15 yaşıma girmiştim. Sabah uyandığımda hemen ailece kahvaltıya oturduk.Ve babam bu pazar arka bahçede mangal yapacağımızı ve yoksul bir aile ile tanışacağımızı söyledi. Ayrıca bize davet etmiş. Babam yardım sever bir insandı annemde öyle. Ayrıca 2 kızları olduğunu birinin benle yaşıt olduğunu söyledi. Merakım artmıştı. Babam kahvaltıdan sonra beni yanına çağırdı.

Bak oğlum senin iyi bir genç olduğunu ve anlayışlı olduğunu biliyorum.Ama misafirlerimize elinden geldigi kadar iyi davran. Emekçi insanlar aynı bizler gibi ama bizim şans yanımızda oldu. Anlasılan onlara uğramamıs şans. Anlaştık mı Behzat dedi.

Tamam baba dedim.Ve eve geçtik.

Anneme seslenerek ben misafirlerimizi almaya gidiyorum dedi.Ve evden çıktı. Arabamız 7 kişilikti bagajada rahat 2 kisi sığıyordu. Babam misafirleri aldı ve bize getirdi. Birlikte yenen yemekten sonra biraz sohbet ettik.Ve misafirler kalkmak istedi ve kalmaları için ısrar ettik ama dinlemediler. Babam misafirleri eve bırakalım ordanda Hüseyin amcana geçeriz dedi ailece. Arabaya atladık. Misafirlerimizin evi uzaktı. Otoyola çıktığımız vakit arkadan gelen tır arabaya arkadan vurdu. Direksiyonun hakimiyeti oluşan baskıdan sonra babamdan gitti ve araç hatırladığım kadarıyla 6 takla attı. Kısa bir süreden sonra ayıldım ve ambulansı arayıp bulunduğumuz konumu tarif ettim. Arabadaki herkesi çıkarmaya çalıştım. Babam ve annem sıkışmışlardı. Gerisini anlatamayacağım o gün arabada ben ve misafirlerin büyük kızı hariç herkes hayatını kaybetti. Zaman çok zor geçti ve bu zor zamanlar boyunca hüseyin amcamın evinde onun yanında yaşadım. Amcamın maddi durumu mükemmeldi. Zengindi yani. Ondan kötü anılardan uzaklaşmak için amerikaya gitmek istediğimi söyledim. Hoşuna gitti ve hemem işlemlere başladı o da az çok anlamıştı ruh halimi iyiliğimi istiyordu. Yapılan işlemlerden sonra New York City uçağına atladım ve uzun süren yolculuktan sonra Amerikadaydım...