Annem beni temel liseye yazdırdı o kadar para verdi benim için çalıştı, yemeğimi yaptı, kıyafetlerimi ütüledi, her türlü destekte bulundu ama ben ne yaptım üniversite sınavında beklenilen bir sonuç yapamadım. Belkide bu hayatta onu mutlu edecek tek şey üniversite kazanmam ve üniversite diplomamı almam ben bu mutluluğunu annemin elinden aldım. Seneye tekrar hazırlanıyorum şimdiden çalışmaya başladım. Aranızda benim gibi arkadaşlar varsa ikinci seneye kayan veya ikinci senede kazanmış bi yorum atsınlar destek çıksınlar.Ben üniversiteyi kazanmadığıma üzülmedim annem üzüldüğü için üzüldüm. Okuduğunuz için teşekkürler. Bunu yazmamda ki amaç içimi dökmekti çevremde çok insan var ama hiç biri sizler kadar samimi olamıyor tekrardan sağolun beyler.

Üzücü hikaye var tutar

amk liselisi

ikinci sene kendini gerçekten derse verirsen çok şey değişir, umudunu kaybetme, 3 ayda bile çok şey değişiyor.
ama tavisyem ailen için değil kendin için çalış.
tabi insan emek verenlerin karşılığını veremeyince üzülüyor, vicdan yapıyorsun ama önce kendini düşün.
ve en önemlisi hedef koy. hangi mesleği istiyorsun, kazanmak için ne kadar çalışman lazım.
böylece hem kendini hem anneni mutlu edersin. şimdiden başarılar!