anlatıyımmı sabahı gören tayfaa

hava aydınlanıyordu, ısınıyordu bir yandan, yavaş yavaş yürüyüp hisarüstüne varmıştım artık. köpekler havlıyor, ilk defa korkmuyorum, hayatım boyunca korktuğum köpeklerden bu sefer korkmuyorum, az ilerde, koşa koşa geldi yanıma, geçip gidecek, bu sefer dursun istedim, mahsun mahsun baksın bana, baksın bakalım kim daha mahsun bakacak. acımaktan vazgeçmeli belki, kime acıdıysam, ondan beter oldum. köpek seke seke geldi, yanımdan geçti, hiç tereddüt bile etmedi, ben yoktum sanki. boşuna mı korkmuştum bu güne kadar. başımı kaldırdım, yoluma devam ettim. yokuşun başında durdum, kahvaltılık birşeyler almalı mı diye düşündüm, yok ama, bim henüz açılmamıştır, sabahın körü, inmeye başladım, kapının önüne vardım, anahtarlarımı almak için elimi cebime attım, bi telefon, bu benim telefonum değil, cebini gibiyim lotcs+ cebini gibiyim...

kapıyı açtım, sıcak bir hava vuracak önce yüzüme, sonra o sıcağın içine suya dalar gibi dalacağım, sonra odama geçip kendi imparatorluğumda yaşlanacağım. benim yerim burası, benim noktam burası, benim dünyam burası, ama olmadı, buz gibi yeller esiyordu içerden, girdim içeri, kapıyı kapadım, arkadaşların odasının kapısını bi süzdüm, rahatsız etmemeli, kendi odama doğru yöneldim, köşede bir anlık hevesle aldığım gitarıma baktım, çalabilsem bile çalmam ki seni, oturdum yatağım, cebimden bana ait olmayan telefonu çıkardım, sonra ne varsa çıkardım, hepsini yere attım, yatağımın yanına, uzandım, buz gibi yastığıma dayadım başımı, yorganımı çektim üstüme, hiç kıvranmadım... eğer yirmibeş yaşındaysanız hayat çok acımasız dedim kendi kendime tebessüm ederek, cedric oldum...

devam et la sardı hikaye

neyse reserved

uyandığımda elbiselerim üzerimde, yorganım yerde, boynumda müthiş bi ağrı vardı. direk banyoya attım kendimi, üstümü başımı değiştirdim, etrafı topladım, midem berbat, perişan hissediyorum zaten, aklımda bi soru, arayacak mı arayacak mı? aldım telefonunu, çıktım dışarı, başladım yokuşu tırmanmaya, saat üç gibi falan, börekçiye gittim ilk iş, kahvaltı yaptım, sonra durağa, bi otobüs geldi, şişli otobüsü, binmedim, sonra bi otobüs daha, kabataş otobüsü, binmedim, sonra bi otobüs daha, sarıyer, yine binmedim, durakta insanlar birikip birikip gelen otobüslere biniyorlar, bende bekliyorum. hiçbir amacım yok ki. nereye gideceğimi bilmiyorum ki, ne yapcam lan ben? ne yapacaksın lotcs+? bi süre sonra beşiktaşta buldum kendimi, vay be, saat daha 4 olmamış, oh be, bu günü bu güneşi doya doğa gör, tadını çıkar lotcs+, bir yandan çıkardım telefonu, çalacak mı acaba bu gün. biri arayacak mı, arasa açmalımıyım.

evet beyler, çaldı telefon, çok geçmeden hemde, teyzoş arıyordu, sizinde tahmin edebileceğiniz gibi teyzoş değildi telefonun diğer ucundaki, açtım telefonu, kaybedecek birşeyim yok artık, son derece kendimden emin bi tavırla cevapladım
evet dedim
alo diye bi ses geldi, içim eridi, bu oydu, ( son derece kararsız, ürkek geliyordu sesi, mutlu karşılamalıydım belki de bu sesi, teselli etmeliydim belki de, biliyormuydu gece olanları, hatırlıyormuydu adımı sayıkladığını... )
sen misin kız dedim (hiç çaktırmadım, içimde patlayan yanardağlar var) (sevindi, hiç çaktırmamaya çalışarak devam etti)
nasılsın bakalım dedi, dün gece çok içmişiz herhalde diye devam etti (sesi titriyor, hala heyecanlı, olanları biliyor herhalde)
iyiyim iyi, midem biraz kötüydü, ama o da geçti şimdi, sen nasılsın bakalım(konuşmanın nereye varacağı hakkında hiçbir fikrim yoktu, neden böyle konuşuyordum bilmiyorum) (sesi iyice sevince dönerek)
bende iyiyim ya hemde çok iyiyim, çok güzeldi ama dün gece, hayatımın en iyi gecesiydi, bunu bi daha yapalım tamam mı, bu sefer benden olacak ama...
... (konuşamadım, neden böyle oldum bilmiyorum)
neden ben dedim aniden (çok sakin bi sesle konuşuyordum, nasıl dedim emin olun bilmiyorum panpalar, çıkmıştı ağzımdan)
... a... anlamadım( çok kararsız, çok şaşkın)
(aniden bağırmaya başladım)
neden ben kızım neden ben yaaaa, neden, başka biri yokmuydu, ben neyim ki ha neyim,
ne olduu dedi, ağladı ağlayacak, korkuyor.
yapamam ben irem, yapamam, sesim titremeye başlamıştı, hırıltılı çıkıyordu.
ne olur böyle konuşma dedi, artık hıçkıra hıçkıra ağlıyor

