aptallıklarımı anlatıyorum beyler

Önce oturmakla başladık işe; samimiyetsiz ama tatlı sohbetler, ortama, birlikteliğimize, başbaşalığımıza ısınma çabaları filan… Kanepede yer var, zamanı geldiğinde yayılabileceğiz. Zihninde ufak ve değerli anekdotlar olarak biçimlendirdiği yaşamından birkaç parça bir şeyler anlattı, sosyal yaşantısına dair ayrıntılarla. Onu dinlemeli, onaylamalı. Bunca irdeleyiciliğime karşın kızın bana hâlâ çok hoş görünüyor olması, şu cinselliğin hâlâ ne denli gizemler taşıdığını kanıtlayacak neredeyse(Bu arada anlatımımın en başından beri cinselliği karşı cinsle yapılan her türlü eylemi içinde barındıran anlamıyla kullanıyorum, sadece beş dakikalık bir birleşme anlamında değil).

sen de baya aptalmışsın amk 3 sayfa olmuş lan

ilişkiye başlayalı birkaç hafta olmuştu sadece. Esasında epey hoşlanıyordum ondan. Öte yandan onun bir orta-namuslu olduğunu da kolayca anlamıştım. Biraz çekingen ve biraz da özgüven dolu hamlelerle (yine de derli toplu bir dengeden söz edemem), omzunda siyah çantası, üzerinde beyaz body’si ve body’sinden hiç de aşağı kalmayan darlıkta kot pantolonuyla girdi içeri, kalçaları paketlenmişti yani. Gülümsemesi, şu meşhur kararsızlığını yansıtan gülümsemesi bile çaresiz bir piyon oluşunu ispatlamaya yeter. Hayır, hayır, inanın ki aşağılamıyorum onu, tüm yaptığım gördüklerimi aktarmak. Ben de hayatını cinsel buyruğun hizmetinde geçiren hazcı fanilerden biriyim, bir başka hazcıyı nasıl aşağılayabilirim!

Sanırım uzun bir giriş oldu bu ama böylelikle saatlerimizi ayarlamış olduk, göstergeler yanıltmasın bizi.

Sadece donlarımız kalana değin çırılçıplağız ve sınıra dayanmışız, tepinip duruyoruz cinsel isteğimizin despotluğunu tastamam kabullenmiş şekilde ama kural var, dokunulmazlar var, arta kalan külotlarımızın sembolik anlamı pek yüce. Şiddeti, huysuzluğu ya da şehveti çağrıştırmıyorlar; gücü simgeliyorlar belki, sırtımıza yüklenmiş bunca kabullenişin üzerine hâlâ izin vermediğimiz şeyler var diye haykıran sutyenler, külotlar, donlar, atletler...

Hayır, sebebin aile korkusu-terbiyesi ya da bireyin namus isteği olduğuna inanasım gelmiyor. Tutarsız bir saplantı kokusu alıyorum ve bu saplantıdaki komedi beni çekiyor. Hegelci yaklaşmamız gerekirse (aslında gerekmez), bir yanından namuslu kalma gerekliliğine olan inancının, öte yanından ise kendini bir an evvel cinsel hazların bağrında bulma isteğinin kızı bir ip gibi gerdiğini ve nihayetinde ortaya idarelik bir namus sentezinin çıktığını görürüz. Kız, orta-namuslu olunca gözlerindeki anlama bile yansıyor bu, tavırlarına, ses tonuna, kelime seçişine vs. Türümüzün sarmal olmuş bedensel ve ruhsal özelliklerinin böylesi muazzam bir olayda (evet, cinselliktir bu!), kâinata çeşitli dalgalar yayması gibi bir şey büyülüyor beni –ya da saçmalıyorum.

anlat bin zütoglanısın da bunu tekrar tekrar sölemene gerek yok

Kızı iyice azdırmaya çalıştım(Oluyor böyle anlar, zevkten fırsat bulabilip böyle şeyler düşünebiliyorum, dikkatimi dağıtıyor biraz ama olsun). Orasını burasını mıncıkladım. Sürtünme kuvvetinden de faydalandım. Nefes alışverişinde bir artış ve bir düzensizlik baş göstermişti nihayet. Öpüşmeyi kesmeden üzerime aldım onu, pantolonun üzerinden mıncıklamaya başladım kalçalarını. Bastırıyordum öte yandan. Aramızda pantolonlar olsa da cinsel organını canlandırmalıydım, daha fazla kudursun diye. Gözlerimiz kapalı. Oldu sonunda. Bir cinsel birleşme taklidi yaparcasına sürünmeye başladı bedenime. Dudaklarımı daha bir hırsla emiyordu şimdi, neredeyse öfkeyle, saçı başı incin...

fil hakıkatına mukabil güzel kardeşim

Öylesine minnettar olmuştu ki bir an sonra teşekkür ederken, lütfedip suratıma bakacağını tahmin ettim. Sivilcemi gizlemeliydim ve gizledim. Ancak züt suratımı gizleyemedim. Zaten beğenecekse bu züt suratımla beğenmeliydi beni ama sivilce suratım gibi kalıcı olmadığından onu gizleme hakkını buldum kendimde. Beni beğenmesi mümkün mü? Mümkün olduğunu iddia etmeliyim ki zütoğlanlığı güdüsü beni sosyalleşmeye, sosyal alanda başarılı olma çalışmalarına yöneltsin. Ve böylece zütoğlanlığım ve bunun bilinçliliği, aralarına sosyalliği alarak yanarlı dönerli bir döngü oluştursun.

