antidepresanlar hakkında bilgi dağıtıyorum

ben de kullandım başlangıç olarak ama genelde insanların hayatlarında yani yaşamtarzlarındaki yanlış yaptıkları veya aşırıyya kaçtıkları nedenlerden dolayı böyle pgibolojik pgibosomatik problemler oluşur. yani beyninizde veya sinirsel olarak yapınızda bir problem yoksa gerisi pgibiyatrik çözümlere pozitif cevaplar verebilir bu yüzden doktorunuz ve çevreniz bunun için çok önemli yoksa saplantılarınızdan kurtulmanız biraz zor. asla kurtulamazsınız yazacaktım ama kurtulursunuz asla gibi gelir o zamanlar ama kurtulursunuz.

mesela benim yaşadıklarım tam yannan kürek olaylar. elektrogitar çalıyorum bir dönem uyuşturucu kullandım ve hayatımda sosyal veya çeşitlilik bakımından zenginlik yok. bu yüzden okulda aşırı başarı ve gitarda aşırı bir ivme yaptım ancak bir zaman sonra problemler başgöstermeye başladı bu nasıl oldu diye sorarsanız çevre şartlarını değiştirmeye çalışırken ortamlara uyum sağlamada gecikmeler veya sosyal hayatta konuşabilecek hiçbirşeyim olmaması gibi faktörler.

hayatımda hiç dizi film kitap gibi şeylerle uğraşmamış ve hayatına sadece bilimteknik ve dünya müziklerini almış bir insandım ve antikültürel bir yapım vardı. televizyon dahi izlerken betimleyici sesi takip edemez belgesellerdeki anlatıcının ne anlatmak istediğini bile kavrayamazdım. zaman su gibi akıp geçti ben de bunları takıntı haline geliyorve bende bu nedenlerden ötürü kasılmalar başlamıştı..

bir arkadaşla beraber tekrar uyuşturucu aldığımda sara nöbeti geçirir gibi titremeye başladım korktum nabzım 499 atıyordu ve beni sakinleştiremediler ölüm tribine girdim uyuyakalmışım kendi kendime sonra gözümde seyirme başladı bu tam 9 ay sürdü. bu sırada nasıl kurtulacağımı bulmaya çalıştım kimse bana yardım etmedi ilaç aldım geçmedi tedavi oldum geçmedi sonra seyirmelerimi gözlemeye başladım unuttuğum zaman azalıyordu üzüldüğüm anda zirve yapıyorlardı ve kendi kendime aşma metodları buldum. kendimi birşeye konsantre ettiğimde bunu farketmeden yeniyordum ama kendime bunu söylediğim anda konsantremde bozulduğundan anında seyirmeler başlıyordu ve bu durum bana artık düşünmek ve kendimi yormaktan çok artık birşeyleri akışına bırakabilmeyi ve zihnimi birşeylere odaklamam gerektiğini öğretti,

o gün bu gündür dizi izlemeye başladım ve kendimde pozitif gelişmeler seyrettim. 3 ay yaz tatili yaptım. bu arada y.lisans yapıyorum ve mühendislik yapıyorm. 3 ay boyunca yüzdüm araba kullandım alkol aldım eğlendim hep güldüm çalıştım top oynadım vs. vs. hiç tartışmalara negatif ortamlara girmedim ve seyirmem geri dönüşü olmayacak şekilde gitti. ayrıca atesitim zıvırtılarım da vardı hepsi gibimde değil artık ve ümit etmeyi öğrendikten sonra artık hayatımda sıradanlığın en güzel ve optimum şart olduğunu kendime kanıtlamış oldum.

artık ne bir nedenim var ne bir idealim. yaşamak ve nefes almak kadar güzel birşey yok ve ben bunun yaşamayı severek hayatımı idame etmeye başladım.