((((artık konuşamazdım... telefonu çektim kulağımdan, banka bıraktım, boğaza doğru bakıyorum, telefon hala açık, denizin sesi, martıların sesi, bi de telefonda onun konuşmalarının sesi geliyor ağlıyor ama hiçbirşey anlaşılmıyor...
alıp telefonu, bağıra bağıra seni seviyorum dememek için kendimle savaşıyorum,
ne yapayım lan
seni seviyorum kızım, seni seviyorum... hıçkırıklara boğuldum, seni seviyorum,
öldüm ...
bittim ...
seni seviyorum... )))))
...

diyemedim, telefonu olduğu yerde bıraktım, kalktım, etrafımı kısaca bi süzdüm, başımdaki beremi çıkardım, rüzgar saçlarımın arasına girip terleyen başımı serinletiyordu, "hiç sevmediğim ama hiç vazgeçmediğim sigaramı" yaktım, elimde sıkıca kavradığım berem, arkama bakmadan, ağır ağır yürüyerek uzaklaştım oradan. . .

panpa çok sardı lan anlatış tarzın çok iyi kendimi buldum hikayede

bu arada 3. sayfadayım inşallah taka sarmamışındır :D

çükübik : 5. sayfaya geçiorum acıktım panpa bi kahvaltılık alıp sigaramı yakıp devam edicem

@154 bilmem ki panpa, hayat taka sarınca, neylesin lotcs+

dıbına kodumun gerizekalısı

gankiii rezerveyi aldım amg

panpa amk ya olmaz ki böyle şey ya o dallamanında dıbına koyayım orrospu çocugu kendi dengini bul diyo yavşak züt lalesi bundan daha kötüsü olmamışsa şuan eğer herşey iyi olacak panpa üzme kendini amk

edit - ama o aradığı zaman onu sevdiğini haykırmalıydın :(

lan şirepsiz herif anlatsanalo

lan amk, sözde bi gecede bitirecektim hikayeyi, ama anlattıkça hatırladım, hatırladıkça yazdım, şimdi ne zaman bitcek bilmiyorum. panpalar, devam ediyorum, sabahı görenler olarak devam...

eposide 5...

geçtim genç kafeye fazla uzak değil zaten, oturdum, üzerimden bi yük kalkmıştı sanki, rahatım, bu soğukta bile insanlar oturuyor, ufonun altına otursaydım iyidi diye düşündüm, bizim arkadaş yine yok ortalıkla, bi çay istedim, bi çift oturuyor soldaki masada, kendimi elemanın yerine koyuyorm, gelecekteki planlarından bahsediyorlar ama tam olarak ne dediklerini anlamıyorum beyaz eşya takgibtleri falan, biraz sonra, çocuk kızın bi arkadaşına kıl olmuş ondan bahsediyor, kız da arkadaşının aslında iyi biri olduğuna ikna etmeye çalışıyor elemanı. derdiniz büyük amk... tam arkamda bitişik masadada üç beş hatun oturuyor, aptal bi muhabbet dönüyor aralarında, istemedende olsa dinliyorum. sanki masada o da oturuyomuş gibi hissediyorum, on dakkada otuz farklı konu, dıbınıza koyim sizin, edeceğiniz muhabbeti gibiyim. inciden seçmeler konduruyor bitanesi arada, adam haklı beyler falan diyor. ne kadar oturdum bilmiyorum, ama masalar bi boşalıyor bi doluyor, biri oturup biri kalkıyor her gelende onu arıyorum, her gördüğüm çiftte kendimi bulmaya çalışıyorum, çay sigara çay sigara, aynı masada oturuyorum. birden omuzumda hissettiğim bir elle irkildim, ani bir heyecan bastı, bu dokunuş çok kibar, kafamı çevirdim, bizim zeki(bahsettiğim çalışan arkadaş), hassktyr, yüzünde bi gülümseme, vay yaw sen nerdesin lotcs+, bayadır gelmiyorsun dedi. kalktım sarıldık falan, şaşkınım ama, farketti soğuk davrandığımı yanlış anladı herhalde, neyse başka bişeye kafamın takıldığını söyledim alınmaması için, anlayışla karşıladı sağolsun. bi yandan çalışıyor, boş fırsatı buldumu geliyor laflıyoruz falan, o sırada halil sezai paramparça parçası çalmaya başladı, gibti beni resmen, içim kan ağlıyor, nasıl özlüyorum ya, annemi görmedim aylardır, babamı görmedim, şuncacık değeri yok bunun yanında, içim paramparça, viraneyim. parça bitene kadar sadece onu düşündüm, gözlerini düşündüm, ellerini düşündüm, gülüşünü düşündüm.

