Yanına gittim. Otur bakayım bulldoser dedi. Karşısına oturdum. "O şiirlerin not edildiği meşhur kızı görmüş olduk. Güzel kızmış.Biz de annenle lisede iken tanışmıştık" dedi. Babam da mı defteri görmüştü. Defteri saklamak konusunda artık emin olmuştum. O bu değil demek istedim, ama babamın annemi anlattığı bir hikayeyi dinlemek, gerçeği söylemek karşısında daha ağır basıyordu. Hem bir hikayeyi bölmek hiç huyum olmayan bir şeydi. Babam hep derdi, "herkesin güzel bir hikayesi vardır. Sadece dinlemesini bil yeter" ben de öyle yapacaktım. Kucağıma koltuğun üstündeki yastığı alıp babama odaklandım.

"Bir eylül akşamı, annen benim sınıfımda o zamanlar. Annene bakarak şiirler yazıyorum derslerde. Ortalama bir öğrenciyim o zaman. Anneni düşünüyorum her gece. Ama utangaçım tabii o zamanlar. Bir hata yaptık işte" dedi gülerek. "Annene gidip seni seviyorum dedim. Beni tanımıyor tabii doğru düzgün. Reddetti. Daha sonra farklı sınıflara düştük. Onu görmediğim anlarda daha da güzel geliyordu hayallerimde annen. Tüm lise boyunca anneni sevdim. Bir daha söyleyemedim ona hep sevdim onu. Daha sonra üniversiteye gittik. O sınıf öğretmenliği, ben maliye. Onun gittiği üniversiteyi seçtim. Üniversitede hep annenin yanına gittim. Tekrardan arkadaş olduk.Bir gün üniversite işte arkadaşlarla zilzurna sarhoş olmuşuz gittim bunların yatakhanesine. Girdim içeri verdim yazdığım bütün şiirleri. Bir ton dayak yedim güvenliğinden. Ama umurumda mı ? içimdeki her şeyi. Yıllarca uykusuz geçen o geceleri tek geceye sığdırmışım. Daha sonra beni yurdumdan atacaklardı. Annen geldi. Benim suçumdur dedi. Beni o gün kurtardı.Bir daha aşık oldum ona, artık sadece ela gözlerine, gece saçlarına değil, yufka yüreğine de aşık olmuştum. Ertesi gün verdi bütün şiirleri geri bana. Düşünmem lazım dedi. Tamam dedim, bir ay boyunca her gün gittim fakültesinin önüne. Cevap vermedi. Telefon falan da yok ki öyle sizin gibi. Bir gün yine bekliyorum orada. Geldi yanıma ilk defa. Bir şey demeden elimden tuttu. Yürüdük birlikte. Kabul ediyorum dedi. En mutlu günümdü." Bir iç çekti, gözlüğünü çıkarıp, gözündeki nemi sildi. Gözlerim dolmuştu. ilk defa annemi bana bu kadar uzun anlatmıştı. Sonra ayağa kalktı "Amaan işte öyle hadi sen git dersini çalış" dedi bana odasına giderken. Oturdum orada kaldım. Ne yapacaktım.

Babam bana resmen Almina'yı anlatıyordu, ama aklımda Öykü vardı.