Devam hadi yaz pampa bakalım ne olacak

Bugün de sıradan bir gün yine. Belki uyanalı saatler oldu ama, "Hala rüyam da şu anancıları ziktiğimin etkisinde kalmıştım" Neyse Yatağımdan kalkmaya direniyorum. Güneş bugün o kadar canlı ki.. Karşı apartmanın camından gözüme yansıyor ışığı. Rahatszı oluyorum ama yerimden kıpırdamak bile işkence gibi geliyor. Şehrin gürültüsüne, apartman sakinlerinin bitmek bilmeyen patırtısına , şehrin dehşet verici sesine, saatin çalmakta olan alarmına aldırmadan öylece tavanı izliyorum yine. Sonra birden bire hayaller canlanı veriyor orada;

Gerçekleştiremediğimiz hayaller ... " Asma Artık Suratını" deyişin geliyor aklıma. Surat ifademi düzeltene kadar gözyaşlarım," elveda " der gibi akıp gitmiş oluyor yine. Çok geçmeden toparlama çalışıyorum; Kandırdım işte Kendimi " Aynada zorla da olsa gülümsemeye çalışan bir yüz görüyorum yine. Durup bir süre izliyorum onu. Uykusuzluktan şişmiş gözleri, hafif ağarmış saçları, yorgunluktan yaşadığı olumsuzluklardan dolayı artık gülümsemeye utanan bir surat ifadesi, adeta karanlıklara boğulmuş bir hayatıyla karşımda duruyor işte...

okuyor musunuz panpalar bir yaşam belirtisi verin

Reservetullahü ekber