çıkmam lazım hemen gitmem lazım, zekiye baktım neys dedim ben bi tur atayım gelirim yine zeki, elimi cebime attım hesabı ödemek için para çıkardım, farketti bırakmadı olurmu öyle şey hadi hadi bi tur at sen dedi ite kaka, çıktım, hava kararmıştı iyice, ortaköye doğru yürümeye başladım. ana, kar yağıyor, lapa lapa hemde, vay be, iyi iyi yağsın, biraz ilerledim, karşıdan iki tane her hallerinden tiki oldukları belli olan kız geliyor, bu karda kışta soğukta incecik çorap giymişler mini etekler, birinin üzerinde ancak beline kadar yetişen bi mont diğerinin ki daha uzun ama yine kısa, sanki sadece üstleri üşüyor bu kaltakların anlamadım ki, benim altta don, içlik, pantolon var kepsi kalın, yine üşüyorum anasını satayım. yaklaştıkça kaldırımın kenarına doğru iyice yanaştılar, korkuyorlar amk, ucube gibi duruyorum herhalde bi de biri bakıp yüzünü buruşturdu, neyse giberler, umrumda değilsiniz be kızım, four season otelinin girişine yaklaşmıştım, tam o sırada bi araba ağır ağır yanımdan geçti, baya bi yavaşladı, şu crysler’ın hayvan gibi olanlarından, beyaz vay amk ne kadar zengin var memlekette, arkadan gelenler kornaya basıyorlar, bende bi bakış attım, ulan dengesiz, basıp gitsene.

---
biraz hızlandı derken, otelin girişine doğru döndü, durdu, şoför indi koşmaya başladı kapıyı açmak için, adımlarımı yavaşlattım, burası daha otelin bahçesinin girişi, burda ne diye durdu ki bu, daha şoför arabayı dolaşmaya fırsat bulamadan arka kapı açıldı, biri indi hızlıca, beyaz kürk gibi tüylü müylü botlar, kafada yine ressam beresi beyaz tüylü falan, beyaz eldivenler ince, bana doğru hızla yürüyor, yaklaştıkça gözlerini farkediyorum, aman allahım, bu o ya, yok artık, zaten sabahtan beri herkes ona benziyor o değil olamaz yani, vallaha o, billaha o, damarlarımdaki kan yanıyor amk, her yerimde hissediyorum, hızla geliyor, öyle güzel yürüyorki ceylan gibi, karların arasında ne güzel görünüyor ya, utanıyorum ya, çok pişmanım, niye bıraktım ki seni öyle, keşke haykırsaydım içimden geçenleri, keşke ah keşke, köpekler gibi pişmanım, gel canımın yarısı gel hayatım gel lan hayatımın anlamı oldun gel, açsammı kollarımı, utanıyorum... iyice yanaştı aniden durdu, öyle bi tokat attı ki, hiç beklemediğim bi anda, ananı gibim kullağım çınlıyor... o nasıl bi tokat ya, nasıl bu kadar acıttı ya, babamdan yediğim o kadar tokat, o nasırlı eller bu kadar acıtmamıştı, bi de bu kızları hafife alırım...

sen benden bi tokata vazgeçeceksin yani, hadi vazgeç o zaman dedi, bastı aynı hızla geri döndü ve yürümeye başladı. olduğum yerdeyim, hareket edemiyorum, gitmeli mi gitmemeli mi, ne yapmalı ya, yanağım yanıyor...