin. Ben yanlışlıkla duymuştum. Yani, özür dilerim. Sadece geçiyordum. Sonra duyuverdim. Aslında- 

Sorun değil Eda, deyip gülümsedi Derin. Sayende barıştığımızı bile söyleyebilirim. Birbirlerine karşılıklı sırıttılar. iyi anlaşmışlardı. Memnun falan değildim ama. Kalan tüm teneffüsleri beraber geçirmişlerdi ve Derin benimle hiç ilgilenmemişti. Zil çaldıktan sonra sinirle çantamı topladım. Derin beni bekliyordu. Burak çoktan çıkmıştı. Benimle konuşmamakta ısrar ediyor gibiydi. Ben olsam ben de benimle konuşmazdım. Yaptığım hata korkunçtu. Telafi etmeye çalışmıştım ama yine de affedilemezdi. 

Hafta sonunda biraz matematik çalış. Bugün yine müzik dinledin derste. Gördüm. dedim servis evime yaklaşırken. 

Adeta bir baba! dedi Derin gülerek. Elimi anlıma geçirdim. Cidden baba gibiydi! Allah'ım! Ruhum yaşlanıyor!

Boş ver. Bilgisayarda oyalan. Pazar günü görüşürüz, dedikten sonra kaçarcasına servisten indim. Derin arkamdan sessiz sessiz gülmeye çalışıyordu.

Kaç yaşındasin panpa merak ettim

Alvarez 220

Bu amerikanın bi oyunu felan değil demi aq senin hikâyen başından beri okudum amarika ! Amarika ! Yarım bırakırsan ikiz kuleleri zütüne sokarız ! Amarika

Takip edenler yoruma upupup

Uppul rez

Annenide gibtim oç

Devam reyizz

690 33 rez

işte David de böyle geliyor, dedi Derin kalan son doritosu ağzına atarken. Beraber her zamanki tepemizde Doctor Who'nun sezon finalini izliyorduk. Telefonuma ve internet paketime içimden küçük bir teşekkür konuşması yaptıktan sonra yüz üstü uzandığım yerde sola döndüm. Derin çantasından çıkardığı ıslak mendille ellerini sildikten sonra paketleri poşete koyup kenara itti ve bana dönük bir şekilde uzandı.

Nasıldı ilk sezon? 

Fantastik, deyip sırıttım. Derin bana koca bir gülümseme bahşetti. Bir süre sessizce birbirimizi izledik.

Yarın hastaneye yatacağım. 

Biliyorum, deyip gülümsedim. Çabuk iyileşmeye baksan iyi olur. 

Ama- 

Aması yok Derin. Gideceksin ve döneceksin. Başka bir seçenek yok ortada.

Derin gülümsedi. Yaklaşıp sıkıca sarıldım. Ameliyat günü yaklaştıkça içimdeki korku büyüyüp gidiyordu. Korkumu Derin'e belli etmemeye çalışıyordum. Bir saniyeliğine kalkanlarımı indirip korkumu gösterirsem, Derin her şeyden vazgeçecekmiş gibi geliyordu. Ama o dakikada en çok ihtiyacı olan şey cesaretti. Elimden gelen tek şey buysa eğer sonuna kadar en iyi şekilde yapardım.

Annemle babam da gelecekmiş hastaneye. Sevindim, dedi Derin yüzünü boynuma saklarken. Birazcık insanlıkları varsa gelmeliler zaten, diye konuştu iç sesim. Haklıydı. Acımasızlığın sınırlarını zorluyor olabilirlerdi ama gelmemeleri kadar aşağılık bir şey yapamazlardı. 

Gelmeliler zaten. Derin kıkırdadı. 

Bu onlar için büyük bir adım. 

Kalbim acımaya başladı. Sevgi ekgibliği yeryüzündeki en büyük problemdi. O olmayınca hiçbir şey yolunda gitmiyordu. Nefret çözemezdi sorunları. Kin çözemezdi. Tek kurtuluş yolu sevgiydi. Sevmeyi bilmeyen insanlar da bir çeşit engelliydi bana göre. Görme engelli, duyma engelli, herkes hayatından memnun olabilirdi. Ama sevme engellilerinin bir kurtuluşu yoktu. Hayatlarının sonuna kadar hissizliğe mahkumlardı.

Derin'i bu mahkumiyetten kurtardığım için çok mutluydum. Beni sevdiği için değil, sevebildiği için havalara uçuyordum. Sevebilmek yeryüzüne bahşedilmiş en büyük hediyeydi. 

Hava soğudu. Kalkalım mı? 

Olur,deyip ayaklandım. Çıkardığımız çöplerin olduğu poşeti alıp yokuştan inmeye başladık. Ertesi sabah erkenden hastaneye gidecektik. Derin hastaneye yatacak, sonraki gün de ameliyata girecekti. Yanından ayrılmamak için babama bir haftalık rapor aldırmıştım. Hastanede mülteci kampı kurmayı düşünüyordum.

Bugün erken uyu. Yarın sabah hastanede olacağım. 

Erken uyumaktan nefret ediyorum. Ayrıca bana hasta muamelesi yapma. iyiyim ben. Gözlerimi  devirdim. 

iyi olduğunu biliyorum Derin. Yine de erken uyu. 

Hayır. 

''iyi uyuma. Hayret bir şey. Skype'a gel o zaman.''