/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 901.
    +1
    Allah aşkına uzatma len ameliyata gel amq
    ···
  2. 902.
    +2
    Birazdan uyuyacam dersin bugün bitsin bu hikaye iki gündür rüyamda denizi derini görüyorum amq
    ···
  3. 903.
    -2
    Ya bi gibtir git huur çocuğu 9.sınıfa başladımdan sonrasını okumadım
    ···
  4. 904.
    0
    Panpa hadi
    ···
  5. 905.
    +14 -1
    Of Derin. Her seferinde bunu yapıyorsun ama kazanan ben oluyorum. Ne diye inat ediyorsun ki? 

    Deniz babam yan odada, farkında mısın? Seni bana sarılırken görse ona ne dersin biliyor musun? 

    Ne derim? dedim kafamı geri çekip yüzüne bakarken. 

    ''N'olur beni öldürme! Deniz aptallaşma. Babam kas yığını. Sana vurduğu an bayılabilirsin. 

    Sonra?dedim sırıtarak. Derin gözlerini devirip birkaç saniye düşünüyormuş gibi yaptı. 

    Sonra... Ben ameliyattayken sen yerde iki ciksen yatıyor olursun geri zekalı! Çekil şimdi. 

    Bir şey olmaz,'' dedikten sonra çenemi başının üstüne yerleştirerek gözlerimi kapadım. Derin ailesinin birbirini sevmediğini düşünüyor olabilirdi. Annesi açısından bakarsak haklıydı zaten. Ama babası annesini seviyordu. O koca azman, o suratsız kadını seviyordu. Muhtemelen gece onun yanından ayrılmayacaktı. Buraya gelmezdi. 

    Sırıtarak uyumaya çalıştım.
    ···
  6. 906.
    0
    Haydi kanka devaaaaamm
    ···
  7. 907.
    +1
    Bu gece uyku yok devam et. Zaten uyicak olanlar gitti bile . Devam et sen panpa
    ···
  8. 908.
    0
    Benden bu kadar size iyi okumalar
    ···
  9. 909.
    +11
    Doktor Hilal Aktuğ, acilden bekleniyorsunuz. 

    Şu kadın gitsin artık acile ya, diye sızlandı Derin. Yedi sekiz kez çağrı yapılmıştı. Burukça gülümsedim. Derin'in endişesi uzuvlarının her köşesinde belli oluyordu. Gözlerinin altı hafifçe kızarmıştı ve elleriyle oynayıp duruyordu. Asık yüzlü bir hemşire ameliyat giysilerini getirmişti ve Derin'in üzerinde açık mavi, elbiseye benzer bir giysi vardı. Kalbim göğüs kafesimin içinde sıkışıp kalmıştı ve nefes almakta zorluk çekiyordum. Hissettiğim korku dayanılmazdı. Ayaklarımın bağı her an çözülebilecek gibi hissediyordum.

    Derin'in annesi her zamanki gibi duvara yaslanmış duruyordu. Babası ise koltuğunda endişeli gözlerle Derin'e bakıyordu. Anlayamıyordum. Derin'e bariz belli şekilde değer veriyordu. Peki neden onu bu şekilde yalnız bırakıyordu? 
    ···
  10. 910.
    0
    Devaaaaaaaaaaaaâaaââââaaaaaâm
    ···
  11. 911.
    +12
    Annem ve babam da gelmişti. Bay ve bayan negatifle kısa bir geçmiş olsun konuşması yaptıktan sonra da susmuşlardı. Kapı açıldı ve içeriye iki hemşire ve bir hasta bakıcı adam girdi. Derin endişeyle bana baktı. Yanına yaklaşıp elini tuttum ve cesaret vermek için hafifçe sıktım. 

    Bir şey olmayacak, deyip gülümsedim. içimden bütün tiyatro hocalarıma teşekkürler sıralıyordum. Aksi takdirde korkudan ve gerginlikten titriyor olurdum ve Derin korkuyu dobra dobra yaşıyor olurdu.

    Derin'i sedyeye yatırırlarken Derin kaçmak ister gibi görünüyordu. Sedyenin yanına geçip elini tutmaya devam ettim. Ama asıl ihtiyacı olan ben değildim. Bu çocuğun anne ve babasına ihtiyacı vardı. Derin'i koridora çıkardıktan sonra Ceketimi alıp geliyorum. Hemen döneceğim, dedim ve cevap vermesine fırsat bırakmadan arkamı döndüm. Odanın kapısının önüne geldiğimde bay ve bayan negatif de çıkmak üzereydi. Çıkmalarına fırsat vermeden odaya girdim ve kapıyı kapattım. Böyle bir konuşma yapacak olacağımı söyleseler onlara bir doktora görünmelerini söylerdim. Ama görmezden gelmek de bir yere kadardı.
    ···
  12. 912.
    -1
    Up up up
    ···
  13. 913.
    0
    Up up up
    ···
  14. 914.
    0
    Up up up
    ···
  15. 915.
    0
    Up up up
    ···
  16. 916.
    0
    Up up up up
    ···
  17. 917.
    +1
    Up up up
    ···
  18. 918.
    0
    Up up up
    ···
  19. 919.
    0
    Up up up
    ···
  20. 920.
    0
    Up up up
    ···