Ben sadece görevimi yapmalıydım, kaşlarımın arasından parlayan sivilceyle kamçılanan zütoğlanlığımın bilinciyle sosyalliğe fırlatılmalıydım; bir ok gibi seri ve kınından yeni çekilmiş bir kılıç gibi keskin ve kararlı. Elleri dolu genç hanım neredeyse düşecekti ve ben hemen doğruldum.
“Buyrun… Şöyle buyrun hanfendi,” dedim kararlı bir ses tonuyla ama ses rengimin hep olduğu gibi hiçbir ilgi çekiciliği yoktu, sıradan bir zütoğlanının yardımseverlik ve yalakalığın arasında kalmış utanılası sesi işte.

Solumdaki karizmatik dangalak, kulağında kulaklığı, kaldırımdan geçen insanları, arabaları süzmeye devam ederken, oturduğumuz yerin yakınına, gri eşofmanıyla kalçalarını epey dikkat çekici hale getirebilmiş bir hanımefendi yanaştı. Sarı saçlarının diplerinden görünen siyahlar ve fönlü saçlarının darmaincin bir hava verilerek tepede toplanmış olması doğrusu benim gibi azgın bir zütoğlanını kamışını oracıkta sıvazlamaya sevk edebilirdi. Ancak olayın bu şehvet boyutu bütün insanlarda mevcuttur.

Otobüsten inene kadar beni kaynak sohbetlerine malzeme edeceklerinden emin oluyorum böylece. Neyse, idare etmeliydim, hatta becerebilirsem onları görmezden gelmeliydim. Ne yalan söyleyeyim, öylesine sinirlenmiştim ki, hani neredeyse yanlarına gidecek ve ‘kendi züt suratlarınızla alay edin ulan yeniyetme ipneler’ diyerek anında kavga çıkaracaktım. Neden yapmadım ki bunu, ah, neden! Belki de üç porsiyon liseliden dayak yiyen bir zütoğlanı olmaktan korkmuştum sadece. Bu konuyla da ilgili içim içimi yiyor ya asıl olay bu değil.

ve bunun üzerine, genci yaşlısı, belki de bütün yolcuların hatta muavinin ve hatta şoförün, şu liseli gençlerin alayla güldükleri yaratığa dönüp bakası geldi muhtemelen. Birkaçı bakabiliyor da. Ama hazırlıklıyım buna. Cebimden telefonumu çekiyorum ve başımı önüme eğerek mesaj yazıyormuş gibi yapıyorum. Bakışları atlatmış oldum böylelikle ama ensemde hissettim soğuk rüzgarlarını, teğet geçtiler hepsi. Şimdi de hiç durmadan benimle alay eden şu üç bin kurusu, annelerinin hatta babaannelerinin birer huur olduğundan habersiz, yeniden birbirlerine beni göstererek, benim kafamı öne eğmemle dalga geçmekteler.

Ezilip büzülüyordum kısacası. Suratıma bakması muhtemel insanların (hani şu dalgınlıkla bir anlık bakanları kastediyorum) ve genç kızların sivilceme dikkat etmeyeceği biçimde durabilmenin, kendimi ve sivilcemi ele vermeden çevreyi süzmenin yollarını arıyordum. Ama nafile… Otobüse binen üç tane liseli bin kurusu, birbirlerine beni işaret ederek, neredeyse eşzamanlı olarak kahkahalarını patlattılar bile.

bu da böyle bi anımdır panpalar neyse başka bir zütoğlanlık hikayeme geçeyim:

Otobüsteydim. Yanımda dangalağın biri oturuyordu. Onun dangalak olduğunu hemencecik, camdan dışarı umursamaz ve puslu bakışlar göndermesinden anlamıştım. Oysa o benim kendi halinde bir zütoğlanı olduğumu azıcık bile fark etmemişti, çünkü bana göz ucuyla bile bakmamıştı, bakmayacaktı. iki kaşımın arasında, burun kemiğimin bitiminde, sanırım sol kaşıma bir parça daha yakın olarak, sert bir sivilce peydahlanmıştı, tam da o gün. Ah ne utanç verici ne can sıkıcı bir sivilcedir şu! Hiç de gereği yoktur üstelik ve bu gereksizliği sivilceyi fark eden kişi hemen anlar. Hala da sönmüş sayılmaz ya üç gündür sokağa çıktığım yok, bu nedenle önemi de yok. Zaten sabahtan akşama bir ev kızı gibi odama tıkıldığım şu bitmek bilmez günlerde, aynanın karşısına geçip kendi züt suratımı izlediğim de yok.

incipedia mode on:
bknz, zütoğlanı: doğum kanalı olarak zütün seçildiği durumlarda doğan erkek çocuklar. doğumlarda %50 kanalizasyona kaçma riski vardır.
incipedia mode off.

“Napıyosun kızım?” dedim alay edercesine, öte yandan ayıplama taklidi yaparak. O tastamam azgınlık kesilmişken ben bir insanın ahlak saçan bakışlarını yönelterek utandırmıştım onu.
Ah şu orta-namuslu kızlar! Önce kulakları, ardından yüzü ve boynu kıpkırmızı oldu utancından. Kalktı hemen, çıktı odadan. Ben ise gülümsememi sürdürdüm.
şimdi düşününce çok büyük bi aptallık yapmışım. kızdan olmuşum yok yere...

100 sayfayı rahat geçersin aptal kardeşim...

Gözlerimi açtım, durdum, onu izlemeye başladım. Çok hırslıydı, ata biner gibi üzerimde debelenirken cinsel organının olduğu bölgeyi bacağıma sürtüyordu aslında. Durduğumu fark etti, gözlerini açtı, göz göze geldik, gülümseyen ama gülümserken hiçbir şekilde şehvet barındırmayan gözlerimle karşılaşmış oldu. Nefes nefeseydi.