0
2. sınıfa gidiyordum. cuma günüydü okulda istiklal marşını okuduk ve okuldan ayrıldık. okul çıkışı babamın dükkanına gittim. yarım saat durduktan sonra ben eve gidiyorum dedim. babam da annen evde yok melek teyzenlere gitti dedi. bende ev yerine melek teyzelere gitmeye karar verdim
melek teyzelerin evine gittiğimde anladım ki gün vardı.bir an sevindim kısır falan var diye kapıyı çaldım. melek teyze açtı kapıyı. içeri karılar hamamı gibiydi. içeride 9 tane ev kadını vardı.
her neyse annem geldi aç mısın dedi evet dedim. baba kısır falan getirdi balkonda yedim sonra içeri geçtim televizyon açıktı tv seyrettim.ama içerdeki konuşma ve kahkaha sesinden bir tak anlamadım.
20 dakika sonra melek teyze robot gibi olan teyp sistemine kaset koydu. mezdeke ile ilk orada tanıştım. mezdeke kaseti takmışlardı. yavaş yavaş herkes ayağa kalktı. zütlerine göbeklerine bakmadan oynamaya başladı. karşımda 7 tane göbeği hamur kıvamında ev kadını ritmik ve kareografik bir şekilde oynuyordu.o anki tablo hala gözümün önünde ve bu durumu hala algılayamıyorum. kollarındaki bileziklerin şıngırdama sesi hala kulaklarımda yankılanır.
o günden sonra çok suskunlaştım. akrabalarım eskiden çenesi hiç susmazdı bunun naptınız da uslu oldu bu böyle diye derlerdi o olaydan sonra.
işte bu durum kız arkadaşlarımla olan ilişkilerimi de etkiliyor.bir anda kapanıyorum içime.o an karşımdaki kız anlamsızlaşıyor. sebepsiz tiksiniyorum
