anne özlemi

Yine birgün küçüğüz. Hastaneye annemi ziyaret etmeye gidiyorum. Babamgil hastanede abimle birlikte beni bekliyorlar. Ben ise Dayım ve kuzenimle birlikteyim üçümüz birlikte hastaneye gidiyoruz. Kandil günüydü Dayımı pastanede durdurdum annem kandil simidini sever dedim. Gittim pastaneye bolca simit aldım. Annem bol bol yesinde iyileşsin diye. Çocuğuz işte iyileşeceğini sandım. Neyse hastaneye girdik annemi göreceğim diye heyecanlıyım, elimde simitle ona sürpriz yapacağım. Benim geleceğimi anneme söylemediler sürpriz olsun diye. Dayım önden gidiyor daha önce geldiği için yolu biliyor. Bende hemen arkasındayım takip ediyorum. Bi kapı var, yanında da güvenlik. Dayım içeri girdi bende peşinden giderken bir baktım arkamda bir el benim gitmeme mani oluyor. Hemen dayıma seslendim gelsin diye. Geldi ve güvenlik küçük olduğu için içeri alamayız yasak dedi. Dayım ise üzgün bir şekilde çocuk aylardır annesini görmüyor bırak hasret gidersinler dedi. Ama nafile güvenlik almadı içeri. Dayım ben gireyim siz ikiniz burda oturun dedi. Ben geçtim kenara gizlice ağlıyorum. Dayı bu sonuçta yüreği dayanmaz beni öyle görünce ne yaptı etti içeri soktu. Güvenlikten habersiz. Anneme koşa koşa gittim, sarıldım. Simitleri verdim. içinden bir tane aldı. Gerisini hastanede yatan diğer arkadaşlarına dağıttı. O an annem iyileşemeyecek diye üzülsem de, şimdi anlıyorum içinde Kocaman bir yürek saklıymış.